Έτσι όταν ο αναπληρωτής Υπουργός Κώστας Ήσυχος «τόλμησε» να εξαγγείλει από την Θεσσαλονίκη την απόδοση των εκτάσεων των ανενεργών στρατοπέδων στους δημότες των αντίστοιχων Δήμων, ο Καμμένος μετά από εισήγηση των ανώτατων αξιωματικών του στρατού και φυσικά με την σύμφωνη γνώμη του ίδιου του Τσίπρα, πήρε την κατάσταση στα χέρια του και ανέλαβε στην αποκλειστική του ευθύνη την διαχείριση της περιουσίας, κινητής και ακίνητης του Υπουργείου. Αυτός και οι ανώτατοι αξιωματικοί.

Πολιτική του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, δηλαδή του Καμμένου, είναι η πώληση των εκτάσεων των ανενεργών στρατοπέδων που βρίσκονται μέσα στον αστικό ιστό μεγάλων πόλεων. Είτε ολόκληρες, ως ενιαίες εκτάσεις, είτε τμηματικά θα πωλούνται στους ενδιαφερόμενους, στην αντικειμενική τους αξία. Ενδιαφερόμενοι μπορεί να είναι οι Δήμοι που θέλουν να τις αξιοποιήσουν στην υπηρεσία των δημοτών τους ή «επενδυτές» που θέλουν να τις «αξιοποιήσουν» στην υπηρεσία των δικών τους κερδών.

Τελευταία πήγαν να του χαλάσουν τη δουλειά αυτοί οι ΤΑΙΠΕΔίτες που λιμπίζονται τα οικόπεδα-φιλέτα για πάρτη τους, αλλά … όσο τον έχει ανάγκη ο Τσίπρας τα «βολεύει» μια χαρά. Υπάρχει φυσικά ο κίνδυνος να χάσει την προνομιακή θέση του στην κυβέρνηση από τον νέο ανταγωνιστή του, τον Λεβέντη…. Βλέπετε έχει η ζωή γυρίσματα! Όσο όμως το πολιτικό status δεν ανατρέπεται και παραμένει σ’ αυτή την θέση, οι εκτάσεις των ανενεργών στρατοπέδων θα πουληθούν.

Από την στιγμή μάλιστα που απαλλάχτηκε από τα «αριστερά βαρίδια» του ΣΥΡΙΖΑ και «ξεφορτώθηκε» τον Ήσυχο, δεν υπάρχουν πλέον αντιστάσεις ούτε καν αντιρρήσεις για την υλοποίηση της πολιτικής του ξεπουλήματος ούτε από το κόμμα, ούτε από τους βουλευτές, ούτε φυσικά από την κυβέρνηση (ποιος είναι αυτός ο Βίτσας είπαμε;). Τώρα επιτέλους όλοι συμφωνούν, στο ξεπούλημα της Δημόσιας περιουσίας. ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛΛ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚΟΔΗΜΑΡ, ΠΟΤΑΜΙ, ΕΚ ΛΕΒΕΝΤΕΣ.

Οι εκτάσεις των ανενεργών στρατοπέδων στας Σέρρας, μετά τις τελευταίες εξελίξεις, δεν αποτελούν εξαίρεση, αφού εντάσσονται στην γενικότερη πολιτική κατεύθυνση του ξεπουλήματος της Δημόσιας περιουσίας.

Μετά και την «επισημοποίηση του αρραβώνα» του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας με τον Δήμο Σερρών  (με την δημοσίευση της έγκρισής της πολεοδόμησης της έκτασης 45 στρεμμάτων του πρώην στρατοπέδου ΕΜΜ. ΠΑΠΑ στο ΦΕΚ και απόδοσης του πολεοδομημένου τμήματος στο ΤΕΘΑ), το Υπουργείο στρέφεται τώρα στην «εκμετάλλευση» των εκτάσεων αποκλειστικά από το ίδιο.  Απομένουν μερικές «νομικές εκκρεμότητες» για να ξεκινήσουν οι διαδικασίες ιδιωτικοποίησης και να βγει στο σφυρί το ΕΜΜ. ΠΑΠΑ.

Παράλληλα το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας έχει ξεκινήσει όλες τις νομικές  διαδικασίες κατάθεσης Αγωγής κατά του Ελληνικού Δημοσίου (Υπουργείου Οικονομικών) για να αναγνωρισθεί η κυριότητα του στο ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ.

