«Η φετινή επέτειος τιμής στους αγωνιστές του Πολυτεχνείου, βρίσκει τη χώρα στο χειρότερο δυνατό σημείο από την εκδήλωση της κρίσης.

Μια χώρα, χωρίς στόχους, χωρίς σχέδιο, παραδομένη στο λαϊκισμό και την εύκολη, επικοινωνιακού χαρακτήρα, διαχείριση των μεγάλων και των καθημερινών ζητημάτων που ταλανίζουν τους Έλληνες.

Κομβικό σημείο, η εγκατάλειψη κάθε σοβαρής και σχεδιασμένης προσπάθειας που να οδηγεί τη χώρα και τον Ελληνικό λαό, και στην έξοδο από τα μνημόνια και στην οικοδόμηση όλων των αναγκαίων προϋποθέσεων για μια βιώσιμη ανάπτυξη που θα ξαναφέρει την ελπίδα και μαζί, νέες βιώσιμες θέσεις εργασίας.

Ουδείς συζητά στη δημόσια σφαίρα, το αυτονόητο: πώς θα αρθούν οι αιτίες που μας οδήγησαν στην κρίση και τι χώρα θέλουμε την επόμενη ημέρα.

Και το χειρότερο, πλήρης απουσία μεταρρυθμιστικού πνεύματος, που θα δημιουργούσε τις προϋποθέσεις για μια λειτουργική δημοκρατία, με προοδευτικό πρόσημο και παράλληλα, μια δημοκρατία απαλλαγμένη από τις κακοδαιμονίες του πελατειακού, παρασιτικού πολιτικο-οικονομικού συστήματος.

Αποδόμηση κάθε μεταρρυθμιστικής πολιτικής, μετά το 2012.

Αντί του νοικοκυρέματος του κράτους και της μέριμνας για δημιουργία όρων που θα επιτρέψουν την ανάπτυξη, περισσότεροι φόροι και ισοδύναμα μέτρα εισπρακτικού χαρακτήρα.

Ο κοινωνικός χαρακτήρας της πολιτικής, στον οποίο ομνύει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, έχει μετατραπεί στο πιο γρήγορο ανέκδοτο.

Και όσο το πολιτικό σύστημα παραμένει εγκλωβισμένο στην αντίληψη του πάση θυσία κυβερνητισμού, της εξουσίας για την εξουσία, όσο δεν γίνεται κατανοητό ότι, η χώρα πρέπει να αλλάξει εκ βάθρων, τόσο θα ανακυκλώνεται η κρίση και θα ταλανίζονται οι Έλληνες.

Η φετινή επέτειος του Πολυτεχνείου,  αναδεικνύει την ανάγκη της αφύπνισης, για την υπεράσπιση της Δημοκρατίας, παντού, και του αγώνα για μια εθνική προσπάθεια που θα οδηγήσει στην οριστική αλλαγή της χώρας, θα προσφέρει όραμα και μαζί ένα ρεαλιστικό σχέδιο για να πάμε όλοι μαζί στο μέλλον, ελπίδα και θέσεις εργασίας στους νέους, σεβασμό σε όσους εργάστηκαν για να καταστεί η χώρα μέλος των ανεπτυγμένων χωρών του κόσμου, και αξιοπρέπεια σε όλους.

Τα μηνύματα του Πολυτεχνείου, δεν αποτελούν εκθέματα μουσείου, αλλά πηγή έμπνευσης για τον καθημερινό αγώνα κάθε δημοκράτη και προοδευτικού Έλληνα.

Και απαιτούν ανάληψη κόστους και ευθύνης».