Μετά από 3,5 xρόνια διακυβέρνησης από την κυβέρνηση Συριζα,η Βιομηχανία Ζάχαρης  βρίσκεται  σήμερα,στην κυριολεξία στον αέρα.

Χωρίς ρευστό, με τα αποθέματα ζάχαρης να εξαντλούνται  ενώ τελεί χωρίς διοίκηση για πολλοστή φορά,τα τελευταία χρόνια, η εταιρεία, στην οποία δόθηκαν 30 εκατ. ευρώ το 2015,προβαίνει σήμερα σε δημοπρασία των υπαρχόντων της.

Με ορατό το ενδεχόμενο επικείμενης πτώχευσης της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης βγαίνουν  στο "σφυρί" για μερικές χιλιάδες ευρώ, ο εξοπλισμός της επιχείρησης ,οχήματα και φορτηγά της ΕΒΖ,ενώ ερωτηματικά υπάρχουν και στον τρόπο διαχείρισης της πώλησης του ίδιου του προϊόντος της ζάχαρης.

Είναι ν΄απορεί κανείς αν πρόκειται για αβελτηρία ή σκόπιμη ολιγωρία, αφού μια σειρά από αστοχίες οδήγησαν σ΄αυτό το αδιέξοδο το οποίο συνίσταται κυρίως σε δύο αιτίες:

·         -Από τη μια οι καθυστερήσεις αποπληρωμής των τευτλοπαραγωγών μοιραία προεξόφλησαν την αποτροπή σε νέες τευτλοκαλλιέργειες,ώστε αναπόφευκτα να μην λειτουργήσουν τα εργοστάσια, όπως και των Σερρών,παρά τις μεγαλόστομες μάλιστα διαβεβαιώσεις κυβενητικών στελεχών,με πιο χαρακτηριστική των κ.κ. Παπά-Ρώσιου.

·         -Οι συνεχείς αναβολές στην πώληση καθώς και οι "λύσεις" που προκρίνονται,όπως και η σημερινή (  η λύση "pre - pack sale":συμφωνία πιστωτών που θα προβλέπει διαγραφή υφιστάμενων υποχρεώσεων, εξόφληση μέρους των υπολοίπων μέσω του τιμήματος που θα καταβάλει ο επενδυτής και ρύθμιση του ανεξόφλητου υπολοίπου) διαιωνίζουν το πρόβλημα με ορατό τον κίνδυνο ξεπουλήματος έναντι πινακίου φακής.

Οι συνέπειες θα είναι τραγικές και οι επιπτώσεις  μην αναστρέψιμες τόσο για τους εργαζόμενους και βέβαια για τους τευτλοπαραγωγούς οι οποίοι όλα αυτά τα χρόνια πλήρωσαν με οδυνηρό τρόπο το τίμημα της διγλωσσίας της σημερινής κυβέρνησης.