«Πρώτα ο Μαθητής» – «Πρώτα η Σχολική Μονάδα» Νέα Διοίκηση για το Νέο Σχολείο ως εξής:

«Η διοίκηση της εκπαίδευσης αποτελεί τη ραχοκοκαλιά του εκπαιδευτικού συστήματος που θα στηρίξει όλες τις επί μέρους πολιτικές της παιδείας, οι οποίες έχουν ένα και μοναδικό στόχο: να λειτουργεί σωστά και αποτελεσματικά η καρδιά του εκπαιδευτικού συστήματος που είναι η Σχολική Μονάδα.»

Σύμφωνα με την υπουργό:

• οι εκπαιδευτικοί δεν αποτελούν ούτε τη ραχοκοκαλιά - ούτε την καρδιά του εκπαιδευτικού μας συστήματος.
• η εκπαίδευσή μας υφίσταται χωρίς τον ουσιαστικότερο κρίκο, χωρίς το θεμέλιο αυτής που είναι ο εκπαιδευτικός.

Με τη σκέψη αυτή τα προβλήματα της εκπαίδευσης δεν έχουν να κάνουν με τον εκπαιδευτικό αλλά με τη διοίκηση και τη σχολική μονάδα.

Ευφυολογήματα των συμβούλων της υπουργού, για να παρουσιάσουν το νέο σχέδιο νόμου ως το σημαντικότερο, ως το καλύτερο για την αρτιότερη λειτουργία της εκπαίδευσης.

Με τον αυτόματο πιλότο λειτουργεί η εκπαίδευση σύμφωνα με την μοναδική λογική τους.

Τι είμαστε άραγε για τους προϊσταμένους μας; Γνωρίζουν να μας απαντήσουν;

Πιθανότατα για αυτούς είμαστε ΜΟΝΟΝ ΟΙ αναλώσιμοι.

Είμαστε οι υπεύθυνοι για τα πάντα.

Από πότε άραγε η ραχοκοκαλιά της εκπαίδευσης και της παιδείας δεν είναι ο εκπαιδευτικός αλλά η απρόσωπη, άχρωμη Διοίκηση;

Από πότε η προσωπικότητα του εκπαιδευτικού δεν λαμβάνεται πουθενά υπόψη;

Εκείνη η προσωπικότητα που δίνει χρώμα, όραμα, πνοή στη Διοίκηση και κάνει πράξεις αυτά που εντέλλονται κάποιοι να υλοποιήσουμε;

Πρώτα ο μαθητής, πρώτα  η σχολική μονάδα. Και ο εκπαιδευτικός πουθενά.

ΕΑΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ Ο ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ δεν μπορεί να υπάρξει ούτε ο μαθητής ούτε η σχολική μονάδα. Πολλώ δε μάλλω δεν μπορεί να υπάρξει η ΝΕΑ ΔΙΟΙΚΗΣΗ που οραματίζεται η υπουργός και οι πέριξ αυτής.

Κανείς δεν έχει ενημερώσει την πολιτική μας προϊσταμένη ότι χωρίς εμάς δεν μπορεί να γίνει τίποτα στο χώρο της εκπαίδευσης; Δεν μπορεί να σταθεί τίποτα;

Με τη συνεχή απαξίωση των εκπαιδευτικών κατάφερε και πέτυχε την απαξίωση του δημόσιου σχολείου, εμφορούμενη άραγε από τι; Απαξίωσε το δημόσιο σχολείο και αυτό την απαξίωσε με τις μεγάλες επιτυχίες των μαθητών του στις πρόσφατες και όχι μόνον πανελλήνιες εξετάσεις. Τώρα μπορεί η υπουργός να δρέπει τις δάφνες της επιτυχίας εκ μέρους των υφισταμένων της που απαξίωσε συστηματικά και συστημικά όλο το διάστημα της θητείας της.

Κινούμενη ίσως με τη λογική να αφήσει τη δική της σφραγίδα όπως και όλοι οι προκάτοχοί της, μια   σφραγίδα όμως,  καταστροφική για την παιδεία και την εκπαίδευση.

