Ένα πρόβλημα το οποίο “πονοκεφαλιάζει” τους εκπροσώπους της τοπικής αυτοδιοίκησης και τους πολίτες πολλών μεγαλουπόλεων σε όλον τον πλανήτη, φαίνεται ότι έχει επιδεινωθεί τα τελευταία χρόνια και στην Θεσσαλονίκη, χωρίς η δημοτική αρχή να έχει αντιληφθεί το μέγεθός του: ο πολλαπλασιασμός των αποικιών περιστεριών σε διάφορες περιοχές της πόλης με τάση ακόμη μεγαλύτερης αύξησης. Οι καταστροφές στο αστικό περιβάλλον και η οικολογική επιβάρυνση αυτής της αύξησης δεν είναι αμελητέες.

Η απουσία φυσικών εχθρών στον αστικό περίγυρο επιτρέπει τα περιστέρια να αυξάνονται με γοργούς ρυθμούς και η παρουσία τους στον αστικό χώρο παίρνει διαστάσεις μάστιγας. Οι ακαθαρσίες αυτών των πτηνών αλλοιώνουν επιφάνειες κτιρίων, προκαλούν δυσοσμία σε κλειστούς χώρους, λερώνουν δάπεδα και πεζοδρόμια, έχουν τοξικό χαρακτήρα και επιφέρουν φθορά ακόμη και σε μέταλλα (αεραγωγούς, κάγκελα μπαλκονιών κ.α..), επιβαρύνουν και μολύνουν πρεβάζια και παράθυρα, δημιουργώντας κινδύνους και για την υγεία των κατοίκων, ενώ η σπατάλη νερού και χημικών καθαριστικών δεν θα πρέπει να θεωρηθούν αμελητέα δεδομένα από οικολογικής σκοπιάς.

Όσο συμπαθητική και εάν είναι η εικόνα στην πλατεία Αριστοτέλους, όπου χαρούμενοι γονείς και παιδιά ταΐζουν περιστέρια, άλλο τόσο παραπλανητική είναι, εφόσον παραγνωρίζει την επιβαρυντική παρουσία των περιστεριών στο αστικό περιβάλλον και τους κινδύνους που εγκυμονεί αυτή εις βάρος των κατοίκων. Για αυτό βασική αρχή κάθε πολιτικής περιορισμού της αύξησης του αριθμού αυτών των «αστικών παρασίτων» (όρος από την διεθνή βιβλιογραφία) είναι κυρίως η παρεμπόδιση (μειωμένη πρόσβαση σε τροφή και νερό) στην δημιουργία ομαλών συνθηκών διαβίωσής τους στο περιβάλλον των πόλεων.

Καλούμε την δημοτική αρχή να παύσει να αντιμετωπίζει παρόμοια προβλήματα ως ήσσονος σημασίας και να συνεργαστεί με τους κατοίκους, τους καταστηματάρχες, τους πολίτες και τους επισκέπτες για την μείωση του αριθμού των περιστεριών στις πλατείες της πόλης μέσω ενός οργανωμένου σχεδίου περιορισμού της αύξησης τους: με την απαγόρευση του ταΐσματος των περιστεριών σε δημόσιους χώρους, την τοποθέτηση μεταλλικών πλεγμάτων στα κοιλώματα και στις εσοχές των κτιρίων (ήδη υπάρχουν ανάλογα παραδείγματα σε κτίρια του κέντρου μετά από πρωτοβουλία ενοίκων και καταστηματαρχών), την εισαγωγή αρπακτικών πτηνών (γεράκια) στον αστικό χώρο, τον περιορισμό των δυνατοτήτων κατασκευής φωλεών στα κτίρια για επώαση.

Συγχρόνως να απαγορευτεί και να τιμωρείται με την επιβολή προστίμων η κατασκευή αυτοσχέδιων παγίδων μέσω των οποίων τα περιστέρια ευρίσκουν φριχτό θάνατο, ενώ συγχρόνως δημιουργούνται και κίνδυνοι τραυματισμού ανθρώπων (καρφιά σε σκεπές εκκλησιών και καμπαναριών, σε οικοδομές, χρήση θραυσμάτων γυαλιού σε τοίχους και μπαλκόνια κλπ.)