Το προπαγανδιστικό πανηγύρι που στήνει στη ΔΕΘ η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για τη δήθεν «καθαρή έξοδο» δεν μπορεί να κρύψει ότι έχει υπογράψει με την τρόικα των ΕΕ, ΔΝΤ, ΕΚΤ πως τα τρία Μνημόνια που υλοποίησε, οι εκατοντάδες εφαρμοστικοί νόμοι και τα προσυμφωνημένα μέτρα θα συνεχίζουν να βουλιάζουν στη φτώχεια, την ανεργία και τη μετανάστευση το λαό και τους εργαζόμενους. Μιλάνε για σώσιμο των συντάξεων που έχουν μειωθεί 23 φορές και θα μειωθούν πάλι λόγω νόμου Κατρούγκαλου. Μιλάνε για συμβάσεις όταν αυτές ούτε θα καθορίζουν το βασικό ούτε θα ισχύουν για όλους, ούτε θα γίνονται ελεύθερα λόγω του αντιαπεργιακού νόμου που η ίδια κυβέρνηση ψήφισε το Γενάρη του 2018. Μιλάνε για αυξήσεις του κατώτατου μισθού, αλλά είναι ψίχουλα που δεν αφορούν το σύνολο, ενώ είναι αδιάλλακτοι στο ρατσιστικό για τη νεολαία «υποκατώτατο» μισθό. Αυτό που ονομάζουν «ανάπτυξη» στηρίζεται στη φτηνή και μαύρη εργασία, την εργοδοτική ασυδοσία και την σκληρή εκμετάλλευση της εργατικής τάξης , στο τσάκισμα των δικαιωμάτων, τις ιδιωτικοποιήσεις του δημόσιου και φυσικού πλούτου, στο χτύπημα των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών. Δηλαδή στις σκληρές αναδιαρθρώσεις σε όφελος του κεφαλαίου για να φορτώσει το κόστος της καπιταλιστικής κρίσης στην εργαζόμενη πλειοψηφία. Την ίδια στιγμή οι ΝΔ, ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι, Λεβέντης που υπογράψανε και εφάρμοσαν δυο μνημόνια και ψήφισαν το τρίτο των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, όσο και να μιλάνε για τα μάτια του κόσμου για σκληρά μέτρα, δηλώνουν και δεσμεύονται πως θα τα εφαρμόσουν.  Τα μέτρα των 3 μνημονίων, η θηλειά του χρέους στο λαιμό της κοινωνίας, είναι το πρόγραμμα του χρεοκοπημένου πολιτικού σκηνικού της ΕΕ και των εργοδοτών.

Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση κάνει «τιμώμενη χώρα» στη ΔΕΘ τον ιμπεριαλισμό των ΗΠΑ και διαφημίζει το δέσιμο της χώρας στη ΝΑΤΟική μηχανή του πολέμου, ελπίζοντας μερίδιο για το ελληνικό κεφάλαιο από τα κέρδη που θέλουν αρπάξουν οι αμερικάνικες κ.ά πολυεθνικές  σε Βαλκάνια, Αν. Μεσόγειο, Μ. Ανατολή. Αυτό σημαίνει η υποστήριξη στην ΝΑΤΟική λύση για το όνομα της Δημοκρατίας της Μακεδονίας με τη φιλοδοξία να γίνουν τα Βαλκάνια ενδοχώρα όπως λέει ο Κοτζιάς, σε ψίχουλα που αφήσουν οι αμερικάνικες πολυεθνικές ενέργειας από τα κέρδη του πετρελαίου των ΑΟΖ στοχεύει ο ανταγωνισμός ελληνικής και τουρκικής άρχουσας τάξης, αλλά και η συμμετοχή στον αντιδραστικό άξονα του πολέμου Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ- Αιγύπτου. Για τα κέρδη της ολιγαρχίας παίζουν με τη φωτιά και γίνονται συνένοχοι στην ιμπεριαλιστική επέμβαση που φέρνει πόλεμο και προσφυγιά.

