Είναι ιδιαίτερα δυσάρεστο που βρισκόμαστε σήμερα εδώ για να τοποθετηθούμε για την παράδοση ενός κομματιού της εθνικής ταυτότητας μας, αποδεχόμενοι στην ουσία, όχι το δίκαιο του νόμιμου κατέχοντα του, αλλά το συμφέρον εκείνου που το υπεξαίρεσε. Το θέμα, κανονικά, είναι αυτονόητο. Η Μακεδονία, είναι μία, και είναι Ελληνική και καμία παραχώρηση της ονομασίας της δεν είναι αποδεκτή.
Το “αυτονόητο” που μόλις ανέφερα, ΜΟΝΟ η παράταξη των Ανεξάρτητων Ελλήνων το έχει δηλώσει ξεκάθαρα, από την πρώτη στιγμή της ύπαρξής της. Όλες οι άλλες παρατάξεις, είτε προσπαθούν να καλύψουν τα λάθη τους, είτε προσπαθούν να παρουσιάσουν έναν επιφανειακό “προοδευτισμό”, παραχωρώντας χωρίς ουσιαστικά ανταλλάγματα κομμάτια της εθνικής μας κυριαρχίας. Είτε από αφέλεια, είτε ως προϊόν άγνωστων συναλλαγών ή από έλλειψη συναίσθησης των λέξεων Πατρίδα και Πατριωτισμός.
Η ονομασία Μακεδονία όμως, κυρίες και κύριοι, δεν γίνεται να παραχωρηθεί, δεν είναι κάτι που μπορεί να αποκοπεί από τον κορμό του Ελληνισμού. Δεν είναι μια απλή ονομασία ενός τόπου ή κάποιων ανθρώπων. Δεν είναι χιλιόμετρα πάνω στο χάρτη. Το όνομα της Μακεδονίας είναι σαν την Ακρόπολη, τα Μάρμαρα του Παρθενώνα, όπως η Επανάσταση του 1821 και το Έπος του 1940. Είναι θεμελιακό συστατικό της ταυτότητάς του Ελληνικού λαού, εξίσου σημαντικό με την έννοια της Δημοκρατίας, με το κράτος Δικαίου και με το κυριαρχικό δικαίωμα του Ελληνικού Λαού να ζει σε αυτόν τον τόπο.
Η ίδια η Ιστορία αποδεικνύει το αναπόσπαστο των εννοιών: Όταν οι Μακεδόνες Στρατηγοί που ακολούθησαν τον Μέγα Αλέξανδρο εξάπλωσαν τη μακεδονική επικράτεια στα πέρατα του κόσμου, η Εποχή εκείνη δεν ονομάστηκε αργότερα Μακεδονική, αλλά Ελληνιστική. Ήταν τόσο αυτονόητο ότι αυτές οι δύο έννοιες είναι “ένα και το αυτό”, που οι Μακεδονικές δυναστείες δημιούργησαν μια ολόκληρη ιστορική περίοδο που έλαβε το όνομα της Ελλάδας.
Με αυτό (το επιχείρημα) και μόνο, θα έπρεπε η συζήτηση να λάβει τέλος. Θα έπρεπε ομόφωνα οι αντιπρόσωποι του ελληνικού λαού, να καταψηφίζαμε οποιαδήποτε πρόταση θέλει να παραχωρήσει αυτό το αναπόσπαστο κομμάτι της Ιστορίας μας. Είμαστε όμως στη δυσάρεστη θέση -με βιασύνη που δεν αντιλαμβάνεται κανείς το γιατί-, μια μεθοδευμένη και παράτυπη πλειοψηφία τους ελληνικού κοινοβουλίου, να εμφανίζεται πρόθυμη να παραχωρήσει το όνομα, χωρίς να αναλογίζεται τις πολλαπλές προεκτάσεις αυτής της επιλογής.
Κυρίες και κύριοι, αντί να απορρίπτετε κάθετα την άδικη παραχώρηση του ονόματος της Μακεδονίας, συναγωνίζεστε, για το ποιος θα το παραχωρήσει με τους καλύτερους όρους για τα Σκόπια. Το όνομα της Μακεδονίας μεταφέρει μεγαλύτερο βάρος και έχει μεγαλύτερη σπουδαιότητα από άλλα στοιχεία του Ελληνισμού. Έχει τεράστια γεωπολιτική και γεωστρατηγική σημασία, και αποτελεί “σήμα κατατεθέν” ανυπολόγιστης αξίας, αναγνωρίσιμο σε όλη την υφήλιο, που παρέχει κυριαρχικά δικαιώματα στην ευρύτερη περιοχή – για αυτό άλλωστε οι γείτονές (Σκοπιανοί) κάνουν αυτή την τεράστια και αγωνιώδη προσπάθεια.
