Κυριακή της Ορθοδοξίας και η Εκκλησία εορτάζει. Εορτάζει όλη η οικουμένη τον θρίαμβο της Ορθοδοξίας. Εορτάζει η Εκκλησία τη νίκη της ενάντια στους διάφορους εχθρούς που συνάντησε στο διάβα της ιστορίας. Σ’ αυτούς που προσπάθησαν με την επίγεια δύναμή τους, με τις φοβέρες, με τους διωγμούς και τις δοκιμασίες, με τους θανάτους που προκάλεσαν, να εξαφανίσουν την αγία  Εκκλησία μας. Σ’ αυτούς που θέλησαν με τον εγωισμό, την πλάνη, την αναλήθεια, με τις αιματηρές πληγές των σχισμάτων και την πνευματική διαφθορά των αιρέσεων, να διαρρήξουν τον άραφο χιτώνα του Χριστού και να μολύνουν με την κακοδοξία την καθάρια και ζωογόνα πηγή της ορθοδόξου πίστεως, διαστρέφοντας την αλήθεια και σπείρωντας ζιζάνια στις ψυχές των χριστιανών.

Φωτεινή, ζώσα, κραταιά και ευλογημένη στέκει σήμερα η ορθόδοξη Εκκλησία στο πνευματικό στερέωμα. Προβάλλει μέσα στο σκοτεινό αιώνα μας ως φωτεινό ορόσημο, που σηματοδοτεί τους χρόνους της ευλογίας που παρήλθαν και παράλληλα φωτίζει τα μονοπάτια του μέλλοντος, δίδοντας στο παρόν τη διάσταση του αιωνίου. Το παρελθόν που είναι θεμελιωμένο στο αίμα των μαρτύρων, στο δάκρυ των ασκητών, στον ιδρώτα των σκαπανών του ευαγγελίου όλης της οικουμένης. Και το μέλλον, που θα κερδιθεί και πάλι με επίπονους αιματηρούς και αλύγιστους αγώνες.

Πόνος πολύς και άφθονο αίμα έτρεξε από τις πληγές των δικαίων και των προφητών και δρόσισε την έρημο της πλάνης και της απανθρωπίας. Αφάνταστες θυσίες έλαβαν χώρα για χάρη της αληθείας. Χείμαρροι δακρύων πότισαν τον αμπελώνα της Εκκλησίας και χιλιάδες Πατέρων έδωσαν την ψυχή τους, για να την κερδίσουν στον ουρανό.

Όλοι οι άγιοι τούτοι Πατέρες της Εκκλησίας είχαν εδραιώσει την ύπαρξη τους στη βαθιά πίστη της Ευαγγελικής αλήθειας. Πίστευαν ακλόνητα ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος σωτηρίας, απ’ αυτόν που χάραξε ο ίδιος ο Κύριος μέσω των δικαίων του και των Προφητών του. Αυτή την πίστη είχαν οι αγωνιστές της Εκκλησίας, γι’ αυτό και καμία δύναμη, όσο ισχυρή κι αν ήταν, δεν μπόρεσε να τους σβήσει τη φλόγα που τους πυράκτωνε, τους έφλεγε τα πάντα, τον νου, την καρδιά, τη βούληση, τους πόθους και τις προσδοκίες. Γι’ αυτό και μέσα απ αυτή τη βεβαιότητα και απ’ αυτή την ακλόνητη πίστη, ξεπήδησε μία αληθινά φωτεινή ζωή. Μία ορθοπραξία απόλυτη. Πλήρης συμμόρφωση του βίου αυτών των πατέρων με το θέλημα του Θεού, με την απόκτηση της αρετής.

Όλοι τούτοι οι άγιοι της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας βίωσαν απόλυτα τον νόμο του Θεού, τον νόμο της αγάπης, τον οποίο με κάθε τρόπο προσπάθησαν να μεταφέρουν ως βίωμα και όχι μόνο ως διδασκαλία σε όλο τον κόσμο. Στην πορεία τους αυτή βρέθηκαν αντιμέτωποι με την κακία του κόσμου, με την αχαλίνωτη αμαρτία, με το μίσος και τον φθόνο, με τον ίδιο τον αντικείμενο εχθρό. Ο πέλεκυς, η σπάθη, η αγχόνη, η πυρά, τα βασανιστήρια, οι εξευτελισμοί, οι διώξεις, οι εξορίες, οι ατιμώσεις, ο πόνος και τέλος ο ίδιος ο θάνατος, ως φράκτες φρικτοί ορθώθηκαν στο διάβα τους, για να τιθασεύσουν, να φυλακίσουν, να εξοντώσουν την τόση ζωντάνια της πίστης. Όμως, εκείνοι οι άγιοι έμειναν ορθοί και ακόμα και μέσα από τον τάφο τους ανακράζουν σε όλη την οικουμένη, ότι η πίστη είναι ζώσα και κραταιά.

Αυτούς τους αγίους, όλων των αιώνων, τιμά η Εκκλησία με την Κυριακή της Ορθοδοξίας, υπενθυμίζοντάς μας, πως οι χριστιανοί, πάντοτε και σήμερα, αν χρειαστεί είναι έτοιμοι να δώσουν ιδρώτες, αίμα, πόνο, κόπους και ζωή, μαρτυρώντας την αλήθεια και την ορθοδοξία, για να λάβουν εις τον αιώνα τον στέφανο της Δόξης.

ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ Φ.Ν.Θ.

Αρχιμανδρίτης Παύλος Κίτσος