Ταυτίζοντας, χθες στη συνέντευξή του, τους θύτες με το θύμα και τους πυροσβέστες με τους εμπρηστές, όσον αφορά τις ευθύνες για την κρίση, το μόνο που κατάφερε είναι, να επιβεβαιώσει πως πρώτο του και μοναδικό μέλημα είναι, να καλύψει τις δικές του ευθύνες, για τα ψέματα που είπε και για τις τις αχρείαστες και καταστροφικές πολιτικές του, που συνοδεύτηκαν από τις εθνικά επιζήμιες διχαστικές αντιλήψεις του.

Βεβαίως, στην προσπάθειά του αυτή, καθαρίζει και τις ευθύνες των κυβερνήσεων Καραμανλή. Συνεταιράκια στις πολιτικές, συνεταιράκια και στις ευθύνες. Αμετανόητοι υποκριτές, στο όνομα της νομής της εξουσίας. Θα συνεχίσουν να πορεύονται χέρι - χέρι, με ή χωρίς τον κ. Καμμένο.

Ο κ. Τσίπρας, είτε δηλώνει ριζοσπάστης αριστερός στην Ελλάδα, είτε σοσιαλδημοκράτης στην Ευρώπη, δεν μπορεί να αποκρύψει ότι, για τον ίδιο και τους περί αυτόν, η πολιτική δεν είναι παρά μέσον ικανοποίησης προσωπικών επιδιώξεων. Ας μας εξηγήσει, όμως, πότε έλεγε την αλήθεια: χθες, ή όταν μας είπε πως δεν υπήρχε άλλος δρόμος;