Έντονη κριτική άσκησε ο ευρωβουλευτής της Λαϊκής Ενότητας, Νίκος Χουντής, ενάντια στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση (ΟΝΕ) και του Ευρώ, κατά τη διάρκεια της συζήτησης στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου των προτάσεων της Κομισιόν για την εμβάθυνση της ΟΝΕ.

Πιο συγκεκριμένα, ο Νίκος Χουντής απευθυνόμενος στους Επιτρόπους Μοσκοβισί και Ντομπρόβσκις ανέφερε ότι, "Η ΟΝΕ και το Ευρώ αποδείχτηκαν ένας οικονομικός και πολιτικός μηχανισμός επιβολής συγκεκριμένων πολιτικών, προς όφελος των ισχυρότερων οικονομικά χωρών και του κεφαλαίου" και υπογράμμισε ότι, "Στα 18 χρόνια ζωής της ΟΝΕ και ιδιαίτερα στα χρόνια της κρίσης, στο όνομα της δημοσιονομικής σταθερότητας έχει εφαρμοστεί η σκληρότερη λιτότητα, με αποτέλεσμα να διευρυνθούν οι περιφερειακές και κοινωνικές ανισότητες".

Στη συνέχεια της παρέμβασής του, ο ευρωβουλευτής της ΛΑΕ άσκησε κριτική στο Ευρώ, σημειώνοντας ότι, "Μνημονιακές κυβερνήσεις, σαν και αυτή της Ελλάδας, και ευρωπαϊκοί θεσμοί, στο όνομα των κανόνων και της σταθερότητας της ΟΝΕ έχουν παραβιάσει τις ευρωπαϊκές Συνθήκες, τον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, τα εθνικά συντάγματα, έχουν ακυρώσει δημοψηφίσματα, έχουν απαξιώσει τη βούληση των λαών και τη δημοκρατία", καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι, "Σήμερα η ανάγκη εμβάθυνσης της ΟΝΕ, επί της ουσίας ζητά περισσότερη λιτότητα, περισσότερες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, περισσότερες ιδιωτικοποιήσεις στο νερό, στην ενέργεια, στις μεταφορές, λιγότερα δικαιώματα για τους εργαζόμενους, περισσότερη ανεργία και ανασφάλεια."

Ακολουθεί η τοποθέτηση του ευρωβουλευτή της Λαϊκής Ενότητας, Νίκου Χουντή:

«Η ΟΝΕ και το Ευρώ αποδείχτηκαν ένας οικονομικός και πολιτικός μηχανισμός επιβολής συγκεκριμένων πολιτικών, προς όφελος των ισχυρότερων οικονομικά χωρών και του κεφαλαίου.

«Στα 18 χρόνια ζωής της ΟΝΕ και ιδιαίτερα στα χρόνια της κρίσης, στο όνομα της δημοσιονομικής σταθερότητας έχει εφαρμοστεί η σκληρότερη λιτότητα, με αποτέλεσμα να διευρυνθούν οι περιφερειακές και κοινωνικές ανισότητες.

«Πλεονασματικές και ελλειμματικές χώρες, στο όνομα του κοινού νομίσματος και της κοινής συναλλαγματικής πολιτικής, έχουν εξαπολύσει τη μεγαλύτερη επίθεση στους εργαζομένους, με περικοπές μισθών, συντάξεων και κοινωνικών δαπανών.

«Το κεφάλαιο και οι ισχυροί σε κάθε χώρα, στο όνομα της ελευθερίας κίνησης κεφαλαίων, εκμεταλλεύονται κάθε παραθυράκι για να φοροδιαφύγουν, να κερδοσκοπήσουν στις χρηματαγορές και να προστατεύσουν τα συμφέροντά τους.

«Χώρες όπως η Ελλάδα, μπήκαν σε μνημόνιο για να σωθούν οι τράπεζες και το ευρώ.

«Μνημονιακές κυβερνήσεις, σαν και αυτή της Ελλάδας, και ευρωπαϊκοί θεσμοί, στο όνομα των κανόνων και της σταθερότητας της ΟΝΕ. έχουν παραβιάσει τις ευρωπαϊκές Συνθήκες, τον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, τα εθνικά συντάγματα, έχουν ακυρώσει δημοψηφίσματα, έχουν απαξιώσει τη βούληση των λαών και τη δημοκρατία.

«Σήμερα η ανάγκη εμβάθυνσης της ΟΝΕ, επί της ουσίας. ζητά περισσότερη λιτότητα, περισσότερες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, περισσότερες ιδιωτικοποιήσεις στο νερό, στην ενέργεια, στις μεταφορές, λιγότερα δικαιώματα για τους εργαζόμενους, περισσότερη ανεργία και ανασφάλεια.

«Για τους ευρωπαϊκούς λαούς η ΟΝΕ και το Ευρώ δεν προσφέρουν προοπτικές ευημερίας και ανάπτυξης για τους ίδιους και τα παιδιά τους.

«Οι λαοί της Ευρώπης μπορούν και πρέπει να βρουν εναλλακτικούς τρόπους οικονομικής συνεργασίας, έξω και μακριά από τα δεσμά του Ευρώ».