Ο γερμανός ΥπΟικ. έδωσε μακρά συνέντευξη στα «ΝΕΑ» (1-2/7-17). Υπήρξε ο «εαυτός» του. Η εφημερίδα όμως, όφειλε να τον στριμώξει. Τον άφησε να αλωνίζει ανενόχλητος και άνετος. Οι παροικούντες στον πλανήτη γνωρίζουν ότι τα θηριώδη μέτρα της κανιβαλικής λιτότητας εμπνέονται απ’ αυτόν. Ο  Ουγκώ έλεγε «τα κτήνη είναι του Θεού, η κτηνωδία όμως είναι των ανθρώπων»!

Δεν βρήκε τον μάστορή του εδώ ο γερμανός. Τον βρήκε όμως στο πρόσωπο τού Ζαν Ζιγκλέρ, διεθνώς γνωστού για την καυστική του σάτιρα εναντίον των αρπακτικών και των μισθοφόρων τους, πολιτικών και ΜΜΕ. Συνεντευξιαζόμενος στο γερμανικό δίκτυο ARD ο ελβετός παλαιός κοινοβουλευτικός και καθηγητής στα πανεπιστήμια Γενεύης και Σορβόννης δεν χαρίζεται στον γερμανό: «Ο κ. Σόιμπλε, υπουργός Οικονομικών της γερμανικής κυβέρνησης και δη της τρίτης μεγαλύτερης οικονομίας στον κόσμο, έχει πει ότι δεν μπορεί να γίνει διαγραφή των χρεών των 50 φτωχοτέρων χωρών αυτού του κόσμου. Αν και οι χώρες αυτές δεν θα μπορέσουν έτσι να κάνουν επενδύσεις κτίζοντας σχολεία, νοσοκομεία ή να επενδύσουν στη γεωργία. Η δυστυχία παγιώνεται εάν δεν γίνει διαγραφή. Και ο Σόιμπλε επιχειρηματολογεί λέγοντας: αυτοί είναι οι κανόνες της αγοράς η οποία και δίνει τις εντολές. Πρόκειται για μια εγκληματική άποψη»! Συμφωνούμε…

Και ο Ζιγκλέρ επελαύνει: «Δεν υπάρχουν αδύνατα στη δημοκρατία. Το σύνταγμα, μάς δίνει όπλα για να γκρεμίσουμε την κανιβαλική παγκόσμια τάξη. Ο κ. Σόιμπλε δεν έπεσε από τον ουρανό.  Όταν λέει ότι είναι αδύνατη η διαγραφή των χρεών, διότι δεν το θέλει η αγορά, μπορεί να καταψηφιστεί. Αύριο το πρωί θα μπορούσε να εμποδιστεί από την Μπούντεσταγκ η κερδοσκοπία για τα βασικά είδη διατροφής. Αύριο το πρωί θα έχουν σωθεί από την πείνα εκατομμύρια άνθρωποι. Όλα εξαρτώνται από εμάς»!

Βαρύγδουπη δήλωση του Σόιμπλε και προβεβλημένος επίτιτλος της συνέντευξης: «Δεν κόβω εγώ τις συντάξεις»!  Όμως το Α και το Ω της πολιτικοοικονομικής φιλοσοφίας του ανδρός είναι η ακραία, αποτελειωτική λιτότητα και μη ορρωδών προ ουδενός επανέρχεται  ευκαίρως ακαίρως σ’ αυτό που αρνείται .

Από την μια ομολογεί ότι «είναι αλήθεια ότι ζητήσαμε πολλά από τους πολίτες στην Ελλάδα, αυτό δεν είναι νέο». Και από την άλλη το βιολί βιολάκι του: «Κατανοώ ότι για πολιτικούς λόγους η Ελλάδα δεν μπορεί να προχωρήσει σε νέες μεταρρυθμίσεις στο συνταξιοδοτικό, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι κάτι τέτοιο δεν μπορεί να γίνει αργότερα»!...

Και επειδή βουνό που φαίνεται κολαούζο δεν θέλει, τον πήραν χαμπάρι και οι δικοί του. Η Allgemeine Zeitung του καταλογίζει ότι: «έχει επανειλημμένως με στρεβλωτικό και δικολαβικό τρόπο δρομολογήσει λύσεις που οδήγησαν ακριβώς στο αντίθετο από τις επιταγές των ευρωπαϊκών κανόνων».

Ομολογεί και κάποιες αλήθειες αλλά, με φαρισαϊκή κατανόηση: «Το πρόβλημα είναι ότι η Ελλάδα, με τα βάρη του παρελθόντος και τις ελλείψεις στη Δημόσια Διοίκηση- που είναι αδιαμφισβήτητες- σε συνθήκες νομισματικής ισοτιμίας που δεν μπορεί να τη μεταβάλλει εθνικά, έχει δυσκολίες να γίνει ανταγωνιστική». Μη ανταγωνιστική όμως την καθιστούν τα “μέτρα ” του. Γιατί δεν το παραδέχεται;

Τίμιος με την αλήθεια ο Ζιγκλέρ ψάλλει τα εξ αμάξης στους G20 εν όψει της συνόδου του Αμβούργου (7 και 8/7/17): «Είναι μια συνάντηση εντελώς παράνομη (…) πίσω από συρματοπλέγματα, υπό την προστασία 20.000 αστυνομικών. Είναι μια συνάντηση κατά την οποία λαμβάνονται αποφάσεις η εφαρμογή των οποίων δεν υπόκειται σε κανένα έλεγχο. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με την βούληση των ιδρυτών του ΟΗΕ. Αυτή η συνάντηση κορυφής των G20 υποβαθμίζει την δημοκρατία»!

Ο ελβετός επιστημονικός σύμβουλος των Η.Ε ονομάζει πάντοτε πρόσωπα και πράγματα με το αληθινό τους όνομα: «Η παρατεινόμενη πείνα και ο χρόνιος υποσιτισμός είναι έργο ανθρώπων. Οφείλονται στη δολοφονική τάξη του κόσμου. Όποιος πεθαίνει από πείνα είναι θύμα δολοφονίας»! (Η ιδιωτικοποίηση του κόσμου και οι νέοι κοσμοκράτες, σ.16, μεταφρ. Ε.Νιάνιου).

Και προτρέχοντας αλλά όχι αδικώντας κατακεραυνώνει «Στο τελικό ανακοινωθέν δεν θα υπάρχει τίποτα από τις βασικές μεταρρυθμίσεις οι οποίες πρέπει να γίνουν: απαγόρευση της κερδοσκοπίας για βασικά αγαθά στο χρηματιστήριο και η απολύτως αναγκαία ολική διαγραφή των χρεών των φτωχοτέρων κρατών αυτού του κόσμου(…)Είναι αναγκαία η ανάσταση του ΟΗΕ και γι’ αυτό πρέπει να καταργηθεί το άχρηστο G20 ως ανταγωνιστικός προς τον ΟΗΕ θεσμός»!