Στην ελληνική μυθολογία, ο Προκρούστης προσκαλούσε κάθε
διαβάτη να ξαπλώσει σε ένα σιδερένιο κρεβάτι, γνωστό ως προκρούστειος κλίνη.
Αν το θύμα ήταν ψηλό κι εξείχε από το κρεβάτι, ο Προκρούστης
έκοβε το περίσσιο τμήμα του σώματός του.
Αντιθέτως, αν το θύμα ήταν πιο κοντό, τότε τραβούσε τα άκρα
του μέχρι να φτάσουν στο μήκος του κρεβατιού.
Στην ίδια ακριβώς προκρούστεια λογική η Ν.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ
Σερρών, έκρινε πως το «δέμας» της «Διάβασης Πεζών» δεν ανταποκρίνεται στις
υψηλές και συνάμα αβάσιμες προσδοκίες που τρέφει το κυβερνών κόμμα για τις
επερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές. Αφού λοιπόν το τέντωσε δεόντως, το πέταξε
στα «απομεινάρια της Ιστορίας», εκεί που έχει πετάξει στα χρόνια της θητείας
του τις ελπίδες, τις προσδοκίες και τα όνειρα που εξέθρεψε προεκλογικά.
Όμως, εξ’ όσον φαίνεται, η απόρριψη από μόνη της δεν
αρκούσε.
«Έπρεπε» να ενδυθεί και με το κατάλληλο ιδεολογικό ρούχο,
αυτό με το οποίο ντύνει η κυβέρνηση τις επί μέρους πολιτικές της και πρωτίστως
όταν θέλει να βαφτίσει το κρέας, ψάρι.
Έτσι η «Διάβαση Πεζών» έγινε ένα «παλιό σχήμα», που
έχασε τον δυναμισμό του, που διολίσθησε σε «αρχηγικά πρότυπα» και που (άκουσον,
άκουσον) τόλμησε να ασκήσει κριτική στην κυβέρνηση.
Κατά έναν παράδοξο τρόπο (που αγγίζει τα όρια του παράλογου)
τα περισσότερα από τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, που συναποφάσισαν την έκδοση αυτού του
αυθαίρετου και προσβλητικού κειμένου, μέχρι χθες υπερασπίζονταν (πολλοί εξ’
αυτών μέσα από τις τάξεις της «Διάβασης Πεζών») την αυθυπαρξία της, το
αναφαίρετο δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού της, την διαφύλαξη της απρόσκοπτης
λειτουργίας της, την αυτοτέλεια της πολιτικής της δράσης, την αποδοχή των
εσωτερικών διεργασιών της.
Αν, εντέλει, κάποιος μετατοπίσθηκε από τις αρχικές του
θέσεις αυτός είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και όχι η «Διάβαση Πεζών».
Η «Διάβαση Πεζών», έστω με τις ισχνές δυνάμεις της,
παραμένει ένας ζωντανός οργανισμός που σεβάστηκε και εξακολουθεί να σέβεται τις
προγραμματικές της διακηρύξεις, που φέρουν μεταξύ άλλων και τις υπογραφές κάποιων
που σήμερα την αναθεματίζουν.
Εξάλλου ουδέποτε, όλα αυτά τα χρόνια της λειτουργίας της,
στηλιτεύθηκε είτε από τα έξω, είτε από τα μέσα για την υιοθέτηση αρχηγικών
προτύπων (παρότι υπήρξαν αφορμές) και πολύ περισσότερο στην τελευταία
τετραετία, κατά τη διάρκεια της οποίας ο επικεφαλής της, Δημήτρης
Γιαννακίδης, κράτησε με απαράμιλλη αίσθηση ευθύνης, σοβαρότητας και
συνέπειας το τιμόνι της «Διάβασης Πεζών».
Όσο για τα «αλλότρια πολιτικά συμφέροντα», αυτά συνιστούν
προφάσεις έν αμαρτίαις, καθώς η πολιτική της «Διάβασης Πεζών» πάντοτε
συναρθρώνονταν από τις διαφορετικές πολιτικές επιλογές των μελών της.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, ακυρώνοντας μ’ αυτόν τον τυχάρπαστο τρόπο επιλογές
που συνυπηρέτησε και αμαυρώνοντας ένα κοινό παρελθόν ανιδιοτελών αγώνων και
διεκδικήσεων, στην ουσία ακυρώνει το ίδιο του το μέλλον.
Η «Διάβαση Πεζών», εξ’ άλλου έχει ήδη κριθεί στις
συνειδήσεις των Σερραίων πολιτών, ως η παράταξη που, πέραν πολιτικών
σκοπιμοτήτων και ανορθόδοξων πρακτικών, υπηρέτησε τα συμφέροντα των Σερραίων
δημοτών.
Η επιλογή του Επικεφαλής ήταν η αρχή για το νέο της
ξεκίνημα.
Η συνέχιση της προσπάθειας συγκρότησης ψηφοδελτίου των
δημοτικών εκλογών του Μάη 2018, είναι το επόμενο δύσκολο βήμα.
Το πιο σημαντικό βήμα, όμως,
για να μπορέσει να παραμείνει ζωντανό, αυτό το ιδιαίτερο, αυτόνομο, ριζοσπαστικό
εγχείρημα, είναι η συνέπεια στην Ιστορία, στους αγώνες και τις θέσεις της «Διάβασης Πεζών».
Είναι, πρώτα και πάνω απ’ όλα, η ειλικρινής παρέμβαση έξω
στην κοινωνία, στα πραγματικά προβλήματα των Σερραίων, αλλά και μέσα στο
δημοτικό συμβούλιο.
Θόδωρος Καστρινός
μέλος της «Διάβασης Πεζών»
Σέρρες, Δεκέμβρης 2018