Μετά την επιτυχία της απεργίας/αποχής από τις διαδικασίες της αξιολόγησης, που στήριξαν σε ποσοστό πάνω από 80% και 90% οι εργαζόμενοι-ες στο δημόσιο τομέα, η κυβέρνηση ψηφίζει τροπολογία στη Βουλή για να εκβιάσει τους απεργούς.

Η τροπολογία προβλέπει ότι οι προϊστάμενοι που απέχουν από τη διαδικασία αξιολόγησης και δεν προχωρούν σε αξιολόγηση των υφισταμένων τους, αποκλείονται από τις επερχόμενες κρίσεις για θέσεις προϊσταμένων, ενώ δίνει τη δυνατότητα στους προϊστάμενους-αξιολογητές να προχωρήσουν στη διαδικασία ακόμη και χωρίς τη συμμετοχή των υφισταμένων τους. Προσδιορίζει ασφυκτικό χρονικό όριο για την ολοκλήρωση της διαδικασίας και προβλέπει ότι τα σχετικά φύλλα αξιολόγησης μπορεί να τα προμηθευτεί ο ενδιαφερόμενος με οποιονδήποτε τρόπο και όχι κατ’ ανάγκη από την υπηρεσιακή οδό.

Στην αιτιολογική έκθεση που συνοδεύει την τροπολογία αναφέρεται ότι «θεσπίζονται δικλείδες ασφαλείας, ώστε να καθίσταται ευχερέστερη η συμμετοχή στη διαδικασία αξιολόγησης ενώ εύλογα τάσσονται προθεσμίες συμμόρφωσης (!) τόσο για τους αξιολογούμενους όσο και τους αξιολογητές».

Η κυβέρνηση, με την κίνησή της αυτή:

Κονιορτοποιεί τις διακηρύξεις για μια δήθεν διαφορετική, «καλή και μη τιμωρητική αξιολόγηση», για «δημοκρατικές διαδικασίες» και διαφορετική αντίληψη για το δημόσιο, σε σύγκριση με τις προηγούμενες κυβερνήσεις. Είναι μνημονιακό μέτρο και οι στόχοι - απαιτήσεις των θεσμών από την κυβέρνηση Σαμαρά και τη σημερινή δεν άλλαξαν.  

Εκβιάζει τους απεργούς, με μια πρωτοφανή πράξη ποινικοποίησης της απεργίας. Στην ουσία θεσμοθετεί μια μορφή LOCK OUT και το πρώτο βήμα για το συνδικαλιστικό νόμο που έχει αναλάβει να φέρει από το νέο Μνημόνιο που ψήφισε.

Αναζητά «πρόθυμους», που θα δώσουν τις πρώτες τους εξετάσεις στην ικανότητα να σταθούν απέναντι στο σύνολο των συναδέλφων τους και να εφαρμόζουν αδιαμαρτύρητα «εντολές», έξω από κάθε πλαίσιο αρχών, αλληλεγγύης, ακόμα και νομιμότητας. Επιδιώκει να φτιάξει έναν επιθετικό απεργοσπαστικό μηχανισμό και όργανο επιβολής της πολιτικής της στο δημόσιο.

Θέλει να διαλύσει τη συλλογικότητα και την ενιαία σύμβαση – μισθολόγιο στο δημόσιο, με την ιδεολογία του «ο θάνατός σου η ανέλιξή μου».

Υπόσχεται ότι θα ανταμείψει τους απεργοσπάστες, που θα περάσουν τις εξετάσεις υποταγής, με θέσεις προϊσταμένων. Ποτέ στο παρελθόν δεν θεσμοθετήθηκε κριτήριο για την ανέλιξη σε θέση ευθύνης η συμμετοχή ή μη σε απεργία. Η διάκριση των υπαλλήλων με βάση το ποιος απεργεί !!!

