Καθώς περπατούσε ο Κύριος στην ακρογιαλιά της Γαλιλαίας, συναντά τέσσερεις ψαράδες, τα αδέλφια Ανδρέα και Πέτρο – Ιάκωβο και Ιωάννη. Τους καλεί να τον ακολουθήσουν κι εκείνοι, χωρίς δεύτερη σκέψη, εγκαταλείπουν πλοίο και συγγενείς και τον ακολουθούν.

Είναι πολύ χαρακτηριστική η κίνηση των τεσσάρων να αφήσουν αμέσως τα πάντα δείχνοντας απόλυτη υπακοή και αυταπάρνηση για να ακολουθήσουν τον Χριστό. Περίεργο και παράξενο φαίνεται στον σύγχρονο άνθρωπο να εγκαταλείπει κάποιος την οικογένεια του, την περιουσία του, την εργασία του και αποφασιστικά να κάμνει απόλυτη υπακοή σ’ Εκείνον που υπόσχεται να σε κάνει συμβασιλέα, δίπλα Του. Απορώ…! Πώς οι αγράμματοι εκείνοι ψαράδες συνέλαβαν ένα τόσο υψηλό νόημα και ακολουθούν αμέσως τον Χριστό που όπως αποδεικνύεται στην πορεία των αιώνων είναι η μόνη αλήθεια.

Ειλικρινά, σήμερα, υπάρχουν άνθρωποι με τέτοια αυταπάρνηση και προθυμία στην κλήση του Θεού; Γιατί και σήμερα μας καλεί ο Χριστός να εγκαταλείψουμε τα πάντα ακλουθώντας Τον, αλλά προσέξτε… σήμερα δεν μας καλεί ν’ αφήσουμε οικογένεια, περιουσία, θέση εργασίας. Μας καλεί να εγκαταλείψουμε τα πάθη μας, το αμαρτωλό θέλημά μας, τον αμαρτωλό μας εαυτό και να Τον ακολουθήσουμε. Στροφή προς τον Χριστό σημαίνει μετάνοια, αλλαγή νου και απόλυτη υπακοή στο θέλημά Του. Σημαίνει ότι ακολουθώ τις επιταγές Εκείνου, όπως τις παρέδωσε στο Ευαγγέλιό Του. Πολεμώ τα πάθη και τις αδυναμίες μου. Αγωνίζομαι ενάντια στα ελαττώματά μου. Καλλιεργώ τις αρετές κάνοντας έργα αγάπης και φιλανθρωπίας, προσφέροντας υλική και πνευματική στήριξη στον ενδεή, που δεν είναι ξένος, αλλά ο αδελφός μου. Λέει ο άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος: «Δεν υπάρχει νόημα, ή ωφέλεια, να είναι κάποιος ορθόδοξος χριστιανός στην πίστη και να ζει με ασέβεια».

Οι δυνατότητες ανταπόκρισης στην κλίση του Θεού υπάρχουν. Εμείς, όμως, τις εκμεταλλευόμαστε; Αν είσαι πνευματικός άνθρωπος συνεπάγεται, ότι έχεις και πνευματικό πατέρα στον οποίο κάνεις υπακοή και εφαρμόζεις με προθυμία τις συμβουλές του, αγωνιζόμενος να αλλάξεις την πορεία της ζωής σου και να τη στρέψεις προς τον Χριστό. Ας μη ξεχνάμε τα λόγια του αποστόλου Παύλου: «γνήσιοι μαθητές μπροστά στον Θεό δεν είναι όσοι απλά ακούνε τα λόγια του Ευαγγελίου, αλλά όσοι ακούνε και αγωνίζονται να τα τηρήσουν».

Στη σύγχρονη κοινωνία, ο άνθρωπος ζει την ατομοκρατία και τη λογοκρατία, ανήμπορος να κατανοήσει την μεγάλη αξία της υπακοής. Αμφισβητείται κάθε αυθεντία, αφού έχει υψωθεί σαν αυθεντία το ίδιο το εγώ. Επεκτεινόμενη αυτή η νοοτροπία και στη θρησκευτική ζωή εξαφάνισε κάθε κοινωνία με τον Θεό, τον Πατέρα, αυτόν που είναι τα πάντα.  Γι΄ αυτό δυσκολεύεται ο σύγχρονος άνθρωπος να καταλάβει την περίπτωση των τεσσάρων μαθητών και την απάρνηση των πάντων για να ακολουθήσουν τον Χριστό. Φαίνεται ως τρέλα να αφήσεις τα πάντα, να απαρνηθείς τη σαγήνη της αμαρτίας και να ακολουθήσεις τον Χριστό. Υπάρχει, όμως, μεγάλη ανταμοιβή στην ανταπόκριση της θείας κλίσης και στον αγώνα για υπακοή στις εντολές του Θεού. Είναι ο αγιασμός και η δόξα μας. Αγράμματοι, ασήμαντοι και χωρίς όπλα οι απόστολοι τα έβαλαν με τους πιο ισχυρούς της γης. Κανείς δεν μπόρεσε να σταματήσει την εξάπλωση της αλήθειας του Ευαγγελίου. Το αποτέλεσμα του αγώνα τους ήταν η δόξα και του Θεού και των ανθρώπων. Όλοι πιστοί και άπιστοι γνωρίζουν τα κατορθώματά τους. Έγιναν πολίτες της βασιλείας του Θεού. Εκεί όπου κυριαρχεί η αγάπη κι όχι το μίσος, το φως του Χριστού κι όχι το σκοτάδι της αμαρτίας, η ειρήνη κι όχι η φρίκη του πολέμου. Ας αγωνιστούμε κι εμείς να ζήσουμε τη βασιλεία του Θεού όχι τότε, αλλά τώρα.

ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ Φ.Ν.Θ., πρεσβύτερος Σάββας Καραβολανίδης