Ειδικότερα, στην Ερώτησή του ο Βουλευτής υπογραμμίζει ότι: «Με τον υπ’ αριθμ. 4512/2018 Νόμο (αρ. 215 /ΦΕΚ Α΄5/17-01-2018/ σελ. 171 του πρόσφατου πολυνομοσχεδίου) και δύο Υπουργικές Αποφάσεις (Φ. 8000/45219/1864- ΦΕΚ Β΄ 4591/27-12-2017- σελ.61417), βάση των οποίων δημοσιεύτηκε ο νέος Ενιαίος Πίνακας προσδιορισμού Ποσοστού Αναπηρίας (ΕΠΠΠΑ), και (Φ 8000/ οικ. 2/1- ΦΕΚ Β΄7) προσδιορίζεται εκ νέου ο πίνακας των παθήσεων αόριστης διάρκειας και των σχετικών εξετάσεων των αρμόδιων επιτροπών, υποβαθμίστηκε αυθαίρετα, άδικα και αντιεπιστημονικά το ελάχιστο ποσοστό αναπηρίας ατόμων που βρίσκονται στο φάσμα του Αυτισμού, κάτω του 67%, ποσοστό που αποτελεί το όριο προκειμένου να δοθεί επίδομα αναπηρίας. Τα νέα μέτρα ορίζουν κύριους παράγοντες για τον προσδιορισμό του ποσοστού αναπηρίας: την νοημοσύνη, την λειτουργικότητα και τον αναπροσδιορισμό του ποσοστού με την ενηλικίωση του ατόμου. Ωστόσο, η αντιεπιστημονικότητα αυτών των παραμέτρων είναι προφανής, δεδομένου ότι η νοημοσύνη δεν έχει καμία απολύτως σχέση με το ποσοστό αναπηρίας του αυτισμού, η λειτουργικότητα ΔΕΝ μπορεί να μετρήσει το ποσοστό αναπηρίας και γενικότερα ο αυτισμός δεν μπορεί να μετρηθεί παρά μόνο να εκτιμηθεί στο τέλος της επαγγελματικής και κοινωνικής ζωής του ατόμου. Τέλος, η ηλικία δεν επηρεάζει το ποσοστό αναπηρίας. Συνεπώς και οι τρεις αυτοί παράγοντες δεν μπορούν να μας δώσουν σαφή ποσοστό αναπηρίας, αλλά το είδος και τα εκάστοτε διαφορετικά δεδομένα του Αυτισμού. Τα στοιχεία αυτά χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για τον προγραμματισμό εκπαιδευτικών και θεραπευτικών παρεμβάσεων και όχι για τον καθορισμό οποιουδήποτε ποσοστού αναπηρίας».

Ακόμα, όπως τονίζει ο Βουλευτής: «Με τις δραματικές περικοπές που έγιναν πρόσφατα στις θεραπείες του Αυτισμού, στις συντάξεις ορφανών παιδιών με Αυτισμό, καθώς και στις άλλες κοινωνικές παροχές που δικαιούνται τα παιδιά με αναπηρίες του ΑΦ, η Κυβέρνηση περικόπτει και καταργεί προνοιακούς θεσμούς προστασίας και αναπηρίας, παραβιάζοντας το Σύνταγμα και τις διεθνείς Συμβάσεις που έχει υπογράψει και κυρώσει η χώρα. Με βάση τα παραπάνω γίνεται άμεσα αντιληπτό ότι το επίδομα αναπηρίας είναι η μοναδική πηγή επιβίωσης για τα παιδιά και τις οικογένειες αυτών. Συνεπώς, η μαζική κατάργησή του μέσω της αλλοίωσης του ποσοστού αναπηρίας, οδηγεί σε πραγματική εξόντωση μεγάλο όγκο παιδιών με αυτισμό».

Για τους παραπάνω λόγους, ο κ. Τζελέπης ζητάει από την Υπουργό να την ενημερώσει σε ποιες ενέργειες προτίθεται να προβεί προκειμένου να αποκατασταθεί αυτή η κατάφορη αδικία, όπως επίσης και να του γνωστοποιήσει εάν σκοπεύει να ανακαλέσει το επαίσχυντο αυτό αντικοινωνικό μέτρο και να μεριμνήσει άμεσα για την επαναφορά και τη βελτίωση του προηγούμενου πλαισίου ποσοστών αναπηρίας του Αυτισμού, ορίζοντας ως κατώτατο ποσοστό για το Αυτιστικό Φάσμα το 67% κλιμακούμενο έως και 100%, ανάλογα με την βαρύτητα της διαταραχής και τις τυχόν συννοσυρότητες που συχνά συνυπάρχουν.