Από τον 5^ο π.χ., αιώνα ( Ηροδότου Ιστορίαι,6.99.3- www.babiniotis.gr ) υπήρχαν όμηροι ( των νησιωτέων παίδας ελάμβανον). Η λέξη ΄όμηρος΄ αρχικά σήμαινε αυτόν που εξαναγκάζεται να ακολουθήσει και από το επίθετο  « όμηρος» προήλθε το κύριο όνομα  Όμηρος, παρά την εκδοχή ότι ο Όμηρος ονομαζόταν έτσι ήταν τυφλός ( μη ορών).