Δεν ξεχνάμε ότι οι φασίστες και εθνικιστές στηρίζουν αυτή την αντιδραστική πολιτική και στήνουν το «κόμμα του πολέμου». Μιλάνε υποκριτικά για τη φτώχεια του λαού τη στιγμή που καμιά πολιτική του κεφαλαίου δεν αμφισβητείται από αυτούς, ειδικά οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις και κανένας εκπρόσωπος της πλουτοκρατίας δεν στοχοποιείται από τους φασίστες, παρά μόνο οι πρόσφυγες, οι μετανάστες και όσοι αγωνίζονται. Tην ίδια στιγμή προσπαθούν να εκμεταλλευτούν τη λαϊκή δυσαρέσκεια απέναντι στην κυβερνητική πολιτική και να τη στρέψουν σε ρατσιστική και μισαλλόδοξη κατεύθυνση, παρουσιάζοντας τους εαυτούς τους σαν δήθεν “αντικυβερνητικούς”, ενώ είναι εκείνοι που επί της ουσίας αποτελούν τους “μπράβους” των συμφερόντων του κεφαλαίου. Οι φασίστες είναι εκείνοι που σπρώχνουν το λαό σε έναν εμφύλιο των φτωχών, χρησιμοποιώντας πότε την ονομασία της γειτονικής χώρας, ενώ είναι πιστοί στο ΝΑΤΟ που επιβάλλει τη σχετική συμφωνία, πότε την πατριδοκαπηλεία για να διασπάσουν τους εργαζόμενους και να συνεχίσει να βαθαίνει η εκμετάλλευση. Είναι ενδεικτικό ότι τους τελευταίους μήνες με μανδύα τα εθνικιστικά συλλαλητήρια για τη Μακεδονία έχουν πραγματοποιήσει μια σειρά από επικίνδυνες και δολοφονικές επιθέσεις σε καταλήψεις, όπως με το κάψιμο της Libertatia, αγωνιστές του κινήματος και μετανάστες, αποκαλύπτοντας την πραγματική τους ατζέντα.

Ταυτόχρονα, δεν θα είχαν δεχτεί τέτοια χτυπήματα τα δικαιώματα και οι ελευθερίες του λαού αν το συνδικαλιστικό κίνημα δεν είχε το εμπόδιο της αντι-κοινωνικής συμμαχίας των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ με τη οργανώσεις της εργοδοσίας και της άρχουσας τάξης. Αν ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός δεν υπονόμευαν συστηματικά τις προσπάθειες αγωνιστικής εργατικής αντίστασης.

Όμως τα ψέματα τέλειωσαν. Το σχέδιο για μια «φιλολαϊκή» κυβέρνηση που στα πλαίσια της ΕΕ, του ΝΑΤΟ και της κυριαρχίας του κεφαλαίου χρεοκόπησε. Δεν μπορούν να σπαταληθούν αγωνιστικές δυνάμεις  στην επανάληψη αυτής της αποτυχίας. Ούτε δικαιώνεται κανείς με τις διαπιστώσεις και τα συμπεράσματα. Είναι ώρα για μάχη και αγώνα για τις ζωές της λαϊκής κοινωνικής πλειοψηφίας. Τα κόμματα του επίσημου πολιτικού  σκηνικού έχουν κάνει τα μνημόνια πρόγραμμά τους και την πληρωμή του ληστρικού χρέους με το αίμα των εργαζομένων τη μόνη σταθερή τους υπόσχεση. Μόνο οι λαϊκοί αγώνες έβαλαν φραγμό και εμπόδισαν μνημονιακά μέτρα. Μόνο το εργατικό και νεολαιίστικο κίνημα μπορούν να αποτελέσουν το αντίπαλο δέος στην άνοδο του φασισμού και του εθνικισμού, που μόνο στο σκοτάδι μπορούν να μας βυθίσουν, όπως άλλωστε έχει γίνει και στο παρελθόν. Εκεί βρίσκεται η ελπίδα, στον ασυμβίβαστο λαϊκό αγώνα, με καρδιά και πυρήνα το μαχόμενο εργατικό κίνημα, με σημαία τα δικαιώματα και τις ανάγκες μας, με γραμμή αντίστασης, σύγκρουσης και ανατροπής με αυτή τη δολοφονική πολιτική και τους εκπροσώπους της. Με πρωτοπόρα ενωτική δύναμη τα πρωτοβάθμια σωματεία και τη δημοκρατία τους, μπορεί να ανοίξει ο δρόμος.

Για να γίνει αυτή η προοπτική δύναμη για το λαό και τους εργαζόμενους, για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής, το ξήλωμα των μνημονίων, τη διαγραφή του χρέους και την έξοδο από την ΕΕ και το ευρώ, χρειάζεται μια πλατιά, ενωτική αντικαπιταλιστική Αριστερά με ξεκάθαρες θέσεις και αυτό η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα το παλέψει με κάθε δύναμη. Για έναν κόσμο συμφιλίωσης και αντάμωσης των λαών, μακριά και πέρα από το ρατσισμό, τον εθνικισμό, το φασισμό. Για την διεθνιστική αντικαπιταλιστική ανατροπή της επίθεσης στον κόσμο της δουλειάς, για να περάσει ο πλούτος και η εξουσία στα χέρια των εργαζομένων.