Όταν ο προσχηματικός «διάλογος» καταντάει μονόλογος του ισχυρότερου

Το Παράρτημα Ανατολικής Μακεδονίας του Γεωτεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας, έχει τοποθετηθεί ποικιλοτρόπως και έχει εκφράσει τεκμηριωμένα τις ενστάσεις του κατά το παρελθόν, σε σχέση με την αρχική και την σημερινή όδευση του αγωγού ΤΑΡ, μέσα από την γη υψηλής παραγωγικότητας.

Από χτες όμως όλοι γίναμε μάρτυρες στην αλλαγή της στάσης της κατασκευαστικής εταιρείας του αγωγού ΤΑΡ με τις συλλήψεις αγροτών και συμπολιτών μας, μιας στάσης που δεν συνάδει με τον διάλογο και τις δημοκρατικές αξίες της κοινωνίας μας. Αυτό άλλωστε το είχαμε διαπιστώσει εδώ και καιρό από την πρακτική και τις κινήσεις της εταιρείας που αρνιόταν τον ειλικρινή διάλογο και επεδίωκε προσχηματικά και με κάθε άλλο τρόπο να επιβάλει τις θέσεις της.

Η χτεσινή ημέρα ντροπής για την Καβάλα θα καταγραφεί πως συνέπεσε χρονικά με τον εορτασμό των 105 χρόνων από την απελευθέρωσής της πόλης μας από τα βουλγαρικά στρατεύματα κατοχής και την ενσωμάτωσή της στον εθνικό κορμό. Δικαίως ο Ιούνιος αποτελούσε μέχρι και χτες τον μήνα της ελευθερίας, της εθνικής ανάτασης, της ενσωμάτωσης της Καβάλας στην πατρίδας μας, στο εθνικό κορμό.

Η Δημοκρατία όμως δέχθηκε ένα ισχυρό πλήγμα στην Καβάλα, ελπίζουμε όχι ανεπανόρθωτο.

Σήμερα που ο πολυδιαφημιζόμενος «διάλογος» από τον ΤΑΡ κατάντησε ο μονόλογος του ισχυρότερου, καταδικάζουμε απερίφραστα την πρακτική και τις πρόσφατες ενέργειες της κατασκευάστριας εταιρείας του αγωγού ΤΑΡ, αναφορικά με τις συλλήψεις αγροτών και συμπολιτών μας.

Είναι μοναδική τιμή και πολιτισμική κληρονομιά να ζούμε στο λίκνο της δημοκρατίας. Εκεί όπου συνελήφθη ως κώδικας πολιτικής συνύπαρξης η συναπόφαση καθώς και η λογοδοσία, η επιλογή και η εναλλαγή της ηγεσίας. Εκεί όπου για πρώτη φορά επελέγη η δύναμη της κοινότητας έναντι της εξουσίας των λίγων ή του ενός, στον καθορισμό της συλλογικής πορείας.

Η Δημοκρατία δεν είναι απλώς μια μεθοδολογία λήψης πολιτικών αποφάσεων που εξαντλείται σε συστήματα διακυβέρνησης και εκλογικές στατιστικές, αλλά είναι το πιο βαθιά ανθρωποκεντρικό πολίτευμα. Μόνο πάνω σε αυτήν μπορούν να ριζώσουν οι διεκδικήσεις μιας καλύτερης κοινωνικής μοίρας.

Ας μην λησμονούν κάποιοι ότι η δημοκρατία είναι το πολίτευμα που επιδιώκει στο εσωτερικό της την κοινωνική ειρήνη μέσω της ίσης μεταχείρισης και ανάπτυξης. Ας μην λησμονούν επίσης ότι, πέρα από πολίτευμα είναι μια κουλτούρα σεβασμού και συνεννόησης.