Πασχάλης Θ. Τόσιος 

H τοπική αυτοδιοίκηση έχει πρόβλημα πολιτικού προσωπικού.-Η ποιότητα του πολιτικού προσωπικού και των πολιτικών επιλογών που αυτό προωθεί αποτελεί μια ενότητα.

Αδύναμοι πολιτικοί δεν είναι σε θέση να επιλέξουν εναλλακτικές πολιτικές και ωθούνται εύκολα στην πεπατημένη .Εξίσου εύκολα υποχωρούν και υποτάσσονται στις απαιτήσεις των εχόντων και των κατεχόντων ,αδύναμοι να υπερασπιστούν το συμφέρον των δημοτών και της τοπικής κοινωνίας και δω γεννάτε ένα μεγάλο ερώτημα –για ποιο λόγο οι αιρετοί της τοπικής αυτοδιοίκησης είναι κατά μέσο όρο  υποδεέστεροι των απαιτήσεων των προβλημάτων που καλούνται να αντιμετωπίσουν ;;Το ερώτημα που θέτω κάθε άλλο παρά αγνοεί το γεγονός ότι υπάρχουν ,ασφαλώς και εξαιρετικοί συνάδελφοι που τιμούν την αυτοδιοίκηση .

     Θεωρώ πως οι λόγοι αδυναμίας  πολλών αυτοδιοικητικων στελεχων εντοπίζονται κυρίως σε δυο διαδικασίες:Στην επιλογή και ανάδειξη στελεχών στις παρατάξεις και στις πιέσεις εξωθεσμικών κύκλων από τους οποίους εξαρτώνται ορισμένες παρατάξεις και οι ηγεσίες τους. Σήμερα στις δημοτικές παρατάξεις  μπορεί να αναδεχτεί κάποιος αρκεί να μάθει καλά το παιχνίδι των  εσωπαραταξιακων αντιθέσεων και της εσωπαραταξιακης ιντρικας .Να γνωρίζει ποτέ θα καθυβρίσει και θα μειώσει τον «απέναντι του» ,ιδιαίτερα αν ο τελευταίος διαθέτει περισσότερα προσόντα από εκείνον .Προκειμένου δε να το επιτύχει πρέπει να γνωρίζει καλά την τεχνική του αυλοκόλακα .Με αυτόν τον το τρόπο ,στις παρατάξεις αναδεικνύονται συχνά υποτελείς ,ευχάριστοι και ασπόνδυλοι αυλικοί και όχι πολιτικές προσωπικότητες .Το γεγονός αυτό το πληρώνουν εν τέλει οι δήμοι και ο Νόμος.

   Οι άσπονδοι αυλικοί δεν μετρούν το ανάστημα τους ως προς τα πραγματικά προβλήματα του τόπου ,αλλά με το ποσό μειωτικά μιλούν και σχολιάζουν τους άλλους .Ειδικεύονται στο κουτσομπολιό ,την ύβρη ,την κολακεία ,όχι όμως στην λύση των πραγματικών προβλημάτων .Όχι στην συγκρότηση στρατηγικών και εναλλακτικών δυνατοτήτων για τους δήμους και το Νομό μας.

Με αυτά του τύπου τα προσόντα μπορούν μεν να κάνουν καριέρα στις παρατάξεις τους αλλά όταν «επιτέλους» κατακτήσουν θέσεις δημόσιας ευθύνης ( δήμαρχοι ,αντιδήμαρχοι, δημοτικοί σύμβουλοι ,αντιπεριφεριαρχες, περιφερικοί σύμβουλοι),τότε είναι ανίκανοι να λύσουν ορθολογικά δημοκρατικά οποιοδήποτε ουσιαστικό πρόβλημα .

  Θεμελιακό αρνητικό ρόλο στην επιλογή πολιτικού προσωπικού παίζει επίσης , η Διαπλοκή ιδιαίτερα μέσω τον τοπικών ΜΜΕ που ελέγχει. Εκείνο που κάνει η διαπλοκή μέσω των ΜΜΕ που ελέγχει ,είναι να υπερπροβαλει ως σημαντικους , απαραίτητους και χρήσιμους γι’αυτή πολιτικούς και να υβρίζει όσους δεν μπορεί να ελέγξει.

Τα στελέχη της αυτοδιοίκησης μπορεί να προκύψουν από πολλούς δρόμους .μέσα  από μαζικά κινήματα ,πολιτικές και ιδεολογικές αντιπαραθέσεις ,από την επιστήμη και την επιτυχία στην επαγγελματική τους ζωή ,γεγονός  που δεν συμβαίνει δυστυχώς σήμερα στον βαθμό που χρειάζεται η αυτοδιοίκηση  ώστε να υπάρξει ποιοτική αναβάθμιση του πολιτικού προσωπικού.

Ο λαός μας διδάσκει απλά με την παροιμία ‘όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια’. Δηλαδή  ,ότι , σε αυτή την περίπτωση ,ο πολιτικός θεωρεί ως πολιτικά αναγκαίο αυτό που μπορεί αυτός να κάνει η’ ορθότερα ,ενδιαφέρεται να κάνει και όχι αυτό που απαιτεί η ζωή . Κριτήριο δράσης του δεν είναι τα προβλήματα που οφείλει να λύσει η πολιτική ,αλλά το δικό του ανάστημα .Αν όμως ,το ανάστημα είναι μικρό ,τότε αναζητά στα μεγάλα προβλήματα όπως είναι τα σημερινά (βλ.θέμα διαχείρισης των απορριμμάτων με την λεόντεια σύμβαση παραχώρησης της εκμετάλλευσης  σε εταιρία συμφερόντων Κοκαλη )βολικές λύσεις με τεράστιο κόστος για τους δημότες όμως . «λύσεις- μη λύσεις» ,όμως που εκδικούνται στο διάβα του χρόνου την κοινωνία που εμπιστεύεται τέτοιους πολιτικούς…