Η απώλεια για τον λαό των εκτάσεων των ανενεργών στρατοπέδων σήμερα είναι πλέον εμφανής και μάλιστα  από μια κυβέρνηση που βαυκαλίζεται την υπεράσπιση του δημόσιου χώρου και αρέσκεται  να αυτο-αποκαλείται «αριστερή» (Αριστερά και υπεράσπιση  Δημόσιου χώρου είναι έννοιες ταυτόσημες και αδιαίρετες). 

Εξέλειπε λοιπόν και η πολιτική βούληση της κυβέρνησης υπέρ των λαϊκών συμφερόντων.

Αν στα παραπάνω συνυπολογίσει κάποιος το γενικότερο κλίμα της απογοήτευσης και της «παράδοσης» που επικρατεί στον λαό, την απροθυμία των δημοτικών αρχών (παραδομένες κι αυτές στον εναγκαλισμό των μνημονιακών πολιτικών), να υπερασπιστούν υπέρ των δημοτών τους τις δημόσιες αυτές εκτάσεις, την έλλειψη συνολικής εναλλακτικής πολιτικής πρότασης από τους υφιστάμενους κομματικούς και κοινωνικούς φορείς, δεν είναι δύσκολο να προβλεφθεί το αποτέλεσμα των πολιτικών επιλογών του Υπουργείου στον τομέα των εκτάσεων των ανενεργών στρατοπέδων. Μοναδικός χαμένος αυτών των επιλογών θα είναι ο λαός, αφού χάνει ένα δημόσιο περιουσιακό στοιχείο και συνάμα ένα κοινωνικό αγαθό της αναψυχής, της ψυχαγωγίας και της διασκέδασης.

Εν τω μεταξύ ο Αγγελίδης τραβάει τα μαλλιά του, ωρύεται, βρίζει τα «καλόπαιδα» της «Διάβασης Πεζών» γιατί δεν το άφησαν να «μεγαλουργήσει» και να εγγράψει στο βιογραφικό του, ακόμη ένα έργο που θα έμενε στην Ιστορία ως «έργο Αγγελίδη», κάτι παρόμοιο δηλαδή, όπως το «έργο της Κοιλάδας» για τον Ανδρέου.

Πεταμένα λεφτά οι μελέτες της πολεοδόμησης του Εμμ. Παπά, τα ταξίδια πάνω-κάτω στην Αθήνα του ίδιου, του αρμόδιου Αντιδημάρχου Π. Μυστακίδη, τα τραπεζώματα στον Κρασσανάκη, τα πρωινά κουλούρια ξεροσταλιάζοντας μπροστά στο Πεντάγωνο, περιμένοντας τα ραντεβού με τους εκάστοτε Υπουργούς. Θα μπορούσε να είχε «τελειώσει» τα στρατόπεδα, πριν του χαλάσει το «παραμύθι» ο ντήλερ Καμμένος.

Τελικά δεν συνωμότησε όλο το Σύμπαν για να δικαιωθεί η πολιτική αντίληψη του Αγγελίδη, δηλαδή … «κάλλιο πέντε και στο χέρι…». Τώρα πρέπει να πληρώσει για να «πάρει» τις υπόλοιπες εκτάσεις.

Μετά και την ανημποριά της «Διάβασης Πεζών» (εξ αιτίας και της ιδεολογικοπολιτικής μετατόπισης του ΣΥΡΙΖΑ σε νεοφιλελεύθερες πολιτικές ξεπουλήματος των δημοσίων εκτάσεων),  να πρωτοστατήσει και να οργανώσει τις αντιδράσεις του ενός, μοναδικού και αναντικατάστατου, αλλά απροσδιόριστου παράγοντα για την ανατροπή όλων των παραπάνω, του Λαϊκού παράγοντα, μένει μόνον,  η λαϊκή αυτό-οργάνωση και η συλλογική αντίσταση για την ανατροπή των κεντρικών πολιτικών, αλλά και των Κυβερνήσεων που υλοποιούν αυτές τις πολιτικές, ως απάντηση του λαού στο γενικότερο πολιτικό ερώτημα για την επιβίωση του ίδιου, αλλά και για την επιβίωση της ίδιας της χώρας.