Η δήλωση του καθαιρεμένου Περιφερειάρχη Π. Ψωμιάδη ότι θα είναι υποψήφιος δήμαρχος Θεσσαλονίκης φέρνει στη μνήμη των δημοκρατικών πολιτών την καταστροφική πορεία του στη Νομαρχία και τους θέτει μπροστά στο καθήκον να υπερασπιστούν το ήθος και τη διαφάνεια και στη νέα διοίκηση του Δήμου Θεσσαλονίκης.

«Τίποτε δεν είναι τόσο χάλια που να μην μπορεί να γίνει χειρότερο», δηλώνει ο πρώην ευρωβουλευτής, νομαρχιακός και περιφερειακός σύμβουλος Μιχάλης Τρεμόπουλος, που συνέβαλε όσο κανείς άλλος στην κατεδάφιση του καθεστώτος Ψωμιάδη. «Όταν είχε δηλώσει το 2002 υποψήφιος νομάρχης, είχα πει ότι η Θεσσαλονίκη θα υποστεί ένα πολιτισμικό σοκ. Διαψεύστηκα! Υποχρεωθήκαμε τα επόμενα χρόνια να αντιμετωπίσουμε όχι μόνο μια κιτς, ρατσιστική και εθνικολαϊκιστική παρουσία αλλά και μια διαπλεκόμενη και επιζήμια πολιτική. Ο κίνδυνος της ολικής επαναφοράς του γνωστού απαράδεκτου μοντέλου διοίκησης στον κεντρικό Δήμο, μας βάζει μπροστά σε νέα καθήκοντα».

Είναι φανερό ότι αυτή η δήλωση υποψηφιότητας έχει ως αποδέκτη στελέχη του χώρου της ΝΔ, ώστε «να βάλουν χεράκι» για να γλυτώσει τις βαριές ποινές που κρέμονται πάνω το από το σύστημα Ψωμιάδη για τα σκάνδαλα της Νομαρχίας. Γι’ αυτό και κρατάει πισινή, μήπως πιάσει ο εκβιασμός του -δηλ. να μην κόψει ψήφους από τον επίσημο υποψήφιο της ΝΔ- και χρειαστεί να αποσυρθεί.

Ήδη έχει οριστεί δικάσιμος για τις 21 Ιανουαρίου 2019, αφού με απόφαση του Συμβουλίου Εφετών Θεσσαλονίκης, η οποία καθυστερούσε από τον Ιούνιο του 2017, δικάζονται στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Θεσσαλονίκης ο Παναγιώτης, ο αδελφός του Διονύσης και άλλα 6 στελέχη της Νομαρχίας, για τα διαβόητα 456 45αρια.

Οι κατηγορίες που τους καταλογίζονται, σύμφωνα με το παραπεμπτικό βούλευμα, αφορούν -κατά περίπτωση- τις πράξεις της απιστίας στην υπηρεσία, της ηθικής αυτουργίας στην απιστία και της ψευδούς βεβαίωσης, αδικήματα που διώκονται σε βαθμό κακουργήματος. 

Αν ευοδωθούν οι μεθοδεύσεις για να τη «βγάλει καθαρή» το σύστημα Ψωμιάδη για τα περιβόητα 45άρια, ας μην αναρωτιόμαστε γιατί θα αυξηθούν και άλλο η απογοήτευση των πολιτών και για την πολιτική και για τη Δικαιοσύνη, κάτι που μπορεί και να τους οδηγήσει σε ακόμη πιο σφιχτή αγκαλιά με τους λαϊκιστές και τους εθνικιστές.

Πρόκειται για μια σοβαρή υπόθεση, η οποία αφορά στη διοίκηση και τη διαχείριση δημοσίων έργων που εκπονήθηκαν από τις τεχνικές υπηρεσίες της Νομαρχίας Θεσσαλονίκης μέχρι το 2007 και, μετά από τις καταγγελίες μας, έχουν απασχολήσει τις αρχές και τη Δικαιοσύνη. Παρόλα αυτά, από το 2008 μέχρι το 2013 η Νομαρχία και μετά η Περιφέρεια Κ. Μακεδονίας δεν προχώρησαν σε καμία ενέργεια διοίκησης και διαχείρισης των έργων αυτών. Μάλιστα, 26 έργα που περιλαμβάνονται στα 456 45άρια, έχει έχουν αποτελέσει αντικείμενο ξεχωριστής δικογραφίας. Στόχος όμως του διαχωρισμού της δικογραφίας αυτής δεν είναι να δοθεί κάποια έμφαση στα έργα αυτά αλλά να εμπλέξουν ως συνυπεύθυνο και να μειώσουν το βάρος των καταγγελιών που συγκεκριμένος υπάλληλος των τεχνικών υπηρεσιών έχει αποκαλύψει. Πιθανό αποτέλεσμα αυτών των μεθοδεύσεων θα είναι η πλήρης απαλλαγή όλων των εμπλεκομένων στην κύρια υπόθεση, που αφορά το σύνολο των 456 45αριών.

Ήδη, πριν να κάνει η επίτροπος του Ελεγκτικού Συνεδρίου τον καταλογισμό, στις 21.12.2017, είχε στείλει τα φύλλα μεταβολών και ελλείψεων, όπου ως 1^ος υπεύθυνος θεωρούνταν ο Παναγιώτης Ψωμιάδης, ως συνυπεύθυνος και προϊστάμενος της όλης διαχειριστικής διαδικασίας. Στη συνέχεια όμως, επτά μήνες μετά (25.7.2018), η ίδια επίτροπος τον βγάζει από το κάδρο στις πράξεις καταλογισμού, γιατί «δεν προκύπτει ότι ήταν σε γνώση του»!

Δυστυχώς, από το 2013 μέχρι και σήμερα, με αλλεπάλληλες παραβατικές πράξεις και παραλείψεις εκτέλεσης των καθηκόντων τους, οι μεθοδεύσεις φαίνεται να οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια τη σημαντική αυτή υπόθεση σε:

1. Παραγραφή των αξιώσεων της Περιφέρειας έναντι των εργολάβων

2. Παραπλάνηση των ελεγκτικών αρχών

3. Μετάθεση των ευθυνών της διοίκησης Ψωμιάδη και της σημερινής διοίκησης της διοίκησης σε υπάλληλο που τις κατήγγειλε και είναι βασικός μάρτυρας κατηγορίας στη δίκη για τα 456 45άρια.

Υπάρχει κίνδυνος να απαλλαχτούν οι πραγματικοί υπεύθυνοι και να καταδικαστούν αθώοι, οι οποίοι τόλμησαν να ορθώσουν το ανάστημά τους στο σύστημα Ψωμιάδη. Αυτό θα είχε ως συνέπεια, όχι μόνον να μην τιμωρηθούν κάποιοι παρανομούντες αλλά να επιβεβαιωθεί στην κοινή γνώμη ότι οι υπάλληλοι της διοίκησης που θέλουν να κάνουν σωστά και με διαφάνεια τη δουλειά τους, προς όφελος του δημοσίου συμφέροντος, αντί να επιβραβεύονται, τελικά βρίσκονται απολογούμενοι.

Και σε αυτή την προοπτική, οι δημοκρατικοί πολίτες και οι θεσμοί θα πρέπει να αντιδράσουν.