Τελευταίο όραμά της στη βθμια εκπαίδευση είναι το νομοσχέδιο για τη Νέα Διοίκηση:

«Με το παρόν σχέδιο νόμου τίθενται τα θεμέλια για τον ορθολογικό εκσυγχρονισμό και την αναβάθμιση του συστήματος οργάνωσης και διοίκησης της εκπαίδευσης και τη βελτίωση της αποτελεσματικότητάς του στην κατεύθυνση της ουσιαστικής υποστήριξής της εκπαιδευτικής λειτουργίας και της διασφάλισης της παιδαγωγικής αρτιότητας και της υψηλής ποιότητας του εκπαιδευτικού έργου.»

Φθάνει μόνον η έκθεση ιδεών που διαβάσαμε αναφορικά με τον σκοπό του νέου σχεδίου νόμου; Πρέπει να το καταλάβουν όλοι καλά ότι η όποια αλλαγή στο χώρο της εκπαίδευσης υλοποιείται ΜΟΝΟΝ με ΕΜΑΣ (και αυτό δεν είναι εγωιστικό).

Διατρανώνονται οι προωθούμενες αλλαγές στη διοίκηση (επί της ουσίας τεχνοκρατικού περιεχομένου) από εκείνους που ακυρώνουν με τις ενέργειές τους ή με την ανοχή τους τον ήδη λειτουργούντα τρόπο άσκησης διοίκησης τόσο στην ουσία όσο και στο πνεύμα.

Αυτοί που μιλούν για αλλαγές στη διοίκηση και παρουσιάζουν την υπάρχουσα δομή διοίκησης και το πνεύμα αυτής ως ξεπερασμένη, πώς κινήθηκαν κατά την άσκησή της;

Πιο συγκεκριμένα:

Υπογράφηκε ο νόμος για τη διαύγεια, εφαρμόσθηκε άραγε σε πολύ απλά καθημερινά θέματα που άπτονται της λειτουργικότητας των σχολικών μονάδων κατά τη διάρκεια της διοίκησης αυτών που προωθούν τις αλλαγές καθώς και των άμεσων συνεργατών τους σε όλη την Ελληνική Επικράτεια;  

Πόσες διευθύνσεις μερίμνησαν για να ανακοινωθεί ο αριθμός των μαθητών κάθε τάξης ανά σχολική μονάδα, να ανακοινώνονται πάραυτα ΟΛΕΣ οι αποφάσεις του Υπηρεσιακού Συμβουλίου;

Για ποιο λόγο άραγε υπήρξαν διευθύνσεις που δεν ενέκριναν τις μετακινήσεις των εκπαιδευτικών κατά τη διαθέσή τους σε άλλη σχολική μονάδα αλλά χρειάστηκε να ρωτήσουν το υπουργείο;

 Τι να τις κάνεις τις αλλαγές στη διοίκηση, όταν με την νοοτροπία των ασκούντων τη διοίκηση αναγκάζεται ο Γ. Γ. του Υπουργείου με εγκύκλιό του να σημειώνει: «…ότι τα θέματα υπηρεσιακής κατάστασης των εκπαιδευτικών ανήκουν στη δική σας αρμοδιότητα»

«Επομένως οι διευθυντές εκπαίδευσης και οι προϊστάμενοι γραφείων εκπαίδευσης, θα πρέπει να φροντίζουν για τη διερεύνηση των θεμάτων αρμοδιότητάς τους βάσει της κείμενης νομοθεσίας και των εγκυκλίων, οδηγιών ή διευκρινίσεων που κοινοποιούνται από το Υπουργείο εντός της υπηρεσίας τους»

Ασκήθηκε τέτοιου είδους διοίκηση όπου εντός μηνός δημοσιοποιήθηκαν τρεις εγκύκλιοι που η μια να ακυρώνει την άλλη για το θέμα της δεύτερης ξένης γλώσσας. Και οι δντες δνσεων σε όλη την Ελλάδα να μην ερμηνεύουν και να εφαρμόζουν με τον ίδιο τρόπο την εγκύκλιο αυτή.

Ασκήθηκε τέτοιου είδους διοίκηση όπου ο άρτι αποκεφαλισθείς υφυπουργός Παιδείας να ακυρώνει με εγκύκλιό του (απολύτως παράνομη ενέργεια) το μόλις προσφάτως ψηφισθέν νόμο περί μετεγγραφής των πολυτέκνων (Πολύτεκνος θεωρείται με τη Παναρέτεια  θεωρία ΜΟΝΟΝ για τα εκπαιδευτικά ιδρύματα που ανήκουν στα γεωγραφικά όρια της περιφέρειας όπου κατοικεί.).

