Απόλυτα προσαρμοσμένη στην τρέχουσα οικονομική κατάσταση της Βραζιλίας ήταν η τελετή έναρξης των 31ων Ολυμπιακών Αγώνων που πραγματοποιήθηκε στη θρυλική αρένα του Μαρακανά παρουσία 60.000 θεατών.

Λιγότερο πλούσια (μισό κόστος σε σχέση με τους Αγώνες του Λονδίνου), πιο μικρής κλίμακας, με λιγότερα ειδικά εφέ και χρήση τεχνολογίας σε σχέση με την πιο πρόσφατη, αλλά γεμάτη πάθος, ταπεινή αλλά και σύγχρονη, η τελετή βασίστηκε στην βραζιλιάνικη κουλτούρα, στέλνοντας παράλληλα το μήνυμα πως ο αθλητισμός αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας των κατοίκων της πολυπληθέστερης χώρας της Λατινικής Αμερικής.

Σχεδόν 4.800 άνθρωποι συμμετείχαν στο ξεκίνημα της μεγάλης γιορτής. Μαζί τους 8.000 εθελοντές και περίπου 11.000 αθλητές από 205 χώρες, γέμισαν το γήπεδο ορόσημο του Ρίο αλλά και ολόκληρης της Βραζιλίας. Κεντρικό θέμα της παράστασης, σκηνοθέτης της οποίας ήταν ο Φερνάντο Μεϊρέλες, η βιωσιμότητα, το χαμόγελο και η ικανότητα των Βραζιλιάνων να αυτοσχεδιάζουν, όπως επίσης οι αναφορές στον Αμαζόνιο και τις δυσκολίες που υπάρχουν. Μια ωδή στην προστασία του περιβάλλοντος, σε μια χώρα που τα τελευταία δύο χρόνια έχει κάνει τεράστιες προσπάθειες για να περιορίσει την αποψίλωση, βασική αιτία για το φαινόμενο του θερμοκηπίου.Στις κερκίδες του ιστορικού σταδίου προκειμένου να παρακολουθήσουν από κοντά την τελετή έναρξης, βρέθηκαν 28 αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων, μεταξύ των οποίων οι Φρανσουά Ολάντ και Ματέο Ρέντσι, ο υπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ, Τζον Κέρι, ο γενικός γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών, Μπαν Κι-Μουν κ.α. Την τελετή έναρξης, μέσω των τηλεοπτικών τους δεκτών, παρακολούθησαν περισσότεροι από 3 δισεκατομμύρια άνθρωποι σε όλον τον κόσμο!

Ειρήνη και... Ζιζέλ!

Πυροτεχνήματα από τη στέγη του Μαρακανά και ο κύκλος της ειρήνης στη μέση του σταδίου, σε συνδυασμό με την εξιστόρηση της ιστορίας της πόλης του Ρίο από το μακρινό παρελθόν (άφιξη ευρωπαίων και η συνάντησή τους με τους αυτόχθονες, άφιξη αφρικανών και αράβων) μέχρι τις πόλεις του σήμερα, συνέθεταν ένα σκηνικό εντυπωσιακό, όπως άλλωστε είχε προαναγγείλει και ο Μεϊρέλες.

Εντυπωσιακή ήταν η είσοδος του παγκοσμίου φήμης μοντέλου, Ζιζέλ, υπό τους ήχους του τραγουδιού «The Girl from Ipanema», ενώ η μουσική αλλά και ο χορός είχαν αμέσως μετά την τιμητική τους. Την παράσταση έκλεψε η 79χρονη Έλζα Σοάρες, μια από τις σπουδαιότερες τραγουδίστριες σάμπα στην Βραζιλία και παντρεμένη επί πολλά χρόνια με τον θρυλικό Γκαρίντσα, μέλος της ομάδας που κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο ποδοσφαίρου το 1958 και το 1962.

Τις διαφορές και τη αδιαλλαξία στη σύγχρονη κοινωνία αλλά και το κομμάτι της χειραφέτησης, παρουσίασαν περισσότεροι από 1.000 χορευτές, μέχρι τη στιγμή που η ηθοποιός Λίλα Γκαζέ τους κάλεσε να αλλάξουν τον κόσμο. «Να κοιτάξουμε για τα πράγματα που μας ενώνουν και να γιορτάσουμε τις διαφορές μας», είπε από μικροφώνου η γνωστή Βραζιλιάνα καλλιτέχνης. Και ο χορός δεν άργησε να ξεκινήσει. Ένα πραγματικό πάρτι που ξεσήκωσε όλον τον κόσμο που βρισκόταν στις κερκίδες του Μαρακανά.

Στο προσκήνιο ο πλανήτης Γη...

Το δεύτερο σκέλος της τελετής, επικεντρώθηκε στην αλλαγή του κλίματος και στον κίνδυνο που διατρέχει ο πλανήτης μας. Εικόνες ανησυχητικές που όμως στο τέλος, έκρυβαν ένα μήνυμα όταν ένα παιδί-ηθοποιός, βρήκε έναν σπόρο. Τον σπόρο της ελπίδας για ένα πράσινο μέλλον. Πιο οικολογικό. Προστατεύοντας τα δάση, το φαινόμενο του θερμοκηπίου μπορεί να μειωθεί, κι αυτό ακριβώς το μήνυμα προσπάθησαν να περάσουν οι διοργανωτές της τελετής.

Μάλιστα, για τον λόγο αυτό, οι 11.000 αθλητές, έλαβαν από έναν σπόρο, τον οποίο θα φυτέψουν σε έναν ειδικό σωλήνα με χώμα, ώστε να δημιουργήσουν το δέντρο του μέλλοντος που θα δώσει ανάσα στον πλανήτη Γη.