Αντιλαμβανόμαστε βέβαια ότι όλα αυτά αφήνουν κάποιους ασυγκίνητους, για αυτό και σε αυτή την τοποθέτηση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας των Ανεξάρτητων Ελλήνων, θα σταματήσουμε να καλούμε τα ανώτερα συναισθήματά σας και θα απευθυνθούμε στη λογική σας. Σε αυτό το σημείο θα θέλαμε να δείξουμε στην Εθνική Αντιπροσωπεία, όλα τα διάτρητα σημεία της Συμφωνίας που οδηγούν στην απόρριψη της, καθώς και τους κινδύνους που δημιουργεί η θετική στάση απέναντί της.
Δεν χρειάζεται να ανατρέξουμε μόνο στις θέσεις του Κινήματός των Ανεξάρτητων Ελλήνων, καθώς ένας μεγάλος αριθμός επιστημόνων, ιστορικών, αρχαιολόγων, συνταγματολόγων και αναλυτών, έχει καταθέσει επώνυμα και επίσημα τις αντιρρήσεις και τις ενστάσεις του για τη Συμφωνία των Πρεσπών. Όλοι, στο συντριπτικό τους ποσοστό, συμφωνούν ότι η Συμφωνία, όπως και οποιαδήποτε παραχώρηση του όρου Μακεδονία στα Σκόπια, είναι εθνικά επιζήμια, αλλά και εντελώς άκυρη.
Πρώτα από όλα, διότι παραχωρεί μια αδιαπραγμάτευτη περιουσία του Ελληνικού Λαού, άρα αυτόματα τίθεται θέμα αντισυνταγματικότητας, που γίνεται ακόμη μεγαλύτερο καθώς ο Ελληνικός Λαός δεν ερωτάται για την παραχώρηση. Ενώ ξέρετε, ότι η μεγάλη πλειοψηφία διαφωνεί.
Δεύτερον, δεν λαμβάνει υπόψη της τους κινδύνους και τα ζητούμενα, που δημιούργησαν εξαρχής το ζήτημα με το γειτονικό κράτος. Άρα στην ουσία δεν τα λύνει, απλά προσπαθεί να τα παραμερίσει –αφήνοντάς τα άλυτα.
Υπάρχουν ωστόσο, ακόμη περισσότεροι λόγοι, πιο τυπικοί, που ακυρώνουν την ίδια την υπόστασή της, στο τυπικό της μέρος.
Καταρχάς, η Συμφωνία και η εφαρμογή της, παραβιάζει θεμελιώδεις αρχές του Δημοσίου Διεθνούς Δικαίου, την αρχή της ορθότητας, της σαφήνειας και του καθήκοντος αληθείας. Αντιτίθεται στις διεθνείς συμβάσεις προστασίας πολιτιστικής κληρονομιάς (Σύμβαση της Χάγης το 1954, ο Ν.360/1976, ο Ν.1126/1981, ο Ν.3028/2002 και προεχόντως η Σύμβαση της UNESCO που έχει κυρωθεί από το Ελληνικό Κοινοβούλιο – Ν.3521/2006), και προκαλεί σύγχυση στην πολιτιστική ταυτότητα των λαών και εθνών.
Συγκρούεται με το Σύνταγμα, διότι παραβιάζει την αρχή της αμοιβαιότητας και τους αναγκαστικούς κανόνες του Γενικού Διεθνούς Δικαίου, καθώς δεν περιλαμβάνει όρους λύσης, καταγγελίας, αποχώρησης, παραίτησης, ανάκλησης, ούτε κάποιο καθορισμένο Όργανο ως θεματοφύλακα της Συμφωνίας. Συγκρούεται με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση περί Ιθαγένειας (Στρασβούργο 6 Νοεμβρίου 1997), σύμφωνα με την οποία, τα συμβαλλόμενα κράτη κατά τη σύναψη συμβάσεων σε ζητήματα ιθαγένειας, οφείλουν να λαμβάνουν υπόψη τα νόμιμα συμφέροντα των κρατών, όσο και των ατόμων. Παραβιάζει άλλες διεθνείς συνθήκες (Πρωτόκολλο Αθηνών 1913, Συνθήκη Βουκουρεστίου, Συνθήκη της Λοζάνης).