Ασκήθηκε τέτοιου είδους διοίκηση όπου με εγκύκλιο σημείωμα του Υπουργείου τελικά να μοριοδοτούνται με επιπλέον μόρια και οι αποσπασμένοι από το ΠΥΣΔΕ στα γραφεία.

Ασκήθηκε τέτοιου είδους διοίκηση όπου λόγω του περιορισμένου αριθμού αποσπάσεων σε φορείς του Υπουργείου Παιδείας δεν μπορούν αυτοί να λειτουργήσουν και τοποθετήθηκαν συμβασιούχοι.

Ασκήθηκε τέτοιου είδους διοίκηση όπου πλήρης, σωστή και ακριβής ενημέρωση για την έναρξη των Πανελληνίων εξετάσεων δεν υπήρξε και άρα δεν υπήρξε ακριβής ημερομηνία της λήξης του σχολικού έτους.

Ασκήθηκε τέτοιου είδους διοίκηση όπου ακόμη περιμένουμε να υπάρξει συζήτηση για τις συγχωνεύσεις προ της υπογραφής του ΦΕΚ συγχωνεύσεων (το ΦΕΚ έχει ήδη υπογραφεί).

Ασκήθηκε τέτοιου είδους διοίκηση όπου χρονικά πρώτα ανακοινώθηκε το νέο πρόγραμμα σπουδών χημείας Α λυκείου και μεταγενέστερα ανακοινώθηκε η εγκύκλιος προσδιορισμού της επιτροπής που θα επεξεργαστεί το νέο πρόγραμμα σπουδών.

Ασκήθηκε τέτοιου είδους διοίκηση όπου οι όποιες αντιδράσεις, ο όποιος αντίλογος καταλήγει στο να σε θεωρούν ως γραφικό.

Ασκήθηκε τέτοιου είδους διοίκηση όπου πρακτικά ακόμη δε γνωρίζουμε πού αποσκοπεί η διαβούλευση;

Και όλα αυτά από αυτούς που πρεσβεύουν τις αλλαγές.

Πρωτίστως αυτή η νοοτροπία θα έπρεπε να ακυρωθεί.

Αυτή η λογική θα έπρεπε να αλλάξει.

Το όχημα της αλαζονείας με την οποία εμφορούνται οι έχοντες και κατέχοντες τη διοίκηση της  εκπαίδευσης πρέπει να αλλάξει. Και αυτό δεν πετυχαίνεται με όποιες αλλαγές τεχνοκρατικής λογικής και στοχοθεσίας.

Το σχέδιο νόμου αναφέρει μεταξύ άλλων:

Πρώτον:

Η σχολική μονάδα μετατρέπεται «… σε φορέα γόνιμης υποδοχής και συνδιαμόρφωσης της εθνικής εκπαιδευτικής πολιτικής αποτελεί κεντρική επιδίωξη».

Θα υπάρχει η δυνατότητα πρακτικά αυτή η εκπαιδευτική πορεία να αλλάζει; Κάθε πότε θα υπάρχει αυτή η δυνατότητα αλλαγής; Με τα σημερινά δεδομένα και τις εμπειρίες μας κάτι τέτοιο φαντάζει ως άπιαστο όνειρο.

Εάν η κάθε σχολική μονάδα ακολουθεί δική της εκπαιδευτική πολιτική τα απολυτήρια των σχολείων θα έχουν την ίδια ισχύ;

Το πρόγραμμα σπουδών της κάθε σχολικής μονάδας από ποιον θα ελέγχεται;  Νέες δομές θα υπάρξουν και νέα κονδύλια θα χρειαστούν και για αυτό το θέμα;

Η διαφοροποίηση των αποκτηθέντων γνώσεων των μαθητών ανά γεωγραφική περιφέρεια πώς θα ισοσκελιστεί για την είσοδό τους στη γθμια εκπαίδευση;

Δεύτερον:

«Στην κατεύθυνση αυτή αναβαθμίζεται ο ρόλος του διευθυντή…»

