Γράφει ο
Νίκος Λυγερός

Πρέπει να καταλάβουμε όλοι μας ότι συζητήσεις περί επίλυσης του κυπριακού χωρίς την αξιοποίηση της κυπριακής ΑΟΖ μέσω της εξόρυξης του φυσικού αερίου, δεν μπορούν να καταλήξουν σε μια λύση.

Στην καλύτερη περίπτωση θα οδηγήσουν σ’ ένα νέο σχέδιο και μόνο, το οποίο δεν θα γίνει αποδεκτό όταν όλοι αντιληφθούν τι πρόκειται να γίνει για το εδαφικό και το περιουσιακό.

Το πρώτο πρόβλημα είναι ότι κανένας δεν υπολογίζει το οικονομικό κόστος μιας λύσης και δεν γίνεται κατανοητό ότι μόνο η εξόρυξη του φυσικού αερίου μπορεί να την στηρίξει. Και μ' αυτήν την εξόρυξη δεν εννοούμε μόνο τα τωρινά δεδομένα του κοιτάσματος Αφροδίτη.

Το δεύτερο πρόβλημα είναι ότι πριν την εξόρυξη του φυσικού αερίου, η Κύπρος δεν αποτελεί μια γεωοικονομική δύναμη.

Το τρίτο πρόβλημα είναι ότι δεν μιλούμε για τα άλλα δύο κοιτάσματα που βρίσκονται στο θαλάσσιο οικόπεδο 12, ενώ συνολικά έχουν την αξία του κοιτάσματος Αφροδίτη.

Το τέταρτο πρόβλημα είναι γιατί δεν έχουμε προχωρήσει στα θαλάσσια οικόπεδα 5, 6, 7 και 8.

Το πέμπτο πρόβλημα είναι η καθυστέρηση για το θέμα του σταθμού υγροποίησης στην Κύπρο.

Το έκτο πρόβλημα έχει σχέση με την κατασκευή των αγωγού Αφροδίτη-Αίγυπτος.

Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν ότι χωρίς να λύσουμε αυτά τα προβλήματα, οι συζητήσεις θα παραμείνουν σε επίπεδο που δεν αφορά τη στρατηγική.