Στη Γενική Συνέλευση της Ένωσης Εισαγγελέων Ελλάδος, το Ποτάμι εκπροσώπησε η Πολιτική Υπεύθυνη του Τομέα Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Γιάννα Παναγοπούλου.
Μεταξύ άλλων στον χαιρετισμό της η Γιάννα Παναγοπούλου στηλίτευσε την κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ που έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο επιθέσεων στη Δικαιοσύνη και θεσμικής αμφισβήτησης με σκοπό τη χειραγώγησή της, την εργαλειοποίησή της και τη θέση της στις υπηρεσίες της κυβερνητικής ατζέντας.
Είπε ότι ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, με την τελευταία πρωτοφανή, αντιθεσμική παρέμβασή του με βαρύτατες επιβαρυντικές κρίσεις σε βάρος κατηγορουμένου κατά τη σύλληψή του και πριν καν ο ίδιος απολογηθεί, παραβίασε κατάφωρα το τεκμήριο αθωότητας, το ευρωπαϊκό κεκτημένο, τις φιλελεύθερες, δικαιοκρατικές εγγυήσεις του κράτους δικαίου και τη διάκριση των εξουσιών.

Επισήμανε ότι η Δικαιοσύνη, ωστόσο, με κάποιες βέβαια εξαιρέσεις, δείχνει μεγάλες θεσμικές αντοχές και αντιστάσεις. Τόνισε ότι για τη Δικαιοσύνη δύο είναι τα κρίσιμα πεδία: το ένα αφορά την ανάγκη διαμόρφωσης ενός Εθνικού Στρατηγικού Σχεδίου που θα περιλαμβάνει μεταρρυθμίσεις στο θεσμικό πλαίσιο και την υποδομή και το άλλο την Αξιοπιστία της.

Μετά από εννέα (9) χρόνια πολυεπίπεδης κρίσης της χώρας, θα περιμέναμε να είχαμε όλοι συνειδητοποιήσει ότι θα έπρεπε να δούμε τα πράγματα αλλιώς για την επόμενη, μετά την κρίση, μέρα της χώρας. Ένα ‘’αλλιώς’’ που θα είχε συνειδητοποιηθεί ο κεφαλαιώδης ρόλος της δικαστικής λειτουργίας για τους θεσμούς, το κράτος δικαίου και την οικονομική ανάπτυξη και θα περιλάμβανε, ως προτεραιότητα, τη συγκρότηση ενός Εθνικού Στρατηγικού Σχεδίου δομικών αλλαγών τώρα, με προοπτική δεκαετιών, που να αφορά όλα τα επίπεδα λειτουργίας του συστήματος απονομής Δικαιοσύνης, από τη νομοθετική παραγωγή μέχρι την υλοποίηση των δικαστικών αποφάσεων και να εξασφαλίζει, γρήγορη, ποιοτική, σύγχρονη, αποτελεσματική και δίκαιη Δικαιοσύνη.

Ένα τέτοιο Σχέδιο που προτείνει το Ποτάμι περιλαμβάνει από την ηλεκτρονική διασύνδεση των Δικαστηρίων της χώρας, τις εναλλακτικές μορφές επίλυσης διαφορών, την αναδιαμόρφωση και Κωδικοποίηση της βασικής νομοθεσίας και των διάσπαρτων ρυθμίσεων, την απεγκληματοποίηση των διοικητικών παραβάσεων, τη χάραξη συγκροτημένης, συνεκτικής αντεγκληματικής πολιτικής με εξέταση εναλλακτικών τρόπων έκτισης, μέχρι την επανεξέταση της Οργάνωσης του Δικαστικού Συστήματος (επιλογή των δικαστικών λειτουργών, εκπαίδευση και επιμόρφωση, υπηρεσιακές μεταβολές, πειθαρχικός έλεγχος, αξιολόγηση σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα) και την επαναχάραξη του ελληνικού δικαστικού χάρτη και την εισαγωγή ενός αντίστοιχου «Καλλικράτη» στη Δικαιοσύνη. Με ευθύνη της κυβέρνησης δυστυχώς αυτό δε γίνεται, ούτε διαφαίνεται μια τέτοια πρωτοβουλία της. Αντιθέτως, επιλέγει να λαϊκίζει με αποσπασματικές παρεμβάσεις και εμβαλωματικές λύσεις και τα προβλήματα διαιωνίζονται.

Καταλήγοντας, είπε ότι το δεύτερο πεδίο που αφορά στην Αξιοπιστία της Δικαιοσύνης, είναι ζήτημα εσωτερικής ανεξαρτησίας των δικαστών και εισαγγελέων και υπογράμμισε: Επισημαίνουμε την υπεύθυνη θέση των Εισαγγελέων, ως φορέων ανεξάρτητης πολιτειακής λειτουργίας και εγγυητών της τήρησης του νόμου, σε ένα περιβάλλον συνεχιζόμενης κρίσης, οι οποίοι καλούνται να επιτελούν το έργο του με αυτονόητη παρρησία, υψηλό φρόνημα και προσήλωση στο Σύνταγμα και τους νόμους. Όπως οι δικαστές, έτσι και οι εισαγγελείς, πρέπει κάθε μέρα να επιβεβαιώνετε ότι «υπάρχουν εισαγγελείς στην Αθήνα».