Και μετά το πάρτι η... παρέλαση

Σύμφωνα με την παράδοση, πρώτη στο στάδιο μπήκε η Ελλάδα, με σημαιοφόρο την Σοφία Μπεκατώρου, ενώ την παρέλαση των ομάδων που συμμετέχουν στους Αγώνες έκλεισε η διοργανώτρια Βραζιλία με την Γένι Μάκρες να βρίσκεται μπροστά από τους 462 αθλητές και αθλήτριες της χώρας της. Συνολικά παρέλασαν 206 χώρες, με το Κουβέιτ να μετέχει υπό την Ολυμπιακή σημαία (τελεί υπό αποκλεισμό από τη ΔΟΕ), ενώ μία ξεχωριστή αποστολή ήταν αυτή της Ολυμπιακής ομάδας προσφύγων, που μπήκε στο στάδιο προτελευταία, αμέσως πριν την οικοδέσποινα Βραζιλία.

Τους πρόσφυγες φρόντισε να τους καλωσορίσει ο πρόεδρος της ΔΟΕ, Τόμας Μπαχ στην ομιλία του λέγοντας μεταξύ άλλων ότι «με την παρουσία σας σε αυτούς τους Αγώνες στέλνετε μήνυμα ελπίδας στους πρόσφυγες σε όλον τον κόσμο. Εγκαταλείψατε για πολλούς και διαφορετικούς λόγους τις πατρίδες σας, χωρίς να είναι επιλογή σας αλλά λόγω των συνθηκών. Τώρα με το μεγάλο σας ταλέντο, συνεισφέρετε πάρα πολύ στην κοινωνία. Σε αυτόν τον Ολυμπιακό κόσμο ανεχόμαστε τη διαφορετικότητα».

Πράσινοι Ολυμπιακοί κύκλοι!

Και οι εκπλήξεις των Βραζιλιάνων δεν είχαν τελειώσει. Οι σπόροι που λίγο νωρίτερα είχαν φυτέψει στα ειδικά φιαλίδια οι αθλητές που συμμετείχαν στην παρέλαση, μετατράπηκαν σε δένδρα, σχηματίζοντας με περίτεχνο τρόπο τους Ολυμπιακούς Κύκλους στη μέση του σταδίου. Ολυμπιακοί κύκλοι, που για πρώτη φορά δεν είχαν τα γνωστά χρώματα, αλλά ήταν πράσινοι, στέλνοντας με τον πλέον εμφατικό τρόπο το μήνυμα ότι ο πλανήτης Γη χρειάζεται προστασία, την οποία μόνο οι άνθρωποι, όλοι ενωμένοι, μπορούν να προσφέρουν.

Στον Κιπ Κέινο το βραβείο της ΔΟΕ

Ο Κενυάτης τέσσερις φορές Ολυμπιονίκης (μεσαίες και μεγάλες αποστάσεις στον στίβο) σε Μεξικό και Μόναχο, Κιπ Κέινο, έγινε ο πρώτος αθλητής που τιμήθηκε με το Olympic Laurel για την προσφορά του στην κοινωνία. Ο Κιπ Κέινο, έχει δημιουργήσει κέντρο φροντίδας απόρων και παιδιών στην Κένυα. Πρόκειται για έναν μεγάλο ανθρωπιστή και έναν μεγάλο αθλητή, τον οποίο η ΔΟΕ και προσωπικά ο Τόμας Μπαχ φρόντισε να βραβεύσει.

Έναρξη, όρκοι και Ολυμπιακή φλόγα...

Ο υπηρεσιακός (προσωρινός) πρόεδρος της Βραζιλίας, Μικέλ Τεμέρ, κήρυξε την έναρξη των Αγώνων, ενώ τον Ολυμπιακό όρκο αθλητών, κριτών και προπονητών έδωσαν οι Ρόμπερτ Σάιτ (Ιστιοπλοΐα), Μαρτίνο Νόμπρε (Στίβος) και Αντριάνα Σάντος (Μπάσκετ), αντίστοιχα. Έξι σπουδαίες προσωπικότητες του βραζιλιάνικου αθλητισμού, ήταν μεταξύ αυτών που μετέφεραν την Ολυμπιακή σημαία. Πρόκειται για τους Όσκαρ Σμιντ (Μπάσκετ), Μάρτα Βιέιρα (Ποδόσφαιρο), Σάντρα Πιρές Ταβάρες (Μπιτς Βόλεϊ), Χοακίμ Κρουζ (Στίβος), Τόρμπεν Γκρελ (Ιστιοπλοία), Εμάνουελ Ρέγκο (Μπιτς Βόλεϊ).

Τελευταίος λαμπαδηδρόμος ήταν ο Βαντερλέι Κοντέιρο ντε Λίμα. Τη φλόγα στο στάδιο έφερε ο Γκουστάβο Κερτέν (τένις, τρεις φορές νικητής του Ρολάν Γκαρός), την παρέδωσε στην Ποντέσια Μαρκάρι (Μπάσκετ, ασημένιο μετάλλιο το 1996 στο μπάσκετ) και εκείνη στον χάλκινο Ολυμπιονίκη της Αθήνας που άναψε το βωμό σε στυλ σπιράλ που σχεδίασε ο Αμερικανός γλύπτης Άντονι Χάουι. Ένας βωμός εμπνευσμένος από τη ζωή στον Τροπικό. Η Ολυμπιακή φλόγα, σε λίγη ώρα από τώρα, θα ανάψει και στον δεύτερο βωμό, στο Ολυμπιακό Στάδιο του Ρίο, εκεί όπου θα φιλοξενηθεί ο στίβος.