Πάνω από όλα, επιχειρεί την αποφασιστική προώθηση του νεοσυντηρητικού σχεδίου για μικρό, ευέλικτο κράτος στην απόλυτη υπηρεσία του κεφαλαίου. Με μια σκληρή δημόσια διοίκηση, με επιτελικά στελέχη-managers, προϊστάμενους-«λοχαγούς» που θα εφαρμόζουν τις αντιδραστικές αλλαγές στην παραχώρηση υπηρεσιών στους ιδιώτες, στη συρρίκνωση-συγχώνευση-κατάργηση τομέων και υπηρεσιών του δημοσίου, στα εργασιακά δικαιώματα, τις απολύσεις, την περικοπή μισθών, την υπερεργασία, την πίεση στους κατωτέρους τους για διαρκή ατομική συλλογή «προσόντων». Είναι συνέχεια αυτών που δήλωσε ο ίδιος ο Τσίπρας στις αρχές Σεπτέμβρη για «το Δημόσιο που θα ανοίγει την πόρτα στις επιχειρήσεις και στις ιδιωτικές επενδύσεις, δεν θα φέρνει γραφειοκρατικά εμπόδια...».

Η τροπολογία «αναβαθμίζει» την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ στην πιο σκληρή και συνεπή προς την ΕΕ και την τρόικα, ως προς την εφαρμογή της αξιολόγησης, απ' όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις. Στην προσπάθειά της «να πετύχει εκεί που οι προκάτοχοί της απέτυχαν» δε διστάζει να τους ξεπεράσει σε αυταρχισμό, εκβιασμούς, ύπουλες και διχαστικές για τους εργαζόμενους διαδικασίες. Είναι μια πρόγευση της απόφασής της να επιβάλει με κάθε μέσο τις Μνημονιακές δεσμεύσεις και τα μέτρα που συμφώνησε με την ΕΕ και το κεφάλαιο (υλοποίηση των 113 προαπαιτούμενων, νόμος για τις απεργίες, νέες περικοπές, γενικό ξεπούλημα κλπ) για την 3η αξιολόγηση και την επίτευξη των ματωμένων πλεονασμάτων που συμφώνησε μέχρι το 2060.

Η επιμονή της κυβέρνησης και των «θεσμών» στην εφαρμογή του συστήματος αξιολόγησης, με κάθε τρόπο, αποδεικνύει τη σημασία της αξιολόγησης για το συνολικό σχεδιασμό αντιδραστικής αναδιάρθρωσης του κράτους και συνέχισης της επίθεσης στην κοινωνία και τους δημοσίους υπαλλήλους. Θα χρησιμοποιηθεί ως εργαλείο τρομοκράτησης και πειθάρχησης των εργαζόμενων, εντατικοποίησης της εργασίας, μισθολογικών μειώσεων, υποχρεωτικών μετακινήσεων, ακόμα και απολύσεων. Παράλληλα, θα παίξει κομβικό ρόλο στη διαδικασία οικοδόμησης του «επιτελικού κράτους», ενός κράτους «μικρού» για το λαό και τις ανάγκες του, αλλά πολύ μεγάλου και γενναιόδωρου για τα επιχειρηματικά συμφέρονται και τα καπιταλιστικά κέρδη.

Οι εργαζόμενοι, με τη συλλογική και αποφασιστική στάση τους, μπορούν να χαλάσουν και αυτά τα σχέδια της κυβέρνησης. Συνεχίζουμε ακόμα πιο δυναμικά την απεργία/αποχή που επαναπροκήρυξε η ΑΔΕΔΥ και οι Ομοσπονδίες.

Η καθολική συμμετοχή στην απεργία/αποχή θα υποχρεώσει να ακυρωθεί  ως κριτήριο η συμμετοχή στην αξιολόγηση για τις επόμενες κρίσεις – αν και όποτε γίνουν, καθώς μέχρι τώρα βλέπουμε μόνο αυθαίρετες τοποθετήσεις προϊσταμένων, οι οποίοι καλούνται  μάλιστα να αξιολογήσουν. Η μεγάλη συμμετοχή στην απεργία/αποχή σημαίνει ότι δε θα υπάρχουν αρκετοί υποψήφιοι για στελέχη αν δεν παρθεί πίσω το μέτρο.

