“Η αποθήκη του κάθε πολίτη, όταν γεμίζει χρυσάφι καταστρέφει το πολίτευμα αυτού του είδους. Αρχικά, γιατί ανακαλύπτουν τρόπο για δαπάνες και τους νόμους τους παρερμηνεύουν με βάση το συμφέρον τους και τους παραβαίνουν και αυτοί και οι γυναίκες τους.
- Είναι φυσικό είπε.
Κατόπιν, νομίζω, βλέποντας ο ένας τον άλλο ρίχνεται με ζήλο, κι έκαναν τον κόσμο ίδιο με αυτούς.
- Φυσικό είναι, είπε.
- Από αυτό το σημείο και μετά λοιπόν, είπα, προχωρώντας ακόμα πιο μέσα στο πάθος της φιλοχρηματίας, όσο περισσότερο εκτιμούν αυτό τόσο περισσότερο περιφρονούν την αρετή. Ή μήπως δεν υπάρχει τέτοια διάκριση μεταξύ πλούτου και αρετής, σαν δύο πραγμάτων που βρίσκονται το καθένα στον δίσκο μιας ζυγαριάς κι έχουν πάντοτε και τα δύο αντίθετη κατεύθυνση;
- Και μεγάλη, είπε.
- Αφού λοιπόν εκτιμάται σε μια πόλη ο πλούτος και οι πλούσιοι, τότε η αρετή και οι καλοί θα περιφρονούνται περισσότερο”. ΠΛΑΤΩΝ - ΠΟΛΙΤΕΙΑ Η’ 

Πριν από χιλιάδες χρόνια, ζώντας στην πολιτεία, η οποία σήμερα είναι η πρωτεύουσα της Ελλάδος, έγραψε τα παραπάνω ο Πλάτων εις την “Πολιτείαν” του. Και περιέγραψε θαυμάσια όλα όσα συμβαίνουν εις τους δύστυχους καιρούς, στους οποίους ζούμε. Περιέγραψε θαυμάσια την πλουτοκρατική ολιγαρχία, την οποία κάποιοι με θράσος αποκαλούν… δημοκρατία!

Το τέλος των… “ιδανικών” της καταναλωτικής κοινωνίας

Αυτήν την “δημοκρατία” την είδαμε πολύ καλά σε όλη της την ηθική αναξιότητα και στην συζήτηση, η οποία έγινε πρόσφατα στην Βουλή για τα χρέη των κομμάτων και των ΜΜΕ, στην συζήτηση για την περίφημη με μία λέξη διαπλοκή, την οποία βεβαίως και δεν εξουδετέρωσε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία ήδη εξουσιάζει την χώρα δύο ολόκληρα χρόνια.

Αυτό που είναι δεδομένο είναι ότι τα “ιδανικά” της καταναλωτικής κοινωνίας όχι απλά ξέφτισαν, αλλά έχουν γίνει και ο εφιάλτης του μέσου Έλληνα πολίτη, ο οποίος ευρίσκεται πλέον μόνος του χωρίς σκοπούς και στόχους, πλέοντας ωσάν θλιβερός ναυαγός σε μία απέραντη θάλασσα του τίποτε! Το εύκολο χρήμα, ο άκοπος πλουτισμός αποτελούν μία ουτοπία χωρίς αντίκρισμα και στην θέση αυτών δεν μπορεί κανένα από τα κόμματα του κατεστημένου να τοποθετήσει ένα όραμα που θα γεμίσει τις ψυχές των Ελλήνων.

Και όσο για την αριστερά έπρεπε να κυβερνήσει για να αποδειχθεί ανάξια των περιστάσεων, να αποδειχθεί ότι όσα έλεγε για εκατό σχεδόν χρόνια δεν ήταν παρά λόγια του αέρα, αφού έχοντας λείψει πλέον ο στόχος ο υλιστικός δεν μπορεί να προσφέρει κανένα όνειρο, κανένα στόχο, καμία υπέρβαση αυτής της θλιβερής πραγματικότητας.

Μέσα σε ένα κόσμο λοιπόν που συνεχώς σαπίζει ποια θα μπορούσε να είναι η τύχη ενός Έθνους με μεγάλη ιστορία, αλλά πενιχρό παρόν και ανάξιους ταγούς; Και δεν είναι μόνον οι ισχυροί του τόπου, οι οποίοι είναι οι αγγελιαφόροι της παρακμής, οι κήρυκες του ψεύδους και οι άρχοντες της ξενοκρατίας, αλλά είναι και ο λαός, ο οποίος βρίσκεται σε μία κατάσταση απόλυτης απάθειας.

Μέσα στην νέα σκληρή πραγματικότητα της παγκοσμιοποίησης ποια θα μπορούσε να είναι η τύχη του Γένους μας, όταν αυτός ο ίδιος ο σκληρός πυρήνας αυτού του νέου κόσμου, τον οποίο απόλυτα θα εξουσιάζει το χρήμα, αποτελεί στην ουσία μία ολοκληρωτική άρνηση του Ελληνικού πολιτισμού;

Οι εξόριστοι της Ιστορίας, οι Ιδεολόγοι επιστρέφουν!

