Τι κι αν από τα έδρανα της Βουλής τον προειδοποιούσα τον Ιούνιο του 2015 για τη δυσάρεστη αυτή εξέλιξη; Τι και αν από τις 5 Φεβρουαρίου 2016– στη συζήτηση επί της σχετικής επίκαιρης ερώτησης που κατέθεσα, καταθέτοντας μάλιστα στα πρακτικά και το σχετικό έγγραφο – του επισήμανα επί λέξει ήδη ότι «είμαστε και εδώ ουραγοί, γιατί όλα τα κράτη-μέλη, με ημερομηνία 31 Δεκεμβρίου, έχουν πληρώσει σχεδόν το σύνολο της ενιαίας ενίσχυσης. Μόνο η Πολωνία έχει πληρώσει κοντά στο 40%.»;

Τότε ο κ. Αποστόλου κομπορρημονούσε ψευδόμενος ότι «η Ελλάδα είναι από τις πρώτες χώρες που πλήρωσε δικαιώματα, ενώ ακόμα πάρα πολλές χώρες δεν έχουν πληρώσει. Αυτά πρέπει να γίνουν κατανοητά και στον ελληνικό λαό».

Η σημερινή πραγματικότητα δυστυχώς καταδεικνύει ότι εννέα κράτη-μέλη έχουν αποπληρώσει ήδη πάνω από 90% της ενιαίας ενίσχυσης, πέντε άνω του 80% και δυο πάνω από 70%. Την ίδια ώρα η Ελλάδα, μόλις και μετά βίας έχει καταβάλλει το 54% της ενιαίας ενίσχυσης, παλεύοντας να «ξεπληρώσει» πριν το Πάσχα τα οφειλόμενα, που ξεπερνούν το 1 δις ευρώ «ζεστού» κοινοτικού χρήματος, απόλυτα αναγκαίου για την επιβίωση του κόσμου της πρωτογενούς παραγωγής ιδιαίτερα σε μία εποχή βαθιάς οικονομικής κρίσης.

Ο κ. Αποστόλου πρέπει να δώσει επιτέλους εξηγήσεις και μία ειλικρινή συγγνώμη για την μνημειώδη καθυστέρηση, που επιδεικνύει στην καταβολή του συνόλου της ενιαίας ενίσχυσης αλλά και για την ενσυνείδητη παραπλάνηση, με την οποία προσπαθεί μάταια να καλύψει την πλήρη ανεπάρκεια των πολιτικών του για την προάσπιση του Έλληνα παραγωγού.