Από τον Γελωτοποιό

Βλέποντας την ταινία του Κλιντ Ίστγουντ, «Ελεύθερος Σκοπευτής», αντιλαμβάνεσαι δύο πράγματα:

• Πρώτον: Οι στρατιώτες των ΗΠΑ υποφέρουν από ψυχολογικά προβλήματα γιατί σκοτώνουν Άραβες χωρίς να το θέλουν, μόνο και μόνο για να προστατέψουν τους δικούς τους.
• Δεύτερον: Οι Άραβες είναι αιμοσταγείς τρομοκράτες, που σκοτώνουν ακόμα και τους δικούς τους, ακριβώς επειδή είναι Άραβες-αιμοσταγείς-τρομοκράτες.

Κι ενώ η αστερόεσσα του Ίστγουντ ανεμίζει δεν ακούγεται ούτε μια φορά η ερώτηση απ’ τα χείλη των ηρώων: «Τι στο διάολο κάνουμε στο Ιράκ;»...

Στην αρχή της ταινίας υπάρχει μια εξήγηση, που τα «γεράκια» της Αμερικής θα λάτρευαν: Το ερωτευμένο ζευγάρι βλέπει την επίθεση στους Δίδυμους Πύργους, κι ο Πατριώτης αποφασίζει να πάει «εκεί κάτω», για να προστατέψει την αγαπημένη του, σκοτώνοντας ακόμα και παιδιά (τρομοκρατών).

Για να προστατέψει την αγαπημένη του, την πατρίδα του, τους στρατιώτες της πατρίδας του, τη Δημοκρατία, την Ασφάλεια κι άλλους Άγιους Τόπους.

~~{}~~

Για τους δυτικούς κάθε Άραβας είναι τρομοκράτης. Φανατικός και μισογύνης, θρησκόληπτος και υπανάπτυκτος.

Τι φταίει γι’ αυτό; Μήπως είναι γονιδιακά μεταλλαγμένοι, έχοντας στο DNA τους κάποια πρωτεΐνη που τους κάνει να ρέπουν στην τρομοκρατία;

Μήπως φταίει ο ισλαμισμός, η θρησκεία τους, που εξωθεί τους ανθρώπους στο δογματισμό και τη βία, σε αντίθεση με τις ειρηνικές θρησκείες, όπως ο χριστιανισμός;

Γιατί οι Άραβες δεν μπορούν να είναι πολιτισμένοι; Όπως είμαστε εμείς, οι δυτικοί.

Γιατί δεν υπάρχει Αραβικός Πολιτισμός;

~~

Τον πρώτο αιώνα του μουσουλμανικού ημερολογίου (αρχίζει το 622 μ.Χ), με επίκεντρο τη Μεδίνα και τη Μέκκα, ξεκίνησε να αναπτύσσεται ένας απ’ τους σημαντικότερους πολιτισμούς στην ανθρώπινη ιστορία, ο Αραβικός.

Οι Άραβες, ενωμένοι με τη μουσουλμανική θρησκεία, μεγαλούργησαν σε κάθε τομέα της επιστήμης και των τεχνών.

Τα μαθηματικά, όπως τα ξέρουμε, με τους Αραβικούς αριθμούς (που στην πραγματικότητα είναι ινδικής επινόησης, αλλά χάρη στους Άραβες τους έμαθαν οι Ευρωπαίοι), η άλγεβρα και οι αλγόριθμοι.

Η φιλοσοφία και η θεολογία, όπου σπουδαίοι φιλόσοφοι, όπως ο Αβικένας και ο Αβερρόης, μελέτησαν τους αρχαίους Έλληνες και τους μεταλαμπάδευσαν στην μεσαιωνική Ευρώπη.

Ιατρική, αστρονομία, ποίηση, μηχανική, οι Άραβες σοφοί παρουσίασαν επιτεύγματα που άλλαξαν τη μορφή-σκέψη του κόσμου.

 Η Βαγδάτη, αυτή που καταστρέφουν τα στρατεύματα του Ίστγουντ για να τιμήσουν την αιματόεσσα, ήταν την εποχή του Χαρούντ αλ-Ρασίντ, η σημαντικότερη και πιο λαμπρή πόλη, μ’ ένα εκατομμύριο κατοίκους, μεγαλοπρεπή οικοδομήματα και αχανείς βιβλιοθήκες.

Σπουδαίες αραβικές πόλεις ήταν και η Σαμάρα, η Δαμασκός, η Γρανάδα στην Ισπανία.

~~

Ακόμα και ο ρομαντικός έρωτας, έτσι όπως τον ξέρουμε, όπου η γυναίκα ερωτεύεται έναν νεαρό με μακριά μαλλιά που παίζει λαγούτο και τραγουδάει για τα αισθήματα του, προέρχεται απ’ την Αραβία.

Σπουδαίοι ποιητές και τραγουδιστές, όπως ο Ιμπν Μουχρίζ, ο Αλ Αμπάς, ο Αμπούλ Φαράγ αλ Ισφαχανί, τραγουδούσαν:

Η θρησκεία μου είναι η θρησκεία του έρωτα.
Οπουδήποτε γυρίζουν τα καραβάνια του Θεού.
Η θρησκεία του Έρωτα
θα είναι θρησκεία μου
και πίστη μου.

Η λέξη τροβαδούρος προέρχεται απ’ την αραβική λέξη ταράμπ, που σημαίνει μουσική.

