Ορκισμένοι πολέμιοί μας: α) Οι αιμοβόροι δανειστές σε ρόλο Σάυλωκ διψούν όλο και περισσότερο αίμα. Η θεραπευτική τους αποβλέπει στην εξόντωσή μας, ή πάντως αδιαφορεί γι’ αυτήν. β) Οι θεσμοί και οι άρχουσες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις πλειοδοτούν σε σκληρότητα απέναντί μας. Και τέλος γ) Η επιστράτευση εναντίον μας του προαιώνιου εχθρού μας, της Τουρκίας που με το πρόσχημα της υποτιθέμενης συμβολής της στην αντιμετώπιση του προσφυγικού διευκολύνεται με αποποινικοποίηση των κατάφωρων κατά Ελλάδος και Κύπρου έκνομων δράσεών της.  Ο επιτήδειος ουδέτερος, αν και στους δύο παγκοσμίους πολέμους ταυτίστηκε με τους ηττημένους, κατάφερε να εισπράξει τους καρπούς της νίκης ως νικητής!

            Η σιδηρά χειρ της Δύσεως, το ΝΑΤΟ, στήριξε και συγκάλυψε το κακούργημά του των «Σεπτεμβριανών» του 1955. Ο αρχηγός της CIA Άλλεν Ντάλες παρίστατο τότε αυτοπροσώπως στα γεγονότα. Ενώ ο Κίσσινγκερ επέβλεψε το 1974 την Εισβολή του Αττίλα στη Μεγαλόνησο και έκτοτε καθοδηγούσε τον Ντενκτάς στις διάφορες φάσεις της Κατοχής.

            Ο νεοοθωμανός εκβιάζει και χορεύει τους Δυτικούς στο ταψί χορό. Ενώπιόν του στέκονται προσοχή και ικανοποιούν τους παραλογισμούς του, ενώ ο ίδιος αθετεί όλες τις υποχρεώσεις του, ακόμη και όταν επιτυγχάνει το μέγιστον.

            Απίστευτοι οι διάλογοι Ερντογάν με Γιούνκερ και Τουσκ στην μυστική τους συνάντηση στην Αττάλεια (16/11/15),  που αποκάλυψε πρόσφατα το Euro2day. Εκεί ο τούρκος απειλεί να τους στείλει τους πρόσφυγες με λεωφορεία μέσω Βουλγαρίας και Ελλάδος, απορρίπτει τα εφάπαξ 3 δισ.,   αξιώνει ανά 2 δισ. ετησίως, και άνοιγμα όλων των ενταξιακών κεφαλαίων. Με «υπεροψίαν και μέθην» χλευάζει τους συνομιλητές του με ατάκες απείρου κάλλους. Η Τουρκία βρίσκει και κάνει, κρατώντας σε ασφυκτική ομηρεία την Ευρώπη, η οποία ενδίδει εις πάσαν πίεσή της.  

Η προχθεσινή επίσκεψη της καγκελαρίου στην Άγκυρα επιβεβαιώνει την άνευ όρων παράδοση της Ευρώπης. Κατ’ εξοχήν της Γερμανίας η οποία διακατέχεται από διαχρονική παθολογική διάθεση υποταγής στις υπερφίαλες απαιτήσεις του σουλτάνου. Φυσικά και πάλιν και πολλάκις αναλώμασι της Ελλάδος.

            Η συμφωνία Μέρκελ –Νταβούτογλου νομιμοποιεί τις παραβάσεις, παραβιάσεις και έργω προσβολές των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων. Η απλώς ρητορική και πάντοτε χαμηλών τόνων - για να μην ακουστεί παραπέρα  - αντίδρασή μας, αντί να ανακόψει  πολλαπλασιάζει την τουρκική προκλητικότητα.

            Η συμφωνία πλήττει τον σκληρό πυρήνα των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων. Η καγκελάριος τηλεφώνησε του πρωθυπουργού και, όπως εγράφη, αστειεύτηκε μαζί του, θυμίζοντάς του ότι «ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες». Για άλλη μια φορά η αντίδρασή μας υπήρξε απλώς ρητορική, όπως άλλωστε πρόσφατα με τη μεσοβέζικη απάντησή μας στη τουρκική Notam AO253/19-01-16 που αμφισβητεί την ελληνικότητα Ικαρίας και λοιπών νησιών του αν. Αιγαίου(πρβλ. Κύρα Αδάμ, Τι γίνεται με την Ικαρία; Liberal,3.2.16).

            Αυτά όταν και τα μωρά του κόσμου γνωρίζουν ότι χρηματοδότης, εκπαιδευτής και εξοπλιστής του ISIS και αρχιδουλέμπορος των δυστυχισμένων, από τους οποίους όμως απομυζά τεράστια κέρδη, είναι η Τουρκία. Οι Τούρκοι αλωνίζουν στο Αιγαίο. Από δω και πέρα θα το κάνουν και με βούλα του ΝΑΤΟ.

            Ότι δεν υπάρχουν πια ευρωπαίοι ηγέτες είναι μια θλιβερή διαπίστωση. Εμείς ψάχνουμε Έλληνα ηγέτη. Και η καγκελάριος αντί να κρύβει τον διάβολο στις λεπτομέρειες, οφείλει να τον ξεσκεπάζει. Ο απώτερος  πρόγονός της  Μέγας Φρειδερίκος  θα την συμβούλευε: «Να νικάς σημαίνει να προχωράς  μπροστά. Και μπροστά πάει αυτός του οποίου η συνείδηση και το θάρρος κάνουν τους άλλους να πάνε πίσω»! Δεν το επεδίωξε με τον τούρκο.

            Η γερμανο-τουρκική συμφωνία δεν ακυρώνει την απόφαση μετακίνησης των ευρωπαϊκών συνόρων από το Αιγαίο στα Σκόπια. Για μας είναι γεωπολιτική  απειλή και στήριξη του διεφθαρμένου καθεστώτος Γκρουέφσκυ που συνεπάγεται βέβαιο εγκλωβισμό εδώ δεκάδων χιλιάδων μεταναστών.

            Ο προσφάτως εκδημήσας σοφός ακαδημαϊκός Κωνσταντίνος Δεσποτόπουλος χρέωνε μόνον σε ανιστόρητους διπλωμάτες και αφιλοσόφητους πολιτικούς την ανικανότητά μας να υπερασπιστούμε αποτελεσματικά το ιερό όνομα της Μακεδονίας έναντι σφετεριστών.  Υπενθύμιζε ότι «η ονομασία των κρατών πρέπει να έχει ρίζα ιστορική, είτε θεμελίωση γεωγραφική, ή και τα δύο»(Μηνύματα Πολιτικά, Παπαζήσης, σ.118). Η ψευδωνυμία των Σκοπίων δεν έχει τίποτε από αυτά.

            Και για τους δίσεκτους καιρούς ο κορυφαίος στοχαστής επέμενε στην άποψη για κυβέρνηση εθνικής ενότητας «συγκροτημένη από τους άριστους πολιτικούς της χώρας»(ένθ.αν.,σ.125 επ.).

            Μετρημένος προχθές στους F.T. ο Μάρτιν Γουλφ.: «δεν μπορεί να υπάρξει θεραπεία εάν δεν αντιμετωπιστούν   οι υπερβολές του χρηματοπιστωτικού τομέα, δεν πληρώσουν φόρους οι πολυεθνικές και δεν κοπεί ο δεσμός ανάμεσα στο χρήμα και στην πολιτική».

            Από το στόμα του και στου Θεού το αυτί !...

Σ. Π.