Έρχεται η παγκοσμιοποίηση καθώς όλοι μας λέγουν και ενώ όλα ήταν υποτίθεται απόλυτα τακτοποιημένα για να υποταχθεί ο κόσμος σε μια απόλυτη σκλαβιά, στην δουλεία του χρήματος, έρχεται ένα γεγονός “παράδοξο”(και η Ιστορία είναι γεμάτη “παράδοξα”), το οποίο κλονίζει την όλη σε παγκόσμιο επίπεδο σχεδίαση!

Όπως γράφει στην “Παρακμή της Δύσεως” ο Όσβαλντ Σπένγκλερ “Οι ιδιωτικές δυνάμεις της οικονομίας επιθυμούν ανοικτούς δρόμους για την απόκτηση μεγάλων πόρων, καμία νομοθεσία δεν πρέπει να εμποδίζει τον δρόμο τους”. Αυτοί λοιπόν οι “ανοικτοί δρόμοι” του χρήματος με την εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ στις ΗΠΑ, στην χώρα η οποία αποτελεί και τον χαλύβδινο βραχίονα της παγκοσμιοποίησης, φαίνεται να κλείνουν και να αρχίζει η εποχή ενός οικονομικού εθνικισμού! Και ενώ όλα φαινόντουσαν να είναι χαμένα στον νέο κόσμο της παγκοσμιοποίησης, τα Έθνη και οι Πατρίδες και πάλι ξυπνούν από τον λήθαργο της καταναλωτικής τυραννίας.

Και όλα αυτά συνέβησαν επειδή αυτοί που κρατούν το χρήμα στα χέρια τους από την απληστία τους οδήγησαν και οδηγούν τους λαούς στην ανέχεια και η ανέχεια τους οδηγεί στα Ιδανικά. Και οι εξόριστοι της Ιστορίας, οι Ιδεολόγοι επιστρέφουν!

Αυτοί που σχεδίαζαν την παγκοσμιοποίηση κρατώντας στα χέρια τους το χρήμα φάνταζαν παντοδύναμοι, όμως η πραγματικότητα είναι διαφορετική γιατί παντοδύναμος στον κόσμο αυτό είναι μόνο ο Θεός! Και αυτοί θλιβεροί και ασήμαντοι θα παραμείνουν οι τραγικά παρείσακτοι της Ιστορίας. Ο Σισύφειος “άθλος” τους θα επαναληφθεί και για μια ακόμη φορά θα πέσουν θύματα της αλαζονείας τους.

Η Ιστορία είναι γεμάτη “παράδοξα”

Σε αυτήν την ιστορική περίσταση, όπου όλα φαίνεται δραματικά να αλλάζουν στον κόσμο, μοιραίος ουραγός παραμένει το Ελληνικό (;) κράτος, το κατά Περικλήν Γιαννόπουλο “χάρτινο κοκκοράκι”, σε σημείο που να μας θυμίζει τα λόγια του άλλου μεγάλου του Ελληνικού Εθνικισμού του Ίωνος Δραγούμη: «Ας λείψει το κράτος, που θα της είναι εμπόδιο ή θα παραμορφώνει την εθνική ψυχή. Αν το κράτος στενοχωρεί το έθνος, πρέπει αναγκαστικά ή να αλλάξει μορφή ή να χαθεί. Το κράτος που εμποδίζει τη φυσιολογία του έθνους, είναι περιττό και βλαβερό».

Η Ιστορία είναι γεμάτη “παράδοξα” και καμία ανάλυση, είτε φιλελεύθερη, είτε μαρξιστική μπορεί να ερμηνεύσει αυτά, τα οποία έρχονται μέσα από το βάθος των αιώνων, μέσα από τους Μύθους και τα Αρχέτυπα. Ένα τέτοιο “παράδοξο” ήταν και η δυναμική εμφάνιση του εθνικιστικού κινήματος στην Ελλάδα, ένα κίνημα το οποίο το πολεμούν με κάθε τρόπο εδώ και χρόνια οι σκοτεινοί μηχανισμοί του πολιτικού κατεστημένου και όμως δεν μπορούν να το λυγίσουν, δεν μπορούν να κάμψουν την δυναμική του πορεία!

Ζώντας στο τέλος της εποχής των “παχέων αγελάδων” δεν έχουν πλέον οι εξουσιαστές της χώρας μας να υποσχεθούν τίποτε στον απρόσωπο όχλο, δεν έχουν την δυνατότητα για μια ακόμη φορά να τον εξαπατήσουν και έτσι έρχεται και πάλι η εποχή των Ιδεολόγων, των μόνων οι οποίοι πέρα από κάθε λογική μπορούν να δώσουν ένα όραμα, ένα Ιδανικό, έναν αγώνα τίμιο και μια Σημαία στους Έλληνες που θέλουν μια Πατρίδα ελεύθερη και δυνατή!