Γράφει ο Θόδωρος Καστρινός, Συντονιστής της Ο.Μ. ΣΥΡΙΖΑ ΣΕΡΡΩΝ

Δεν μας ήρθε και κεραμίδα στο κεφάλι διαβάζοντας το άρθρο των Financial Times, σύμφωνα με το οποίο, υπουργοί Οικονομικών και άλλοι αξιωματούχοι της Ευρωζώνης παρουσιάζουν ως μονόδρομο για τον Αλέξη Τσίπρα τη διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ με αποχώρηση - εκδίωξη της Αριστερής Πλατφμόρμας και την απομάκρυνση των ΑΝΕΛ από την κυβέρνηση, προτείνοντας ένα νέο κυβερνητικό σχήμα που θα περιλαμβάνει το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι.

Αναμάσημα ενός παλιού σχεδίου είναι, που υπήρχε στα συρτάρια των Αμερικανών και Ευρωπαίων αξιωματούχων μετά τις εκλογές του 2012 και την εκτίναξη του εκλογικού ποσοστού του ΣΥΡΙΖΑ και το οποίο εντάθηκε λίγο πριν τις εκλογές του 2015, όταν πια φαινόταν αναπόφευκτο το μοιραίο για αυτούς, η απώλεια της κυβερνητικής εξουσίας.

Το σχέδιο προέβλεπε απλά την δημιουργία ενός πολιτικού σχηματισμού που θα βρίσκεται πολιτικά μεταξύ ενός συντηρητικού και ενός κεντροαριστερού πόλου, που θα στηρίζει ανάλογα με την συγκυρία πότε το δεξιό πότε το κεντροαριστερό κυβερνητικό εταίρο, όταν δεν θα μπορούν να συνεργάζονται οι δυο τους (το γνωστό γερμανικό τρικομματικό μοντέλο των δεκαετιών ’60, ’70 και ’80). Το μοντέλο αυτό λειτούργησε εν μέρει στην συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, αλλά φευ ο λαός δεν μάσησε και αντέδρασε. Το τίμημα ήταν πολύ ακριβό για την «κεντροαριστερή» ΔΗΜΑΡ και όχι μόνο δεν δημιούργησαν μια νέα δυναμική, αντίθετα, επέτειναν τον πολυκερματισμό και την κρίση του «μεσαίου» χώρου.

Έτσι λοιπόν μετά την αποτυχία του εγχειρήματος της δημιουργίας της μεγάλης «κεντροαριστεράς» ΕΛΙΑ- ΔΗΜΑΡ- και άλλων πολιτικών μορφωμάτων και την αποτυχία του εγχειρήματος του ΠΟΤΑΜΙού του Στ. Θεοδωράκη να αποτρέψει την πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ (πάλι ο απροσδιόριστος παράγοντας λαός ανέτρεψε τα σχέδια τους), μπήκε σε εφαρμογή το τελευταίο σχέδιο.

Αφού δεν μπορούσαν να δημιουργήσουν μια νέα μεγάλη «κεντροαριστερή» παράταξη και αφού ο λαός επιμένει ΣΥΡΙΖΑ, τότε δεν μένει τίποτα άλλο παρά μόνο να μετατρέψουν τον ΣΥΡΙΖΑ σε μεγάλη «κεντροαριστερή» παράταξη.

Την υλοποίηση του σχεδίου ανέλαβαν  ποιοι άλλοι;

Το συγκρότημα Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη (ΔΟΛ) με τις εφημερίδες του ΤΑ ΝΕΑ, ΤΟ ΒΗΜΑ κ.α. συνεπικουρούμενος από την ΠΗΓΑΣΟΣ ΕΚΔΟΤΙΚΗ Α.Ε. (Μπόμπολας), με τις εφημερίδες ΕΘΝΟΣ, ΗΜΗΡΕΣΙΑ κ.α. και φυσικά η ΤΗΛΕΤΥΠΟΣ Α.Ε. (MEGAmou) -Μέσα Ενημέρωσης Α.Ε. της οποίας πρόεδρος της εταιρείας και του καναλιού είναι ο ίδιος  ο Σταύρος Π. Ψυχάρης (η Πήγασος Εκδοτική Α.Ε. συμμετέχει με ποσοστό 32.73% και ο Δ.Ο.Λ. Α.Ε. με ποσοστό 22.11% κ.α.).                    