Η αναβάθμιση του ρόλου του διευθυντή τροχοδρομεί στην ισχυροποίηση του. Στην απόλυτη κυριαρχία του. Στην μεταφορά όλων των αρμοδιοτήτων των προϊσταμένων γραφείων σε αυτούς. Μειώνουμε αναφέρεται η γραφειοκρατία. Μα γιατί μειώνεται, όταν όλη η εργασία των γραφείων εκπαίδευσης μετακυλίεται στη σχολική μονάδα και στους δντες τους;

Μήπως θα μειωθεί ο όγκος των ζητούμενων στοιχείων από τη Διεύθυνση και από το Υπουργείο;

Πόσοι άραγε από τους «οραματιστές» γνωρίζουν το τι συμβαίνει στις μικρές σχολικές μονάδες της παραμεθορίου;  Σχολικές μονάδες που οι περισσότερες στελεχώνονται από νεοδιόρισθους εκπαιδευτικούς και η σχέση με το Δντη είναι κυρίως σχέση εξάρτησης και όχι ισότητας.

Μα και σε σχολικές μονάδες αστικών περιοχών Δντης εμφορούμενος από πνεύμα αλαζονείας δε δημιουργεί απαράδεκτες συνθήκες εργασίας;
Πώς υλοποιείται η λέξη συν-αδελφός;

Ποιος αλήθεια θα έχει τη δυνατότητα ελέγχου της δράσης του Δντη;

Ο Δντης αναφέρεται ότι θα είναι υπεύθυνος για την κατάρτιση προγραμμάτων ενδοσχολικής επιμόρφωσης. Μήπως με τον τρόπο αυτό απαλλάσσεται του κεντρικού σχεδιασμού το Υπουργείο; Πού θα βρεί τα κονδύλια η κάθε μία σχολική μονάδα για να πετύχει το σκοπό αυτό όταν φέτος υπήρξε τεράστιο πρόβλημα για την αγορά πετρελαίου με σκοπό τη θέρμανση των σχολικών χώρων; ΑΔΙΑΦΟΡΟ  για τους χαρτοσχεδιαστές.

Τρίτον:

Ιδιαίτερη σημασία αποκτά το σημείο που αναφέρεται στην ενότητα των σχολικών μονάδων. Γίνεται ακόμη περισσότερο εμφανές και ξεκάθαρο ότι οτιδήποτε έχει να κάνει με την περίφημη αναδιάρθρωση της διοίκησης αποσκοπεί ΚΥΡΙΩΣ στην περιστολή των δαπανών.

Αναφέρει το σχέδιο νόμου:

• «Το έργο του Συντονιστικού Συμβουλίου αποσκοπεί στην υποβολή εισηγήσεων σχετικά με:
  ρύθμιση θεμάτων εγγραφών
• Επαναπροσδιορισμού ορίων σχολικών περιφερειών
• Κατανομή μαθητών
• Συμπλήρωση ωραρίου εκπαιδευτικών
• Δημιουργία και αξιοποίηση κοινών βιβλιοθηκών και εργαστηρίων»

Ένα μικρό υπουργείο (βλέπε Συντονιστικό Συμβούλιο) θα καθορίζει τη τύχη των μαθητών που ανήκουν σε όμορα δημοτικά διαμερίσματα. Όμως Συντονιστικό Συμβούλιο που έχει επιβληθεί Κεντρικά από το Υπουργείο μετά τις ετσιθελικές συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων.

Γιατί δεν δημιούργησαν πρώτα το Συντονιστικό Συμβούλιο για να προβεί αυτό σε συγχωνεύσεις;

Με το Συντονιστικό Συμβούλιο σε ρόλο μικρού υπουργείου να ευθύνεται για όλη τη διοικητική δομή, λειτουργία και δράση των σχολικών μονάδων, τον έλεγχο των εκπαιδευτικών στη συμπλήρωση ωραρίου και δε γνωρίζουμε και σε τι ακόμη άλλο.

Και βέβαια είναι κωμικοτραγικό να γίνεται λόγος περί κοινών εργαστηρίων και βιβλιοθηκών. Οι άνθρωποι που σκέφθηκαν και έγραψαν αυτά έχουν βγει πότε έξω από τα όρια του γραφείου τους; Πόσο λειτουργική δομή είναι να μετακινείται ο μαθητής κατά τη διάρκεια του σχολικού ωραρίου για να βρεθεί σε εργαστηριακούς χώρους ή σε χώρο βιβλιοθήκης;

Το μόνον που ξέχασαν να αναφέρουν είναι από πότε θα υπαχθούμε οικονομικά διοικητικά στην περιφέρεια ή στο δήμο. Τα πάντα κατατείνουν δυστυχώς σε αυτό το στόχο.

