Από τα γεγονότα που συνέβησαν τον Νοέμβρη και αφορούν στους πρόσφυγες που διαβιούν στον καταυλισμό της πόλης μας,

 το ενδιαφέρον μας εστιάζεται στην απόφαση των αρμόδιων αρχών για εκκένωση του καταυλισμού και μεταφορά των Γιαζίντι σε ξενοδοχείο της Πιερίας και στην πρόσφατη αναβολή - τροποποίηση της παραπάνω απόφασης με αλλαγή του τόπου προορισμού σε ξενοδοχείο της περιοχής των Βρασνών. Η εκκένωση του καταυλισμού κρίθηκε σκόπιμη, λόγω της έναρξη εργασιών διαμόρφωσης του χώρου για την εγκατάσταση των οικίσκων και τη διευθέτηση λοιπών υποδομών, εν όψει του χειμώνα, όπου θα μετεγκατασταθούν εκ νέου οι πρόσφυγες με το πέρας των εργασιών, εντός 60 ημερών. Επισημαίνεται, ότι από τις 12/11 που πάρθηκε η απόφαση εκκένωσης του καταυλισμού, η υλοποίησή της ολοκληρώθηκε περίπου ένα μήνα μετά  στις 9/12, -εν μέσω χειμώνα πια- και τους πρόσφυγες, μέχρι τότε σε σκηνές εκτεθειμένους στη βροχή, τον αέρα και τις χαμηλές θερμοκρασίες, δίχως να έχουν που την κεφαλήν κλίνη.

Λαμβάνοντας υπ’ όψιν όλα τα παραπάνω όπως αυτά εκτυλίχθηκαν με τους διάφορους εμπλεκόμενους, διαπιστώνουμε για μία ακόμη φορά την πλήρη άρνηση συντονισμού και σοβαρού σχεδιασμού για την αντιμετώπιση του προσφυγικού από τους αρμόδιους φορείς (κυβέρνηση, υπουργεία, διοίκηση δομών, τοπική αυτοδιοίκηση). Γιατί γνωρίζουμε πόσο καλά και αποτελεσματικά λειτουργεί, συντονίζεται και οργανώνεται το κράτος όταν πρόκειται να ψηφίσει μνημόνια, να εισπράξει φόρους, να καταστείλει οτιδήποτε τάσσεται εναντίον του. Η τακτική που ακολουθεί η κυβέρνηση να μην διασφαλίζει στοιχειώδεις συνθήκες αξιοπρεπούς διαβίωσης για τους πρόσφυγες, εφαρμόζοντας τη λογική της γκετοποίησης σε οικισμούς «μακράς διάρκειας» αποκομμένους από τον κοινωνικό ιστό, για να αποτρέψει το ενδεχόμενο νέων μαζικών προσφυγικών ροών, αποτελεί εγκληματική πράξη με κόστος ανθρώπινες ζωές. Ήδη θρηνήσαμε τα πρώτα θύματα από έκρηξη φιάλης υγραερίου σε σκηνή στη Μόρια της Λέσβου, όπου κάηκαν μια γυναίκα και ένα πεντάχρονο παιδί, στην προσπάθειά τους να ζεσταθούν. Η διαχείριση του προσφυγικού όπως αυτή καθορίζεται από τις οδηγίες της ΕΕ και εφαρμόζεται κατά γράμμα από την ελληνική πολιτεία αποτελεί βάναυση προσβολή του ανθρωπισμού.

Η Επιτροπή Αλληλεγγύης Σερρών από την πρώτη στιγμή υποστηρίζει πως η διασφάλιση συνθηκών αξιοπρεπούς διαβίωσης και υγιεινής θα επιτευχθεί με την διαμονή των προσφύγων σε ενοικιαζόμενα διαμερίσματα εντός της πόλης, τονώνοντας παράλληλα και την βαριά πληγωμένη τοπική οικονομία. Άλλωστε τα κονδύλια των μερικών εκατομμυρίων ευρώ που παρέχει η ΕΕ στη χώρα μας –στη λογική βέβαια της μόνιμης παραμονής των προσφύγων στη χώρα εισόδου ώστε να μην τους «έχουν τα πόδια τους»- πρέπει να αξιοποιηθούν προς αυτή τη κατεύθυνση και όχι να προορίζονται σε εργολάβους, επιχειρηματίες και λοιπούς «αετονύχηδες», που με την κυβέρνηση «συνέταιρο» μετατρέπουν την διαχείριση του προσφυγικού σε κερδοφόρα μπίζνα (προμήθεια οικίσκων, σίτιση, ΜΚΟ).

Η εγκατάσταση των οικίσκων στον καταυλισμό της πόλης μας, έστω και ιδιαίτερα καθυστερημένα αφού διανύουμε ήδη το χειμώνα, έστω και αν ακόμα δεν καλύπτει τις ανάγκες στέγασης όλων των Γιαζίντι, αποτελεί θετικό βήμα και παράγοντα βελτίωσης των συνθηκών διαβίωσης και υγιεινής, όμως σε καμία περίπτωση δεν είναι πανάκεια. Επ’ ουδενί το ζητούμενο της χαμένης αξιοπρέπειας και του σεβασμού της ανθρώπινης αξίας δεν ικανοποιείται από τις λογικές της απομόνωσης, του αποκλεισμού και της γκετοποίησης.