Η σύγκρουση μέσα στα ΝΕΑ και στο ΒΗΜΑ ήταν μεγάλη. Από την μια ο MEGAς Ντερμπεντέρης που ακούει ΣΥΡΙΖΑ και βγάζει φλύκταινες. Από την άλλη ο Δημήτρης Μητρόπουλος, ο οποίος ανέλαβε να προωθήσει τη νέα γραμμή στο Συγκρότημα, προτείνοντας στον Αλέξη Τσίπρα, αν θέλει να γίνει πραγματικός ηγέτης και να κυβερνήσει τη χώρα, να προχωρήσει σε διαγραφές, να επιβληθεί στο κόμμα όπως ακριβώς έκανε ο Α. Παπανδρέου στο ΠΑΣΟΚ και, κυρίως, να στραφεί προς τα δεξιά, να ζητάει την κεφαλή επί πίνακι της Τασίας Χριστοδουλοπούλου, του Αντώνη Νταβανέλου και πολλών άλλων στελεχών που υποτίθεται ότι «υπονομεύουν» την κυβέρνηση  ΣΥΡΙΖΑ.

Από κοντά και ο MEGAλος εκλογολόγος  Ηλίας Νικαλακόπουλος, ο οποίος σε μια συνέντευξή του πριν από τις διπλές εκλογές του Ιούνη 2014 στην εφημερίδα Εποχή στις 27.4.2014  έφθασε στο σημείο όχι μόνον απαξιώνει την Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ «.. Η ΚΕ έχει τεράστια ευθύνη, αποδείχθηκε ανώριμη ως συλλογικό σώμα, και άρα ακόμα και η σύγκληση ενός εκτάκτου συνεδρίου ενδέχεται να είναι απαραίτητη..» αλλά θεωρεί ότι έχει το δικαίωμα να προτείνει στον Αλέξη Τσίπρα να λάβει πειθαρχικά μέτρα, και μάλιστα μαζικής κλίμακας «να διαλύσει τις οργανώσεις».

Εκείνοι που προεκλογικά απαιτούσαν από τον Τσίπρα να πάρει τα κεφάλια των «ακροαριστερών» της Αριστερής Πλατφόρμας, αν θέλει να γίνει Πρωθυπουργός (μάλιστα εδώ στας Σέρρας διαλαλούσαν από τα κανάλια πως θα συνεργαστούν μόνο με τον ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα και όχι του Λαφαζάνη και του Νταβανέλου, αλλά μετά ικέτευαν –για να μη χρησιμοποιήσω άλλες λέξεις μέρες που ‘χουμε- για μια θέση στο ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ), σήμερα έχουν εναποθέσει τις ελπίδες τους στους εκβιασμούς των Αμερικανών του ΔΝΤ και στους Ευρωπαίους της ΕΕ και ΕΚΤ, για την υλοποίηση της δεξιάς στροφής του ΣΥΡΙΖΑ (προς τον «ρεαλισμό» το λένε).

Αναρωτηθήκατε αλήθεια, γιατί ο Μάρτιν Σουλτς πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου επισκέφτηκε πρώτος τη νέα κυβέρνηση της Ελλάδας; Μα ως «προξενητής του γάμου» ΣΥΡΙΖΑ-ΠΟΤΑΜΙ. Αλλά η νύφη το ‘σκασε  follow-your-heart.

Ήδη διακινούνται σενάρια που αναφέρουν αντικατάστασή με βουλευτές του Ποταμιού και του ΠΑΣΟΚ, όσων αρνηθούν να συναινέσουν στις υποχωρήσεις για τις οποίες πιέζουν Αμερικανοί και Ευρωπαίοι.

Το τελευταίο διάστημα έχουν γίνει πολλές δηλώσεις «κεντροαριστερών» πολιτικών παραγόντων που δηλώνουν έτοιμοι να στηρίξουν την κυβέρνηση σε μια στροφή προς τα δεξιά. Θεοδωράκης, Βενιζέλος, Παπανδρέου δηλώνουν πρόθυμοι να στηρίξουν μια «ρεαλιστική» κυβέρνηση Τσίπρα, ακόμη και ο Αντ. Σαμαράς δηλώνει πρόθυμος να στηρίξει μια οικουμενική κυβέρνηση (καλά αυτός ονειρεύεται ή μήπως του ετοιμάζουν;;; οι πάτρωνές του, κοινοβουλευτικό πραξικόπημα τύπου Παπαδήμου και πιστεύει ότι θα βρουν απέναντι τους Γ. Παπανδρέου), πάντα φυσικά στο όνομα του εθνικού συμφέροντος, βεβαίως ..βεβαίως. Όλοι μαζί .. για την Ελλάδα ρε γαμώτο!

