Ερμηνεύοντας κατά πώς τη βόλευε τα στοιχεία για τις θέσεις εργασίας, η υπουργός Εργασίας Ε. Αχτσιόγλου ισχυρίστηκε ότι η αντιλαϊκή μνημονιακή πολιτική της κυβέρνησης μειώνει την ανεργία. Στην πραγματικότητα βέβαια η μείωση του ποσοστού ανεργίας οφείλεται σε διεθνείς τάσεις στην εξέλιξη της καπιταλιστικής κρίσης, που και κατά κύριο λόγο οφείλονται στην έκρηξη της προσωρινής και επισφαλούς εργασίας σε βάρος της σταθερής απασχόλησης σε όλη την ΕΕ, αλλά και στη ριζική μείωση των αποδοχών για όλους.

Αν κάπου ξεχωρίζει η Ελλάδα είναι ότι έχει το μεγαλύτερο ποσοστό ανεργίας στην ΕΕ και ότι σε μεγάλο βαθμό τα ποσοστά που εμφανίζουν την ανεργία μειωμένη οφείλονται στη μετανάστευση, κυρίως των νέων, στους οποίους η ανεργία βρίσκεται σε ποσοστό της τάξης του 50%. Ήρθαν μάλιστα στη συνέχεια τα στοιχεία από το σύστημα Εργάνη για επιβεβαιώσουν ότι η προπαγάνδα της Ε. Αχτσιόγλου βρίσκεται στον αέρα, καθώς τον Ιούλη του 2018 η ανεργία είναι αυξημένη σε σχέση με τον περσινό και αυτό γιατί απολύθηκαν χιλιάδες συμβασιούχοι και προσωρινά εργαζόμενοι. Πέρα από το γεγονός ότι χάνονται θέσεις σταθερής εργασίας και οι νέες θέσεις είναι προσωρινές, καταδεικνύεται ότι σε μεγάλο βαθμό είναι του λεγόμενου υποκατώτατου μισθού των 511 μικτά για τους νέους κάτω των 25. Για τους οποίους η Ε. Αχτσιόλγου και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν προβλέπει τέλος μνημονίου μετά τις 21 Αυγούστου, αλλά παραμονή στην «υποκατώτατη ζωή».

Προπαγανδιστικό παραμύθι επίσης είναι ο ισχυρισμός της υπουργού ότι έχουμε μπροστά μας το αποτέλεσμα της πολιτικής ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Η κυβέρνηση Τσίπρα το μόνο που έκανε είναι να αφήσει το μνημονιακό αυτόματο πιλότο καταβύθισης της εργασίας να απλώσει τις μαύρες συνέπειές του για τους εργαζόμενους: απλήρωτη και μαύρη εργασία, ελαστική και προσωρινή απασχόληση, μαθητεία και υποκατώτατος μισθός για τη νεολαία, μετανάστευση… Δεν ξεχνάς κανείς επίσης ότι ψήφισε τον αντιαπεργιακό νόμο σε βάρος των πρωτοβάθμιων σωματείων, ενώ η περίφημη επαναφορά των συμβάσεων απλά δεν προβλέπεται να αφορά το βασικό μισθό και την κατάργηση του ρατσιστικού υποκατώτατου μισθού για τους νέους.

Μείωση της ανεργίας με σταθερή δουλειά και αξιοπρεπείς αποδοχές θα φέρουν οι ενωτικοί μαχητικοί αγώνες του εργατικού κινήματος ενάντια στην πολιτική που εκπροσωπεί η Αχτσιόγλου και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με τις πλάτες του πολιτικού σκηνικού που στηρίζει την εργοδοσία, «μένουμε Ευρώπη» και φασίστες. Αγώνες για κατάργηση των μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων, διαγραφή του χρέους και έξοδο από ευρώ-ΕΕ. Με ταξική ανασυγκρότηση και τα πρωτοβάθμια σωματεία στην πρώτη γραμμή, σε ρήξη με την «αντικοινωνική συμμαχία» ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ-εργοδοτών. Με αγώνες που θα παλέψουν για :

• Συλλογικές συμβάσεις εργασίας για όλους τους εργαζόμενους και κατάργηση του αντιαπεργιακού πλαισίου. Πλήρη συνδικαλιστική ελευθερία και δικαιώματα. Όχι στον κρατικό καθορισμό του βασικού μισθού με βάση το Σύμφωνο για το ευρώ και τις μνημονιακές ρυθμίσεις.
• Ριζική αύξηση του βασικού μισθού και του συνόλου των αποδοχών, συντάξεων και επιδόματος ανεργίας, με χορήγησή του για όσο διαρκή η ανεργία. Κατάργηση του υποκατώτατου μισθού. Αμοιβή της μειωμένης απασχόλησης με αναλογική προσαύξηση για να μην υπάρχει μισθός πείνας.
• Μείωση του χρόνου εργασίας και του ορίου συνταξιοδότησης για να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας και να δουλέψει η νεολαία.
• Μαζικές προσλήψεις για την κάλυψη όλων των οργανικών κενών και κοινωνικών αναγκών στο δημόσιο. Να μείνουν στη δουλειά οι αναπληρωτές και συμβασιούχοι του δημόσιου τομέα και των ΔΕΚΟ. Άμεση κρατικοποίηση ΔΕΚΟ, οργανισμών και ιδιωτικοποιημένων επιχειρήσεων (μεταφορές, λιμάνια κλπ), εταιριών που χρεοκοπούν και μαζικές προσλήψεις ώστε να γίνουν λειτουργικές καλύπτοντας κοινωνικές ανάγκες.
• Όχι στις απολύσεις και τις «εθελούσιες εξόδους».
• Κατάργηση όλων των μορφών ελαστικής εργασίας και μαθητείας. Όχι στη μαύρη, ανασφάλιστη, απλήρωτη εργασία. Σταθερή και μόνιμη δουλειά με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα σε όλους