~~{}~~

Τι συνέβη κι οι Άραβες σταμάτησαν να είναι πολιτισμένοι φιλόσοφοι και τροβαδούροι κι έγιναν «υπανάπτυκτοι τρομοκράτες»;

Η αρχή της πτώσης ήταν ο ερχομός των Σελτζούκων Τούρκων. Σ’ αυτούς ούτε οι Άραβες ούτε οι Βυζαντινοί μπόρεσαν ν’ αντισταθούν.

Βοήθησαν και οι Σταυροφορίες, της ειρηνικής χριστιανικής εκκλησίας.

Απ’ τη μία οι Φράγκοι, απ’ την άλλη οι Τούρκοι, ο Αραβικός πολιτισμός έγινε συντρίμμια -δίνοντας τη σκυτάλη στην Αναγέννηση της Ευρώπης.

Δεν υπάρχει κανένας λόγος να θρηνούμε για τους πολιτισμούς, που ενέχουν την παρακμή τους. Μόνο για τους ανθρώπους.

~~

Όταν διαλύθηκε η Οθωμανική Αυτοκρατορία οι Άραβες συνέχισαν να είναι φτωχοί και υπόδουλοι. Ήταν η σειρά των Αποικιοκρατών. Οι σφαγείς των λαών, Βρετανοί και Γάλλοι, μοιράστηκαν τη Μέση Ανατολή και την Αφρική, ελέγχοντας κάθε πλουτοπαραγωγική πηγή των αποικιών τους.

Οι Γερμανοί ήρθαν τρίτοι και πολέμησαν για να πάρουν μέρος απ’ αυτά τα εδάφη.

Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν η εποχή της ακμής μιας άλλης Παντοκρατορίας, των ΗΠΑ.

Στο δεύτερο μισό του 20ου αιώνα πολλές απ’ τις Αραβικές χώρες ανεξαρτητοποιήθηκαν, αλλά παρέμειναν δεμένες στο άρμα των πρώην αποικιοκρατών ή σ’ εκείνο της Αμερικής.

Οι Εκλεκτοί των Ξένων έγιναν βασιλιάδες, πρόεδροι, δικτάτορες και χαλίφηδες, ενώ ο λαός συνέχισε να υποφέρει.

~~

Όμως μέχρι το 1989 οι «Κακοί» του Χόλιγουντ ήταν οι κομμουνιστές.

Μετά την κατάρρευση του Σοβιετισμού οι ΗΠΑ είχαν ανάγκη από έναν καινούριο εχθρό, μια δικαιολογία, ένα φόβητρο, κάποιον που θα τις βοηθούσε να έχουν τον κόσμο υπό καταστολή -στρατιωτική, οικονομική, πολιτισμική, ψυχολογική.

Έτσι οι οθόνες γέμισαν με τρομοκράτες Άραβες.

Την ίδια στιγμή η Παγκόσμια Κοινότητα και οι Πολυεθνικές, κάνουν ό,τι μπορούν για να ερημώσουν τη Μέση Ανατολή, ενώ ταυτόχρονα εξοπλίζουν και εκπαιδεύουν τους φονταμενταλιστές, αυτούς που θα παρουσιάσουν αργότερα στις ταινίες τους ως «το αληθινό πρόσωπο του Άραβα».

Οι ίδιοι οι Άραβες έχουν δύο επιλογές: Είτε θα συνασπιστούν με τους φονταμενταλιστές και θα πολεμήσουν είτε θα γίνουν πρόσφυγες.

Στη Μέση Ανατολή δεν υπάρχει μέση οδός, δεν μπορείς να είσαι απολιτικός ή απαθής ή να φυτεύεις γαρδένιες στα ερείπια της πόλης σου.

~~{}~~

Ένα απ’ τα γεράκια της Ουάσινγκον, ο Σάμουελ Χάντιγκτον, μίλησε για τη «Σύγκρουση των Πολιτισμών». Προσπάθησε να πείσει ότι οι συγκρούσεις δεν είναι πλέον ταξικές, οι φτωχοί δεν έχουν τίποτα να διεκδικήσουν.

Σύμφωνα με τη νεοφιλελεύθερη σκέψη του οι Άραβες είναι κακοί εκ γενετής, διεφθαρμένοι απ’ τη θρησκεία τους, υπανάπτυκτοι εξαιτίας της ιστορίας τους, άτυχοι επειδή βρέθηκαν σε φτωχή γη (!), επικίνδυνοι. Οπότε η Αμερική (του Ίστγουντ) πρέπει να αμυνθεί.

Ο υποψήφιος πρόεδρος Ντόναλντ Ντακ απειλεί να διώξει όλους τους παράνομους μετανάστες.

Οι Ευρωπαίοι νανοκέφαλοι ηγέτες νομίζουν ότι έχουν να αντιμετωπίζουν μια «μεταναστευτική κρίση» κι ότι μπορούν να σταματήσουν τους πρόσφυγες, να τους πείσουν ότι πρέπει να μείνουν πίσω να πεθάνουν.

~~

Στην πραγματικότητα αυτό που συμβαίνει είναι η άνοδος ενός καινούριου πολιτισμού. Δεν θα είναι αραβικός ούτε αρχαιοελληνικός ούτε αμερικανικός ούτε κινεζικός.

Είναι ένας παγκόσμιος πολιτισμός, στον οποίο θα συμμετέχουν όλοι οι άνθρωποι. Μέσα από τα θραύσματα του παλιού κόσμου γεννιέται ο καινούριος.

Και θα είναι επώδυνη η γέννα.

Πηγή: http://sanejoker.info