Απορεί η αγαπητή Βασιλική Αρωνιάδου (Καθηγήτρια Νευροεπιστημών στις ΗΠΑ), όπως και πολλοί άλλοι, γιατί δεν χρησιμοποιείται εκτεταμένα ο συνδυασμός  υδροχλωροκίνης και αζυθρομυκίνης σε ασθενείς που είναι θετικοί στον ιό και παρουσιάζουν σοβαρά συμπτώματα, με την θεραπεία να γίνεται από νωρίς στο σπίτι και όχι όταν ο ασθενής φτάσει στο σημείο να χρειάζεται αναπνευστήρα, αντί να κατακλύζονται τα νοσοκομεία, πράγμα που αυξάνει τον κίνδυνο και για τους πάσχοντες και για τους θεράποντες, και ρωτάει, αν σε περίπτωση που υπάρχει έλλειψη, γιατί δεν αυξάνεται η παραγωγή?