Στην Κύπρο, αν είχαν υλοποιηθεί τα σχέδια διάλυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας, το κράτος έκτρωμα που θα την αντικαθιστούσε θα το διοικούσαν τρεις ξένοι δικαστές. Τι σημαίνει αυτό;

Ότι τις αποφάσεις γι’ αυτά που συμβαίνουν σήμερα στην Κύπρο –και αναφέρομαι στην εκμετάλλευση των υποθαλάσσιων ενεργειακών αποθεμάτων, που αποδεικνύονται μεγάλης αξίας– θα τις λάμβαναν ξένοι, ερήμην των πολιτών του νησιού. Και δεν είναι μόνο αυτό. Χωρίς κράτος που να ελέγχεται από τους πολίτες, θα τεθεί σε κίνδυνο ακόμα και η ίδια η παραμονή του ελληνισμού πάνω στο νησί, κάτι που θα σημάνει και τον αφελληνισμό της υπόλοιπης Ελλάδας.

Επειδή λοιπόν ο διεθνής παράγων την «πάτησε» δύο φορές στην Κύπρο, για διαφορετικούς λόγους την κάθε φορά, θέλει να «δέσει» τον γάιδαρό του στο θέμα της Μακεδονίας. Ειδικά τώρα που είδε τον ελληνικό λαό να ξυπνάει με τα δυο μεγαλειώδη συλλαλητήρια και να διεκδικεί ρόλο αναχώματος στο παζάρεμα της Μακεδονίας και να επηρεάζει τη στάση των κομμάτων της αντιπολίτευσης, τα οποία δεν θέλουν να έλθουν αντιμέτωπα με τους πολίτες και ειδικά με τους ψηφοφόρους τους.

Δηλαδή, δεν του φτάνει που έχει «τακτοποιήσει» το θέμα με τις κυβερνήσεις σε Αθήνα και Σκόπια. Πρέπει να είναι σίγουρος και με την αντιπολίτευση και με τους πολίτες, για να πετύχει το σχέδιο της αναγνώρισης του κράτους των Σκοπίων με το όνομα Μακεδονία.

Εδώ λοιπόν έχουμε μια περίπτωση που λέει ο λαός μας «Μ’ έναν σμπάρο, δυο τρυγόνια».

Ο διεθνής παράγων, με τα υποχείριά του στην Ελλάδα, έβγαλαν από το μανίκι τον «άσο», που είναι και το τελευταίο χαρτί του ΣΥΡΙΖΑ, τον οποίον ο Μίκης Θεοδωράκης κατηγόρησε για εθνομηδενισμό και αριστερόστροφο φασισμό, και δεν πέρασαν παρά μερικά εικοσιτετράωρα να τον δικαιώσουν μόνοι τους οι πρώην σύντροφοι του αυτού του οικουμενικού Έλληνα

Την ώρα που πανικόβλητοι έβλεπαν να είναι σε εξέλιξη το πιο μαζικό ηθικό, δημοκρατικό, πατριωτικό και ειρηνικό συλλαλητήριο των τελευταίων 25 ετών στην Αθήνα, την ώρα που έσπευδαν με πανάθλιες μεθοδεύσεις και δηλώσεις να το απαξιώσουν υπουργοί και διάφοροι πληρωμένοι κονδυλοφόροι, κάλεσαν εσπευσμένα τον τρίτο κουκουλοφόρο μάρτυρα και μεθόδευσαν κυβέρνηση και λειτουργοί της ταλαίπωρης δικαιοσύνης να έλθει εσπευσμένα ο φάκελος της υπόθεσης Novartis στη βουλή, την επόμενη του συλλαλητηρίου.

Ο «σμπάρος» ήταν η εσπευσμένη προώθηση του φακέλου της υπόθεσης στη Βουλή. Τα «δυο τρυγόνια» είναι η κοινή γνώμη και η αντιπολίτευση.

Δηλαδή, με την κίνηση αυτή θα γίνει προσπάθεια να αποκοιμηθεί η ελληνική κοινή γνώμη με «ηρεμιστικά» Novartis και ταυτόχρονα να τεθεί υπό ομηρία η αντιπολίτευση, αλλά και ο Καμμένος, με την άλλη δικογραφία που τον αφορά και η οποία πήγε στη βουλή την ίδια μέρα. Κάτι σαν θαύμα δηλαδή.

Όμως εδώ γίνεται κάτι βαθύτερο. Οι κυβερνώντες δεν καταλαβαίνουν ότι μετά το τελευταίο χαρτί έρχεται και το δικό τους τέλος. Γιατί, εκτός των άλλων, η υπόθεση Novartis είναι τόσο κακοστημένη που θα έχει χειρότερη κατάληξη από τα βοσκοτόπια του Καλογρίτσα.

Όμως μετά από όλα αυτά η Ελλάδα θα είναι μια χώρα με διαλυμένη οικονομία, με κατεστραμμένη κοινωνία και με πλήρως αποσαθρωμένο πολιτικό σύστημα.

Φίλος αναλυτής μού είπε προχθές ότι η περίοδος στην οποία εισερχόμαστε έχει πολλές ομοιότητες με την περίοδο 1965-66, που οδήγησε στο πραξικόπημα και την τραγωδία της Κύπρου.

Ανόητοι πολιτικοί, εξουσιομανείς που μέθυσαν από την εξουσία, δεν πριονίζουν μόνο το κλαδί στο οποίο κάθονται οι ίδιοι. Πριονίζουν το κλαδί που κάθεται η ίδια η Ελλάδα.

Η μόνη ελπίδα είναι οι πολίτες. Να μην πέσουν στην παγίδα που μας έστησαν και να συνεγερθούν, όπως έκαναν στα μεγαλειώδη συλλαλητήρια.

Να σηκωθούμε όρθιοι, να ξεσηκωθούμε, να σώσουμε τη Μακεδονία, και σώζοντας τη Μακεδονία θα σώσουμε και ολόκληρη την Ελλάδα.

Υστερόγραφο:
Προς τους διόpγανωτές των συλλαλητηρίων. Δεν είναι ώρα για κόμματα και για πασαρέλες στις εξέδρες. Μείνετε αγνοί πατριώτες, μακριά από μικρόφωνα και κάμερες, για να σας ακούσουν οι πολίτες στο επόμενο προσκλητήριο.

http://aggeliovoas.gr