Τέταρτο:

Ακόμη και στη δημιουργία Διεύθυνσης Εκπαίδευσης Περιφερειακής Ενότητας τα πάντα κινούνται γύρω από την περιστολή των δαπανών.

Αναφέρεται αυτολεξεί: «Η σύσταση των δομών στήριξης και καθοδήγησης δεν επιφέρει νέες δαπάνες, γιατί οι σχολικοί σύμβουλοι και οι υπεύθυνοι δράσεων ήδη έχουν γραφεία»

Μόνον που δεν μας έχουν πει οι νέοι προϊστάμενοι σε αυτές τις νέες δομές πόσο θα μας κοστίσουν; Πώς θα επιλέγονται; Νέο νομοσχέδιο θα κατατεθεί για την επιλογή των προϊσταμένων των θέσεων αυτών;

Σημαντικό πρόβλημα σε αυτή την ενοποίηση θα αποτελέσει η επιλογή του προϊσταμένου. Κάθε εκπαιδευτικός ανάλογα της βαθμίδας που προέρχεται και ακόμη ανάλογα της ειδικότητάς του έχει γνώσεις για την λειτουργία των σχολικών μονάδων που υπηρέτησε. 

Ήδη το μοντέλο του Περιφερειακού Δντη που να προέρχεται από το χώρο της αθμιας εκπαίδευσης λειτούργησε και λειτουργεί αρνητικά.

Με την ενοποίηση των δομών οι εκπαιδευτικοί κοινών ειδικοτήτων της αθμιας και βθμιας εκπαίδευσης δεν θα ανήκουν ούτε στη μία ούτε στην άλλη βαθμίδα. Θα ανήκουν και στις δύο ταυτόχρονα με ότι αυτό σημαίνει για το ωράριό τους και την εργασία τους.

Η έναρξη αυτής της λειτουργίας ορίζεται το 2015. Ειλικρινά θα θέλαμε να γνωρίζουμε αν υπάρχει  χρονοδιάγραμμα που θα ακολουθηθεί για την μεταβατική αυτή αλλαγή;

Πάντως εάν αυτή η αλλαγή έχει τα χαρακτηριστικά της κατάργησης του ΟΕΕΚ όπου ακόμη και τώρα δεν έχει ολοκληρωθεί η εκκαθάριση των οφειλών είναι φρόνιμο εκ μέρους των υποτιθεμένων σοφών του υπουργείου να περιμένουν και να μην ολοκληρώσουν άλλο ένα επαχθές νομοσχέδιο για την εκπαίδευση κυρίως για τους εκπαιδευτικούς με μοναδικό σκοπό και στόχο τι άραγε; Την προσωπική τους φιλοδοξία και ματαιοδοξία.;

Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απωλέσαι

Εμείς οι εκπαιδευτικοί πρέπει να αποκτήσουμε ενιαία φωνή και να βρούμε τα κοινά σημεία που διατρέχουν οριζόντια το σύνολο των παρατάξεων

Ας μελετήσουν με προσοχή τα σχόλια από τη διαβούλευση,

Ας αφουγκρασθούν και την ΟΛΜΕ και όχι κατά το δοκούν να την υπολογίζουν και να συνεκτιμούν την άποψή της

Ας μιλήσουμε στους εκπαιδευτικούς με γλώσσα απλή ειλικρινή και ανιδιοτελή για να μην δίνουμε αφορμή σε νυν προϊσταμένους να αναφέρουν ότι η κοινωνία προσπέρασε τους συνδικαλιστές

Ας εξωτερικεύσουμε τις αγωνίες μας, τις προτάσεις μας, τις τοποθετήσεις μας.

ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ Η ΟΡΘΗ -  ΕΓΚΑΙΡΗ -  ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΙΔΙΑΙΤΑΤΑ ΣΤΟΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΚΟΣΜΟ

Πρέπει να δώσουμε όραμα στους εκπαιδευτικούς. Πρέπει να βρούμε νέους τρόπους δράσης που να είναι πρωτότυποι και αποδεκτοί από την κοινωνία.