Ο Ελληνικός Λαός εόρτασε την Λαμπρή και χωρίς να έχει αλλάξει τίποτε σε αυτόν τον τόπο ατέλειωτες ήταν οι ουρές των αυτοκινήτων των εκδρομέων, που γέμισαν ασφυκτικά κάθε γωνιά της Ελλάδος, θέτοντας σε αμφιβολία το κατά πόσο η χώρα μας ευρίσκεται και διάγει περίοδο οικονομικής κρίσεως.

Μήπως η κρίση αυτή αφορά μόνον μία μειοψηφία του πληθυσμού αυτής της χώρας; Ή μήπως ένας ολόκληρος λαός, ευρισκόμενος σε επιθανάτιο ρόγχο από πλευράς οικονομικής, ηθικής και πολιτιστικής, απολαμβάνει τις τελευταίες του ημέρες, περιμένοντας το τέλος που έρχεται;  Μήπως οι Έλληνες του 2017 δεν είναι τίποτε άλλο από ένα πλήθος ευρισκόμενο σε έναν παρανοϊκό χορό πεισιθάνατο όμοια με τους κατοίκους της Πομπηίας πριν την μεγάλη έκρηξη που έφερε το τέλος του κόσμου τους;

Οι άνθρωποι του καθήκοντος και ο όχλος των αριθμών

Και κατά την ίδια χρονική περίσταση κατά την οποία σύμπας ο λαός ευωχείτο ένα τραγικό γεγονός ήλθε να αμαυρώσει, για λίγο μόνο, την ραστώνη ενός λαού που αργοπεθαίνει ηθικά, πολιτιστικά, πολιτικά και Ιστορικά. Την ίδια ώρα που όλοι ομιλούν για αριθμούς, για επιτόκια, για πρωτογενή πλεονάσματα, για την διαπραγμάτευση που δεν βγαίνει, αλλά θα βγει, την ίδια ώρα που οι εθνικές οδοί των εθνικών εργολάβων ήταν γεμάτες από απαστράπτοντα αυτοκίνητα πολυτελείας, το ένα πίσω απ’ τ’ άλλο σαν μια ατέλειωτη σειρά μυρμηγκιών, ναι την ίδια ώρα τέσσερις Αξιωματικοί του Ελληνικού Στρατού έχασαν την ζωή τους, πέφτοντας με ένα ελικόπτερο των Ενόπλων Δυνάμεών μας, ένα ιπτάμενο φέρετρο από αυτά που μας έχουν “χαρίσει” οι “σύμμαχοι”. Το ελικόπτερο μετρούσε ηλικία περίπου 50 ετών και το γεγονός ότι τέσσερις Τίμιοι Άνδρες, οι οποίοι φορούσαν την Ελληνική Στολή, έχασαν την ζωή τους, να είστε σίγουροι ότι θα ξεχαστεί πολύ σύντομα. Ήδη έχουν ξεχαστεί τα φέρετρα με τις Γαλανόλευκες Σημαίες επάνω και όλοι σκέπτονται το επόμενο εκδρομικό τριήμερο με αφορμή την αργία της Πρωτομαγιάς.

Ούτε λέξη βέβαια για έστω και μία παραίτηση ενός αρμοδίου σε αυτό το κράτος που μισεί το Έθνος, ούτε μία παραίτηση από μία ατέλειωτη νομενκλατούρα μανδαρίνων, που μόνιμη έγνοια τους έχει την αποφυγή πάσης ευθύνης.

Φταίει ο λαός για όλα αυτά; Ασφαλώς και όχι! Ποτέ και κανένας λαός δεν είναι υπεύθυνος ούτε για το καλό, ούτε για το κακό και πάντοτε λίγοι είναι αυτοί που αποτελούν την ηγέτιδα τάξη, αυτοί οι οποίοι δίδουν τον ρυθμό, εμπνέουν και καθοδηγούν. Και αυτοί που για κακή μοίρα της Ελλάδος, που καθοδηγούν τον Λαό είναι ταγμένοι και ορισμένοι ακριβώς γι’ αυτό, δηλαδή για να τον οδηγούν όλο και πιο βαθιά στην παρακμή.

Η “επανάσταση” που δεν έρχεται

Παρ’ όλες όμως τις “βαθυστόχαστες” αναλύσεις των κονδυλοφόρων με ονοματεπώνυμο, για την κοινωνική έκρηξη που έρχεται, αυτή δεν φαίνεται ούτε κατά διάνοια στον ορίζοντα και αυτό γιατί βεβαίως τις επαναστάσεις δεν τις κάνουν ποτέ οι πολλοί, όπως πιστεύουν οι μαρξιστές και οι φιλελεύθεροι, τις επαναστάσεις τις κάνουνε πάντοτε λίγοι, οι οποίοι πολλές φορές καταλήγουν και οι ίδιοι στην καρμανιόλα, όπως συνέβη στην γαλλική επανάσταση.