Καλούνται τα στελέχη να μείνουν στην ίδια πλευρά με όλους τους εργαζόμενους στο δημόσιο και να υπερασπίσουμε όλοι μαζί την εργασία και το δημόσιο στην υπηρεσία του λαού. Άλλωστε κανένας δεν έχει δικαίωμα να επικαλεστεί τη «σωτηρία» της θέσης του, πατώντας πάνω στη δουλειά και τα δικαιώματα των άλλων και καταστρέφοντας την κοινή βάση όλων μας. ΚΑΝΕΝΑΣ απεργοσπάστης, «εφιάλτης» να μη βρεθεί για να υλοποιήσει το καταστροφικό για όλους σχέδιο της κυβέρνησης – ΕΕ – κεφαλαίου και της αντιπολίτευσης. Μόνο η συνέχιση με τον ίδιο μαζικό τρόπο της απεργίας/αποχής κατοχυρώνει τη θέση όλων μας.

► Οι εργαζόμενοι να πάρουν την τύχη στα χέρια τους. Να προχωρήσουμε σε συλλογικές διαδικασίες και πρωτοβουλίες για την επιτυχία της απεργίας/αποχής σε κάθε εργασιακό χώρο στο δημόσιο.

► Με γενικές συνελεύσεις και συλλογικές αποφάσεις, με δημιουργία επιτροπών αγώνα, με συγκεντρώσεις παντού, με κάλεσμα σε όλα τα στελέχη να μην διαχωριστούν από τους άλλους εργαζόμενους, αλλά και με αποδοκιμασία και «απονομιμοποίηση» των στελεχών που θα τολμήσουν να γίνουν οι «πρόθυμοι», μπορεί να πυροδοτηθεί ένα ζωντανό και αποφασιστικό ρεύμα αγώνα σε κάθε υπηρεσία και χώρο δουλειάς.

► Η καθολική αντίσταση στην αξιολόγηση και η ήττα της κυβέρνησης να γίνει η απαρχή για μια επανεκκίνηση των αγώνων. Ξέρουμε ότι τίποτα δεν πρόκειται να σταματήσει αν δεν ξαναβγούμε οι εργαζόμενοι στο δρόμο, αν δεν εμποδίσουμε την εφαρμογή των μέτρων και δεν αμφισβητήσουμε το συνολικό καταστροφικό σχέδιο για το λαό, αν δε σπάσουμε τα δεσμά του χρέους και τα σχέδια της ΕΕ και του κεφαλαίου.

Να απαντήσουμε επιθετικά με απεργία και συγκεντρώσεις, καταλήψεις με την έναρξη του χρονοδιαγράμματος  εφαρμογής της αξιολόγησης.

Με ΓΣ να αποφασίσουμε ένα νέο απεργιακό σχέδιο κλιμακώνοντας με 48ωρη απεργία αντεπίθεσης με προοπτική και συνέχεια για να μη φτάσουν ποτέ σε ψήφιση και να μην περάσουν τα 113 προαπαιτούμενα, την ανατροπή της επίθεσης.

Να διεκδικήσουμε μόνιμες προσλήψεις, σταθερή δουλειά, αναπλήρωση των απωλειών (ξεπάγωμα των κλιμακίων, δώρα κλπ), μείωση του εργάσιμου χρόνου, σταμάτημα των ιδιωτικοποιήσεων και της φοροληστείας  του λαού – να πληρώσει το κεφάλαιο, κρατική χρηματοδότηση δημόσιας υγείας, παιδείας, κοινωνικής ασφάλισης για ένα δημόσιο στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών.