|
Ο
όρος στρέςς (stress) ορίζεται με πολλούς τρόπους. Προτιμώ την
προσέγγιση που θεωρεί το στρέςς ως αλληλεπίδραση των ατόμων με το
περιβάλλον.
Στρεσσογόνοι εξωτερικοί παράγοντες (προβλήματα στην εργασία, ανεργία,
φτώχεια, κλιματικές ακραίες μεταβολές κ.α), πιέζουν το άτομο(ψυχολογικά,
βιολογικά, κοινωνικά), δημιουργώντας κρίση και οδηγούν σε αλλαγές
παροδικές της βιοχημείας και της λειτουργίας σώματος και εγκεφάλου, όσο
και στον ψυχικό του κόσμο (βιώματα, συναισθήματα, μηχανισμοί
προσαρμογής), άρα και στη συμπεριφορά του.
Ζώντας, σήμερα, μια παγκοσμιοποιημένη, πολυσύνθετη και όχι απλά
οικονομική μετα-κεφαλαιοκρατική κρίση, χρειαζόμαστε εφόδια γνώσης και
πληροφόρησης (και από την πηγή της ψυχολογίας) για να αντιμετωπίζουμε με
ατομική και κοινωνική επάρκεια τη μεγάλη κρίση της εποχής μας και να
ενισχύσουμε την ψυχοσυναισθηματική, σωματική και κοινωνική άμυνά μας.
|