Γιατί γίνονται όλα αυτά, συμπερασματικά και συνοπτικά!

Όσο οι Γερμανοί με την RWE θα λιμπίζονται την ελληνική επιχείρηση ηλεκτρισμού, αλλά  θα υπάρχουν υπουργοί στην κυβέρνηση που τους χαλάνε τα σχέδια, κάνοντας δηλώσεις όπως: «καμία συμφωνία της 20ής Φλεβάρη δεν περιλαμβάνει ιδιωτικοποιήσεις ούτε τεμαχισμούς δημόσιων ενεργειακών επιχειρήσεων. Αυτά ανήκουν οριστικά στο παρελθόν. Όλες οι δημόσιες ενεργειακές επιχειρήσεις θα μείνουν εκτός πώλησης», ή «η ΔΕΗ δεν τεμαχίζεται, δεν παραχωρείται, ούτε πωλείται και δεν θα μετατραπεί σε γίγαντα με πήλινα πόδια.» ή  όσο οι Γάλλοι, οι Ολλανδοί οι Αμερικανοί θα λιμπίζονται τα ασφαλιστικά  ταμεία και θα υπάρχουν υπουργοί στην κυβέρνηση που τους χαλάνε τα σχέδια, κάνοντας δηλώσεις όπως «Θα ενισχύσουμε την δημόσια χρηματοδότηση της κοινωνικής ασφάλισης» ή  «δεν υπέγραψα και δεν υπογράφω μείωση των συντάξεων, επικουρικών και των εφάπαξ» ή «δεν θίγονται θεμελιωμένα δικαιώματα εργαζόμενων μητέρων με ανήλικα παιδιά, καθώς και συνολικά κατοχυρωμένα δικαιώματα εργαζόμενων», με άλλα λόγια όσο υπάρχουν υπουργοί που υπηρετούν τις συλλογικές συνεδριακές αποφάσεις και το προεκλογικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς εκπτώσεις και παραχωρήσεις, τότε πολλά παρόμοια σενάρια θα δημοσιεύονται συχνά πυκνά στα ελληνικά και ξένα ΜΜΕ και πολλούς πρόθυμους να υπηρετήσουν αυτά τα σενάρια θα βλέπουμε.

Πολλά θα μπορούσε να γράψει κάποιος για τις πιέσεις τους εκβιασμούς και τους ευσεβείς πόθους αυτών που εξυφαίνουν σενάρια διάσπασης του ΣΥΡΙΖΑ ή εγκατάλειψης του προεκλογικού προγράμματος του.

Σημαίνουν μήπως όλα αυτά ότι πρέπει να εγκαταλείψουμε την πρώτη κυβέρνηση της Αριστεράς στην τύχη της αν διαφωνούμε με την μετριοπαθή στάση της;

Ακριβώς το αντίθετο. Πρέπει όλοι να είμαστε στους δρόμους, σήμερα και κάθε μέρα, αποδεικνύοντας ότι δεν θα περάσουν πραξικοπηματικοί εκβιασμοί των «εταίρων».

Η μαχητική στάση σημαίνει ότι στηρίζουμε την κυβέρνηση αφαιρώντας της την επιλογή της συνθηκολόγησης.

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κόμμα-πρότυπο για όλη την Ευρώπη, που με πολύ κόπο, πολλές αγωνίες, πολλές προσπάθειες, πολλές αφετηριακές διαφορές και εντάσεις, αλλά και με ακόμα περισσότερες συνθέσεις, φτιάξαμε όλοι μαζί. Είναι το εγχείρημα για τη δημιουργία, όχι της αριστερής σοσιαλδημοκρατίας των τελών του 20ου αιώνα, αλλά της ριζοσπαστικής Αριστεράς του 21ου αιώνα.

Το έργο αυτό οφείλουμε να το φέρουμε σε πέρας.

Σου άρεσε; κάνε και εσύ Like στην αμερόληπτη ενημέρωση!