Μία από τις μεγαλύτερες γιορτές της πίστεως μας, είναι και η Πεντηκοστή. Η Εκκλησία μας εορτάζει, γιατί σαν σήμερα ιδρύθηκε και θεμελιώθηκε, με την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος. Η Πεντηκοστή είναι μεγάλο γεγονός και όλοι θα πρέπει να πανηγυρίζουμε, γιατί χωρίς την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος δεν θα είχαμε τα Μυστήρια της Εκκλησίας μας. Δυστυχώς, όμως, ποιος συγκινείται από το γεγονός αυτό; Ενώ είμαστε ευαίσθητοι στα μικρά και μηδαμινά, είμαστε αναίσθητοι στα μεγάλα και τα υψηλά. Η αιτία της αδιαφορίας μας είναι η απιστία.

Σταματήσαμε να πιστεύουμε στην ύπαρξη του πνευματικού κόσμου. Πιστεύουμε μόνο στην ύλη. Έτσι, οι άπιστοι θα πουν: Εγώ δεν βλέπω το Άγιο Πνεύμα πως θα πιστέψω; Πιστεύω μόνο αυτά που βλέπω. Όμως, πολλά είναι αυτά που δεν τα βλέπουμε, αλλά υπάρχουν. Όπως για παράδειγμα, ο αέρας. Δεν τον βλέπουμε, αλλά τον γνωρίζουμε από τις ενέργειές του. Κουνάει τα φύλλα των δέντρων, ρίχνει τα δέντρα όταν είναι δυνατός, τον αισθανόμαστε, τον αναπνέουμε. Δεν βλέπουμε το ηλεκτρικό ρεύμα, αλλά υπάρχει. Ανάβει λάμπες, λειτουργούν διάφορες ηλεκτρικές συσκευές μ’ αυτό.

Κανένας, βέβαια, δεν είδε με τα φυσικά του μάτια το Άγιο Πνεύμα, διότι είναι Θεός, όπως δεν μπορούμε να δούμε τον Θεό Πατέρα και τον Θεό Υιό. Αλλά, το Άγιο Πνεύμα έγινε ορατό και αισθητό με τις εκδηλώσεις Του, την ημέρα της Πεντηκοστής. Φάνηκε, τότε, το Άγιο Πνεύμα σαν αέρας δυνατός, που γέμισε το σπίτι όπου ήταν μαζεμένοι οι Απόστολοι. Φάνηκε σαν πύρινες γλώσσες, που κάθε μία κάθισε στα κεφάλια των Αποστόλων.

Την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος την είδαν πολλοί άνθρωποι στα Ιεροσόλυμα. Είδαν και τις εκδηλώσεις του Αγίου Πνεύματος. Ενώ οι Απόστολοι ήταν αγράμματοι ψαράδες, άρχισαν να κηρύττουν. Και μάλιστα, να τους καταλαβαίνουν όλοι οι άνθρωποι που βρισκόταν εκεί, παρ’ όλο που όλοι δεν μιλούσαν την ίδια γλώσσα. Με το κήρυγμα των Αποστόλων, άρχισαν να πιστεύουν στον Χριστό αυτοί που ήταν μέχρι τότε εχθροί Του. Και έτσι, ο μικρός κύκλος των μαθητών από δεκάδες έγιναν χιλιάδες άνθρωποι και αργότερα εκατομμύρια. Όλα αυτά, τα θαυμαστά γεγονότα, είναι μία τρανή, θα λέγαμε, απόδειξη της υπάρξεως του Αγίου Πνεύματος.

Αυτό το Άγιο Πνεύμα μας αναγεννά πνευματικώς εκ της κολυμβήθρας με τη βάπτιση. Με το Χρίσμα μας δίνει τις δωρεές Του και μας γράφει ως μέλη της Εκκλησίας του Χριστού. Αυτό με τον γάμο θεμελιώνει την οικογένεια. Αυτό μεταβάλλει τα τίμια δώρα, δηλαδή τον άρτο και τον οίνο, σε Σώμα και Αίμα του Χριστού, κατά την ώρα της Θείας Ευχαριστίας. Ο ιερέας καθώς προσεύχεται μυστικώς λέει: «…παρακαλούμεν Σε και δεόμεθα και ικετεύομεν. Κατάπεμψον το Πνεύμα Σου το Άγιον εφ’ ημάς και επί τα προκείμενα δώρα ταύτα…». Και έτσι, το Άγιο Πνεύμα έρχεται αοράτως στην Αγία Τράπεζα και επισφραγίζει το μυστήριο. Μεγάλα μυστήρια και ανεξιχνίαστα και συγκινητικά. Κι όλα αυτά, χάρη στο Άγιο Πνεύμα.

Όπως ο αέρας σ’ όλη τη γη πνέει κι εμείς τον αναπνέουμε και ζούμε, έτσι και το Άγιο Πνεύμα, πνέει στις ψυχές εκείνες που πιστεύουν στο Χριστό.

Όταν κάποιος μετανοεί για τις αμαρτίες του, ενεργεί σ’ αυτόν το Άγιο Πνεύμα. Όταν κάποιος κλαίει για τις αμαρτίες του, όταν κάποιος κάνει μία χριστιανική πράξη φιλανθρωπίας και αυταπαρνήσεως, όταν κάποιος δέχεται το μαρτύριο για τον Χριστό με υπομονή και καρτερία, εκεί ενεργεί το Άγιο Πνεύμα. Όταν γίνεται ένα κήρυγμα και ωφελούμαστε απ’ αυτό, εκεί ενεργεί το Άγιο Πνεύμα.

Σήμερα εορτάζει η Εκκλησία. Με την ακολουθία της Γονυκλισίας οι ιερείς με τον λαό, εκδηλώνουμε την ευγνωμοσύνη μας και την αφοσίωσή μας στο τρίτο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος. Ας είμαστε ταπεινοί και ας «κλείνουμε γονύ καρδίας», για να δέχεται σ’ όλη την επίγεια ζωή μας, η ψυχή μας, τις δωρεές του Αγίου Πνεύματος και να γίνουμε έτσι δοχείο της Θείας Χάριτος Του.

ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ Φ.Ν.Θ.