Ο τελευταίες υπουργικές αποφάσεις σας έχουν προκαλέσει τεράστια αναστάτωση στο σύνολο της εκπαιδευτικής κοινότητας. Το ολοήμερο σχολείο παρά τις εγγενείς αδυναμίες του κανείς δεν αμφισβητεί ,ότι είχε πρωτίστως έντονο εκπαιδευτικό και κοινωνικό περιεχόμενο και ότι αποτελεί ένα πετυχημένο εκπαιδευτικό θεσμό.

         ‘Οσοι το σχεδίασαν καθώς και  όλοι  εκείνοι που το υποστήριξαν στη συνέχεια, πιστεύουν ότι  το ολοήμερο σχολείο αποτέλεσε μια σοβαρή και γενναία απόφαση  και ότι  με τη λειτουργία του αποτελεί ένα χώρο μάθησης, δημιουργίας, παιχνιδιού ενώ ενσωματώνει στη σχολική ζωή νέα γνωστικά αντικείμενα, με παιδαγωγικούς σκοπούς, ανοικτό στον κοινωνικό περίγυρο.

Η ένταξή του στην ελληνική πραγματικότητα ήταν μια ευκαιρία και μια πρόκληση για γενικότερες αλλαγές στην οργάνωση της δομής της σχολικής λειτουργίας, του σχολικού χρόνου και του εκπαιδευτικού έργου.

Οι ισχυροί προβληματισμοί που είχαν να κάνουν με την μείωση των κοινωνικών επαφών των παιδιών, η αλλαγή στη δομή της οικογένειας, που παρατηρείται, έδειξαν ,ότι ο θεσμός  χρειάζεται το χρόνο του να ωριμάσει και να αποδώσει τους αναμενόμενους καρπούς. Αυτός ο χρόνος, για πολλούς είναι ο χρόνος που πρέπει να δοθεί στην ίδια την πολιτεία, ώστε με τις κατάλληλες παρεμβάσεις από μέρους της να έχουμε τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα.

Η πολιτεία κινούμενη στο πλαίσιο της εξοικονόμησης πόρων (συγχωνεύσεις, καταργήσεις σχολείων, αύξηση αριθμού μαθητών ανά τμήμα, περιορισμό ή ακύρωση αντισταθμιστικών δράσεων, κατάργηση τη μετεκπαίδευσης, μη χορήγηση νέων εκπαιδευτικών αδειών, κατάργηση της παράλληλης διδασκαλίας της Γαλλικής και Γερμανικής Γλώσσας σε 6/θέσια κι άνω Δημοτικά Σχολεία) επιλέγει και τη συρρίκνωση της λειτουργίας του ολοήμερου προγράμματος, με ότι αυτό συνεπάγεται, την συρρίκνωση δηλαδή και την υποβάθμιση του Δημόσιου Σχολείου.

Τα επίσημα στοιχεία αναφέρουν, ότι στο ολοήμερο σχολείο φοιτούσαν πάνω από 140.000 μαθητές, εξυπηρετούσε ανεξαιρέτως όλους τους γονείς, είτε εργαζόμενους είτε όχι, απασχολούσε με τη λειτουργία των ολοήμερων προγραμμάτων του πάνω από τα 3.700 δασκάλους και πάνω από 7.000 εκπαιδευτικούς διαφόρων ειδικοτήτων ,που δούλευαν και στήριζαν τον θεσμό.

Με τις πρόσφατες αποφάσεις, από το Σεπτέμβριο του 2011 προκύπτει σε ότι αφορά το Νομό Σερρών δεν θα λειτουργήσουν ,μιας και δεν πληρούν τις προϋποθέσεις ,τα ολοήμερα σχολεία Βαλτοτοπίου, Άνω Καμήλας, Καστανούσας, Ορεινής, Αχλαδοχωρίου, Αγκίστρου, Νέων Κερδυλλίων, Νέας Μπάφρας κ.α.) και έτσι οι μαθητές τους θα αποτελούν μαθητές δεύτερης κατηγορίας, αφού η πληροφορική, τα αγγλικά, η μουσική, η φυσική αγωγή θα αποτελούν παρελθόν, μια ανάμνηση του χθες.

Είναι ακόμη πρόσφατες-νωπές οι δηλώσεις της πολιτικής ηγεσίας από τη συνάντησή της με την Διδασκαλική Ομοσπονδία Ελλάδος (ΔΟΕ),  ότι δηλαδή στις μεγάλες αλλαγές για την Παιδεία, τον πρώτο ρόλο τον έχει το νηπιαγωγείο και το δημοτικό. Ότι το κέντρο βάρους είναι το ολοήμερο σχολείο και ότι ο στόχος της παραμένει να λειτουργεί σε όλη την Ελλάδα σε τέσσερα χρόνια.

 

 

 

 

 

 

 

Ερωτάται η κα Υπουργός

 

Είναι προφανές, ότι κανείς δεν μπορεί να επικαλεστεί παιδαγωγικούς λόγους για τις τελευταίες αποφάσεις, που ανατρέπουν τη ζωή χιλιάδων οικογενειών και εκπαιδευτικών στη χώρα. Ποιό πραγματικό οικονομικό όφελος προκύπτει από τις αποφάσεις αυτές και αν αυτό μπορεί να αντισταθμιστεί με τις επιπτώσεις, που θα υπάρξουν στους χιλιάδες μαθητές της χώρας ,που δεν θα έχουν τη δυνατότητα (ως μαθητές δεύτερης κατηγορίας) να παρακολουθήσουν το ολοήμερο πρόγραμμα;

Θεωρείτε ότι η πολιτεία καλύπτει στο ακέραιο το χρέος της , να δημιουργήσει τις συνθήκες εκείνες που απαιτούνται, προκειμένου να μορφωθούν και να προετοιμαστούν οι μαθητές όλης της χώρας, ώστε να προσαρμόζονται στις απαιτήσεις, να συνεργάζονται αλλά και να συναγωνίζονται;

 

Όλοι αυτοί οι μαθητές ,που ουσιαστικά αποκλείονται με την κατάργηση του ολοήμερου σχολείου, δεν θα υποχρεωθούν να καταφύγουν για να καλύψουν τις εκπαιδευτικές τους ανάγκες σε άλλες επιλογές με ιδιαίτερο κόστος για τις οικογένειές τους.

 

Γιατί οι αποφάσεις αυτές δε υπήρξαν ως  αποτέλεσμα συζητήσεων – διαβούλευσης με τη εκπαιδευτική κοινότητα και τους εκπροσώπους της;

 

Αντιλαμβάνεστε, ότι με τις αποφάσεις αυτές χιλιάδες εκπαιδευτικοί, που πραγματικά προσφέρουν δεν θα έχουν δικαίωμα εργασίας και οδηγούνται και αυτοί στην ανεργία και στην εξαθλίωση;

 

 

Αθήνα,  6 Ιουνίου  201

Η Ερωτώσα Βουλευτής

Μαρία Κόλλια Τσαρουχά
Βουλευτής Ν. Σερρών