Γράφει ο
Νίκος Λυγερός

Όλο και περισσότερο μας δίνεται η εντύπωση ότι υπάρχει μια συγκεκριμένη προσπάθεια να φανεί μ’ ένα θετικό πρόσωπο το θέμα της κατοχής. Απλώς για να καταλάβουμε: μήπως έχουν ξεχάσει τι σημαίνει αυτή η απαράδεκτη πράξη, για τους αγνοούμενους, για τους εγκλωβισμένους και για τους προσφυγές;

Η κατοχή δεν χρειάζεται κοινωνικοποίηση, είναι ένα παράνομο καθεστώς που πρέπει να λήξει, τελεία και παύλα. Καταπατά τα δικαιώματα όλων των Κυπρίων, γιατί πολύ απλά ο εισβολέας δεν ενδιαφέρεται καν αν υπάρχει πληθυσμός. Τον ήθελε μόνο και μόνο, για να έχει μια δικαιολογία, για να υπερασπίζεται τα συμφέροντά της και τίποτα άλλο.

Ο εισβολέας βλέπει την ξηρά και τη θάλασσα, την Κύπρο και την κυπριακή ΑΟΖ, με τον ίδιο τρόπο, είναι απλώς περιοχές που αφορούν τον ζωτικό χώρο.

Έτσι οι τοπικές κινήσεις που δεν αφορούν το εθνικό ζήτημα, μοιάζουν με παιχνίδια παιδικής χαράς. Σημασία για αυτόν έχει μόνο και μόνο να μην βγει κανείς από την παιδική χαρά.

Η Κατοχή δεν είναι δημοκρατικό πλαίσιο και δεν ταιριάζει με την παράδοσή μας. Πρέπει λοιπόν να λήξει, για να μιλήσουμε για αληθινές διαπραγματεύσεις.