Για την κατάσταση όπως έχει σήμερα στις Δυτικές κοινωνίες διαμορφωθεί γράφει ο Στάνλεϋ Πειν στο βιβλίο του “Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ”, που εγράφη το 1995 και εκδόθηκε από τον οίκο ΦΙΛΙΣΤΩΡ στα Ελληνικά το 2000, τα εξής: “Η κατάπνιξη των πολιτικών ελευθεριών στην Ανατολή και η ανάπτυξη μιας σε μεγάλο βαθμό σταθερής δημοκρατίας στη Δύση δεν άφησε πολιτικό χώρο σε ριζοσπαστικές εναλλακτικές λύσεις, ενώ η μακρά  και άνευ προηγουμένου ευημερία στη Δυτική Ευρώπη που ξεκίνησε γύρω στο 1950 απεσόβησε σε μεγάλο βαθμό τις κοινωνικές εντάσεις. Στον μεταπολεμικό κόσμο οι μεγαλύτερες ανταγωνιστικές ιδεολογικές δυνάμεις μοιράζονταν έναν κοινό ουμανιστικό υλισμό, αποκλείοντας έτσι τόσο τον παλιό ιδεαλισμό όσο και το βιταλισμό. Ο θρίαμβος του ηδονιστικού και καταναλωτικού υλισμού αφαιρούσε το έδαφος από υπόγεια καλέσματα για επαναστατικό ασκητισμό και ιδεαλισμό - είτε φασιστικό είτε κομμουνιστικό.”

Όπως όλοι γνωρίζουμε, ο θρίαμβος του καταναλωτικού υλισμού τελειώνει, όμως, υπόγειο κάλεσμα για επαναστατικό ασκητισμό και ιδεαλισμό, κάλεσμα ισχυρό, το οποίο θα δημιουργήσει ιστορικές εξελίξεις ακόμη δεν υπάρχει. Και δεν υπάρχει γιατί ακόμη οι λαοί ζουν με το καταναλωτικό όνειρο, με τα απομεινάρια μιας ημέρας που τελειώνει. Όμως, είτε το θέλουν, είτε όχι ο κόσμος δραματικά αλλάζει και σίγουρα στο μέλλον θα αλλάξει και τα κάλπικα Ιδανικά θα τελειώσουν, αλλά θα τελειώσουν μόνο εάν το θελήσει η μοίρα κάποιων ξεχωριστών Ανδρών, οι οποίοι θα θελήσουν να χαράξουν ωσάν το διαμάντι, όπως γράφει ο Φρειδερίκος Νίτσε, το διάβα της Ιστορίας!

Το βασίλειο της διαφθοράς και ο φόβος της Χρυσής Αυγής

Αυτά που συμβαίνουν σε παγκόσμιο επίπεδο στις Δυτικές κοινωνίες μοιραίο είναι να συμβαίνουν και στην Ελλάδα και δυνάμεις γνήσια Εθνικές, τις οποίες είχαν εξορίσει οι επικυρίαρχοι του χρήματος και του καταναλωτισμού σε ένα απόλυτο περιθώριο, επιστρέφουν!

Και ήταν μοιραίο μέσα σε ένα καθεστώς, στο οποίο κυριαρχούσε ο καταναλωτικός υλισμός, αυτοί οι οποίοι είχαν την εξουσία στα χέρια να διαφθαρούν ως το κόκαλο. Έτσι, λοιπόν, μέσα στα πλαίσια του Δυτικού καταναλωτικού μοντέλου ζωής, το οποίο έχουν το θράσος να αποκαλούν δημοκρατία, φυσικό ήτανε η τάξη που εξουσίαζε, η ομάδα των ανθρώπων που είχε στα χέρια της την κυριαρχία να είναι και η κατ’ εξοχήν διεφθαρμένη. 

Η αποκάλυψη αυτής της διαφθοράς είναι κάτι εξαιρετικά επικίνδυνο για το κυρίαρχο σύστημα και για να έλθουμε στα δικά μας, σε όσα συμβαίνουν δηλαδή στην Ελλάδα, ας δούμε τι δήλωσε μία υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ: Θεανώ Φωτίου: "Θα τελειώσουμε με όλη την ιστορία της διαφθοράς του πολιτικού συστήματος. Αυτό πρέπει να καθαρίσει, γιατί αν δεν καθαρίσει, όλοι πριμοδοτούμε την Χρυσή Αυγή" 

Εντελώς ίδια και απαράλλαχτη και η δήλωση ενός άλλου κορυφαίου στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ, αυτής της δήθεν ριζοσπαστικής αριστεράς, η οποία θα συνέτριβε την διαφθορά! Είπε, λοιπόν, ο Πρόεδρος της βουλής Ν. Βούτσης πριν δύο χρόνια στο συνέδριο της ΚΕΔΕ δήλωσε για τους φακέλους της διαφθοράς: "Δεν θα κερδίσει κανείς, αν βγουν αυτοί οι φάκελοι στη δημοσιότητα. "

Είναι λογικό, λοιπόν, όλοι τους να πολεμούν την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ και είναι λογικό όλη αυτή η φιλολογία και η ρητορεία περί συντριβής της διαφθοράς να αποτελεί λόγο κενό γιατί εάν δεν συμβεί αυτό, τότε θα έλθει η ώρα της Αλήθειας και μόνον όσοι έχουν ΚΑΘΑΡΑ ΧΕΡΙΑ όχι μόνον θα επιβιώσουν, αλλά και θα επικρατήσουν πολιτικά.

Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο και μας πολεμούν όλοι τους από το ένα άκρο του πολιτικού φάσματος έως το άλλο. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο και ένα από τα πρώτα και κυρίαρχα συνθήματα της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ ήταν και είναι: “ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΟΛΩΝ”.