Τα λόγια τα ψεύτικα και τα μεγάλα και τα ωσαννά των πρώτων ημερών αντικαταστάθηκαν στο Eurogroup της Δευτέρας με τα «άρον, άρον σταύρωσον αυτήν». Την Έλλάδα.

            Δεν ήταν μόνον ο δηλητηριώδης Σόϊμπλε, μας λοιδόρησε ακόμα και ο Σκικλούνα της λιλιπούτειας Μάλτας – αυτής που δεν εντόπιζε ο τούρκος ναύαρχος, τηλεγραφώντας το αμίμητο «Μάλτα γιοκ»!

            Προς στιγμήν, με σπινθήρα το ελληνικό φαινόμενο, οι ευρωπαϊκοί λαοί άρχισαν να χαμογελούν, σε αντίθεση με τις συμβιβασμένες ηγεσίες τους, που πασχίζουν να τους επαναφέρουν στην «πολιτική ορθότητα». Αν οι υποχείριες εξουσίες μπορέσουν να επιβληθούν στους Έλληνες, θα τιθασσεύσουν ασφαλώς και τους λαούς τους. Το πρώτο κρίνει το δεύτερο. Και επειδή αυτό το ξέρουν, παραμιλούν εναντίον μας.

            Δεν ξέρουμε ποιους συμβουλεύονται οι  πολιτικοί υφιστάμενοι των δανειστών μας,  αλλά  αν ρωτούσαν τον Paul Krougman, θα τους βεβαίωνε πως η συνταγή των πρωτογενών πλεονασμάτων με λιτότητα έχει σφόδρα αρνητικά αποτελέσματα στην παραγωγή, ιδίως όταν η χώρα ( όπως κακή ώρα η Ελλάδα) δεν έχει δικό της νόμισμα.

            Αναπάντεχα φιλικός ο Τόνυ Μπλερ μας θεωρεί μέρος μείζονος ευρωπαϊκού προβλήματος και ψέγει τους δανειστές μας διότι μας φόρτωσαν βάρη που αδυνατούμε να αντέξουμε. Αναρωτιέται μάλιστα τι θα συνέβαινε στη δική του χώρα, αν η οικονομία της παρουσίαζε κάμψη 25%, για να συμπεράνει ότι  «θα γινόταν επανάσταση». Στην Αγγλία !

            Μας  «λυπάται»  δηλώνει ο Μέγας Ιεροεξεταστής των ημερών μας  Σόϊμπλε γι’ αυτό μας βασανίζει μέχρι να υποκύψουμε στον εξανδραποδισμό. Αλληλέγγυός του, ως μη όφειλε, ο Ολάντ  βεβαιώνει τους εκβιαστές μας ότι «η Ευρώπη είναι έτοιμη να αντιμετωπίσει ένα Grexit». Από αυτό το πλευρό να κοιμάται …

            Τον αποστομώνει πάντως η γερμανική Die Zeit (15/2/15) θυμίζοντάς του, πως «αν η Ελλάδα βγει από το ευρώ, η Ευρώπη ως ιδέα και ως δύναμη τάξης σύντομα θα ανήκει στην ιστορία». Και επιμένοντας ότι για την Ευρώπη «το  Grexit θα συνιστούσε οικονομική και πολιτική καταστροφή πρώτου βαθμού»!

            Ούτε όμως της εχέφρονος  «Zeit» ούτε του ευθύφρονος Krougman τις καθαρές φωνές ακούει το τευτονικό ντουέτο Μέρκελ –Σόϊμπλε. Αντίθετα τρομοκρατεί και επιβάλλεται στους αστόχαστους εταίρους  μας. 

            Τίμιος με την αλήθεια ο Paul Krougman ξεφώνισε τους υπουργούς του Eurogroup  (New York Times, 17-2-15) :

            «Υποθέτω ότι είναι πιθανόν να είναι απλά ανόητοι – να μην καταλαβαίνουν ότι η Ελλάδα τού 2015 δεν είναι η Ιρλανδία τού 2010 και ότι αυτό το είδος εκφοβισμού δεν θα λειτουργήσει (…). Το πιο πιθανό , έχουν αποφασίσει να σπρώξουν την Ελλάδα στον γκρεμό».

            Και καταλογίζει στις κυβερνήσεις της Ευρωζώνης και τους  ΥπΟικ  τους   «είτε έτσι, είτε αλλιώς έλλειψη σοφίας,  εκπληκτική και τρομακτική»!

            Η λιτότητα δεν είναι φάρμακο. Είναι φαρμάκι. Η γενίκευση της εφαρμογής της στην Ευρώπη είναι η βασική αιτία της κακοδαιμονίας της ιστορικής ηπείρου. Για την αποτίναξη αυτής της δουλείας το ελληνικό κυβερνητικό πείραμα μπορεί και πρέπει να λειτουργήσει ως καταλύτης. Η διεθνής εικόνα του των πρώτων ημερών και ο δημόσιος λόγος εντός και εκτός συνόρων έχει κατά γενική ομολογία ένα άρωμα ηρεμίας, αξιοπρέπειας και αποφασιστικότητας. Διάπυρος ευχή να διατηρηθεί και να ενισχυθεί.

            Δεν έλειψαν βεβαίως και οι κακοφωνίες, όπως π.χ. η αλλόκοτη εξίσωση της αριστείας με την … ρετσινιά (sic)!

            Η ωμότητα των αγορών και των εκτελεστικών τους πολιτικών οργάνων είναι ανελέητη. Ευελπιστούμε ως το παρά 5’να πρυτανεύσει στα παθιασμένα μυαλά του γερμανικού διδύμου η κοινή λογική, για να απεξαρτηθούν και των αλλωνών.

            Και επειδή ο αμερικανός νομπελίστας τους παρομοίασε με τον Κάτωνα τον Τιμητή που κάθε ομιλία του την έκλεινε με το delenda est Carthago ενώ αυτοί με το delenda est Athena εμείς να τους παραπέμψουμε στις  Satirae του Ορατίου όπου ο ποιητής επισημαίνει πως η τραγική ιστορία που αφηγείται αφορά τον καθένα τους αν αλλάξει το όνομα του ήρωα : Mutato nomine, de te tabula narratur !

            Οι δανειστές – εκβιαστές αρνούνται την ελληνική πρόταση για μια συμφωνία – γέφυρα προς κάλυψη των βραχυπρόθεσμων χρηματοδοτικών μας  αναγκών.

            Η κυβέρνηση τίθεται ενώπιον τελεσιγράφου. Δεν της υποδεικνύουμε να μην επιδείξει ευελιξία αλλά πρέπει να αντιτάξει στους εκβιαστές – συνοδοιπόρους του Δ’ Ράϊχ ότι  αν,  ο μη γένοιτο, εξουθενωθεί η Ελλάς, αυτοί θα είναι τα επόμενα θύματα.

            Σε ό,τι μας αφορά : α) Υπάρχουν και αλλού πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια. β) Να επαναληφθεί η απάντηση των υπερασπιστών του Ρούπελ  «τα οχυρά δεν παραδίδονται, κατακτώνται»,  που προκάλεσε τότε  τον θαυμασμό των επιτιθέμενων Γερμανών.

            Τελικά νικούν αυτοί που δεν υποκύπτουν!

               ΣΤΕΛΙΟΣ ΠΑΠΑΘΕΜΕΛΗΣ