Μέσα στο πλήθος των απαράδεκτων διατάξεων του υπό ψήφιση Σχεδίου Νόμου «Διατάξεις για την ολοκλήρωση της Συμφωνίας Δημοσιονομικών Στόχων και Διαρθρωτικών Μεταρρυθμίσεων – Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2019-2022», καταχωρίζεται (στο άρθρο 80) η κατάλυση της διοικητικής και οικονομικής αυτοτέλειας της Αυτοδιοίκησης.
Στην κορύφωση του βαρουφάκειου οίστρου, τον Απρίλιο του 2015, οι τότε νεολαμπείς κυβερνητικοί αστέρες είχαν επιχειρήσει, με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου (με την επίκληση, δηλαδή, έκτακτων, εξαιρετικά επειγουσών και απρόβλεπτων αναγκών), να αλώσουν τα ταμειακά διαθέσιμα των Δήμων και να τα μεταφέρουν στην Τράπεζα της Ελλάδος, ώστε να αποτελέσουν «καύσιμη ύλη» «για την σύναψη βραχυχρόνιων πράξεων διαχείρισης ταμειακής ρευστότητας (repos)».
Η αντίδραση σύσσωμης της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και η καθολική κατακραυγή κατά της πρωτοφανούς αυτής παραβίασης του Συντάγματος και του Ευρωπαϊκού Χάρτη Τοπικής Αυτονομίας απέτρεψαν τότε την τέλεση του κυβερνητικού εγχειρήματος.
Όμως η από 20-04-2015 Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, παρά την αυταπόδεικτη σαθρότητα της «θεμελίωσής» της, κυρώθηκε με Νόμο (Ν. 4323/2015), που τυπικά παρέμεινε έκτοτε σε ισχύ.
Όπως παρέμειναν σε ισχύ και οι, σε εκτέλεσή της, εκδοθείσες «οδηγίες» προς τους ΟΤΑ, για τη μεταφορά των ταμειακών διαθεσίμων τους στην Τράπεζα της Ελλάδος, μεταξύ των οποίων θέση σημαιοφόρου καταλαμβάνει η λουδοβίκειας αντίληψης παραγγελία, προς τις Δημοτικές Αρχές, του τότε Υπουργού Εσωτερικών (και νυν Προέδρου της Βουλής) κ. Ν. Βούτση περί «αμελλητί» εκτελέσεως των ως άνω οδηγιών.
Από τότε οι εκάστοτε κυβερνητικοί ιθύνοντες κωφεύουν συστηματικά και αγνοούν επιδεικτικά τις έντονες διαμαρτυρίες και τα συνεχή αιτήματα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης για την κατάργηση της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου και του κυρωτικού της Νόμου και για τον αυτονόητο εξοβελισμό στην διοικητική αφάνεια όλων των σχετικών οδηγιών και παραγγελιών (με προεξάρχουσα, φυσικά, την διαβόητη παραγγελία της «αμελλητί» μεταφοράς των ταμειακών διαθεσίμων).
Μάλιστα, σε μια εντελώς «ανύποπτη» στιγμή, η Γενική Γραμματεία Δημοσιονομικής Πολιτικής (ΓΓΔΠ), με το οικ2/66965/ΔΛΔ/13-09-2017 «εξαιρετικά επείγον» έγγραφό της, ανέσυρε, από το «εξαιρετικά επείγον και απρόβλεπτο» περιβάλλον του Απριλίου του 2015, την ως άνω ΠΝΠ και επ’ αυτής επιχείρησε να μεταμορφώσει (ή μάλλον να μεταμφιέσει) το «έκτακτο» σε μόνιμο και διαρκές, το «εξαιρετικά επείγον» σε σύνηθες και διηνεκές, το «απρόβλεπτο» σε δεδομένο και αναμενόμενο, και επανέλαβε την παραγγελία περί μεταφοράς των δημοτικών διαθεσίμων στην Τράπεζα της Ελλάδος, επισείοντας μάλιστα «τις προβλεπόμενες [επί του απροβλέπτου!] από τις κείμενες διατάξεις κυρώσεις».
Φάνηκε, έτσι, πως οι αρχιτέκτονες του «οικονομικού θαύματος», που συντελείται στην Χώρα μας, ουδέποτε έπαψαν να ορέγονται τα ταμειακά διαθέσιμα των φορέων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Και ό,τι δεν επετεύχθη με την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου του 2015, και με τις εγκυκλίους που ακολούθησαν, επιχειρείται να επιτευχθεί τώρα με το άρθρο 80 ενός Σχεδίου Νόμου, που διακηρύσσεται πως αποτελεί το εξιτήριο από την «Μονάδα Εντατικής Θεραπείας» των Μνημονίων.
Νομοτεχνικά ανερμάτιστο, ιστορικά απαράδεκτο, θεσμικά ανάρμοστο, συνταγματικά έωλο, πολιτικά διάτρητο, οικονομικά απρόσφορο, αναπτυξιακά καταστροφικό, αυτοδιοικητικά θανατηφόρο, το άρθρο 80 καταργεί στην ακροτελεύτια παράγραφό του τον (περιττό πλέον) κυρωτικό νόμο της ΠΝΠ του 2015, ενώ στο πρώτο σκέλος του καταστρώνει αναλυτικά το σχέδιο της ολοκληρωτικής άλωσης της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ποδοπατώντας το Σύνταγμα και καταρρακώνοντας τον Ευρωπαϊκό Χάρτη Τοπικής Αυτονομίας.
Καθιστά υποχρεωτική την μεταφορά των ταμειακών διαθεσίμων όλων των Φορέων της Γενικής Κυβέρνησης («συμπεριλαμβανομένων των ΟΤΑ α΄ και β΄ βαθμού») στην Τράπεζα της Ελλάδος, επιτρέπει «αποκλειστικά σε εξαιρετικές περιπτώσεις» και υπό την έγκριση του Υπουργού Οικονομικών το άνοιγμα λογαριασμών των ως άνω Φορέων σε πιστωτικά ιδρύματα, ορίζει πως τα προερχόμενα από τον Τακτικό Κρατικό Προϋπολογισμό έσοδα των ως άνω Φορέων καταβάλλονται «σε πίστωση της ταμειακής διαχείρισης στην Τράπεζα της Ελλάδος», ενώ στους πίνακες των παραρτημάτων του Σχεδίου Νόμου, αποτυπώνεται η εξουθένωση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, με τον προγραμματισμό για την μείωση τόσο των εσόδων της, όσο και του προσωπικού της μεταξύ των ετών 2019-2022.
Οι ρυθμίσεις αυτές, συμπληρώνουν ανάλογες, παραλυτικού περιεχομένου, προβλέψεις του «Κλεισθένη 1» και οδηγούν την Τοπική Αυτοδιοίκηση στην κατάλυση της διοικητικής και οικονομικής αυτοτέλειάς της.
Ζητούμε από τα Μέλη του Ελληνικού Κοινοβουλίου να μην ψηφίσουν τις διατάξεις του άρθρου 80 του Σχεδίου Νόμου και καλούμε την ΚΕΔΕ, τις ΠΕΔ και τους Δήμους της Χώρας σε άμεση, δυναμική, ανυποχώρητη αντίδραση.