Όλα αυτά, χωρίς να αναλογιστούμε και να λάβουμε σοβαρά υπόψη τις απαράδεκτες μεθοδεύσεις που έγιναν στα Σκόπια, ώστε να ψηφιστούν οι συνταγματικές αλλαγές, παρά την άρνηση του μεγαλύτερου μέρους του λαού των Σκοπίων να συμμετάσχει στο δημοψήφισμα. Χωρίς να λάβουμε υπόψη, επίσης, τις απαράδεκτες μεθοδεύσεις που έγιναν στην Ελληνική Βουλή, κατά τις οποίες σημειώθηκαν αποχωρήσεις βουλευτών που θα τις γράψει η Ιστορία, όπως και τις παρατυπίες στη σύσταση της Επιτροπής Ελέγχου, που κατήγγειλε ο Πρόεδρος των Ανεξάρτητων Ελλήνων. Όλα αυτά θέτουν τεράστια ζητήματα Δημοκρατίας και νομιμοποίησης, τα οποία δεν θα ξεχαστούν μετά την ολοκλήρωση της σημερινής ψηφοφορίας.
Κυρίες και κύριοι, όπως έχει τονίσει ο Πρόεδρός μας, ο Πάνος Καμμένος, τι θα γίνει αύριο, αν στην κυβέρνηση των Σκοπίων επιστρέψουν ακραίοι εθνικιστές, έχοντας στα χέρια τους αυτά τα δεδομένα; Το θεωρείτε απίθανο; Τι θα συμβεί λοιπόν, αν στις επόμενες εκλογές στα Σκόπια, επανέλθουν οι εθνικιστές του VMRO, οι οποίοι είναι φιλορώσοι, αντιαμερικανοί και ανθέλληνες; Tότε, εντός ΝΑΤΟ, θα αποκτήσει βέτο μία ακροδξιά κυβέρνηση που θα ελέγχεται από τη Μόσχα. Γνωρίζουμε ότι οι εθνικιστές των Σκοπίων είναι μία ομάδα ανθρώπων, που όπως έδειξε η ψηφοφορία, είναι έτοιμοι να αλλάξουν στρατόπεδο δεχόμενοι ανταλλάγματα.
Είναι ξεκάθαρο ότι με τα παραπάνω δεδομένα η Συμφωνία δημιουργεί αντί για συνθήκες συμφιλίωσης, ακριβώς το αντίθετο: Δημιουργεί απορρυθμιστικούς παράγοντες, που θα είναι έτοιμοι να εκραγούν ανά πάσα στιγμή, παρασέρνοντας την ειρήνη και την ευρυθμία των Βαλκανίων.
Όμως πέρα από αυτούς τους κινδύνους, κυρίες και κύριοι, η Συμφωνία έρχεται σε αντίθεση με κάθε έννοια συνταγματικής νομιμότητας. Ο καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου κ. Κασιμάτης, έχει καταγγείλει αυτό το γεγονός, και επιτρέψτε μου να σας μεταφέρω τις απόψεις του: Η Συμφωνία των Πρεσπών είναι ανυπόστατη, λόγω του ότι περιέχει παραχώρηση κυριαρχικού δικαιώματος, το οποίο δεν μπορεί, σύμφωνα με το Σύνταγμα, να είναι αντικείμενο ούτε διεθνούς σύμβασης, ούτε άσκησης κυβερνητικής και νομοθετικής εξουσίας. Αυτό αποτελεί κυριαρχικό δικαίωμα και δεν υπόκειται σε καμιά συντεταγμένη εξουσία. Η αναθεώρηση του Συντάγματος των Σκοπίων δεν τήρησε τη Συμφωνία των Πρεσπών, άρα, η τελευταία είναι, σύμφωνα με το αναθεωρημένο Σύνταγμα, αντισυνταγματική“.
Και καταλήγει ο κ. Κασιμάτης απευθυνόμενος σε όλους εμάς, στην Εθνική Αντιπροσωπεία: “Να μην παραβιάσουν τον όρκο τους απέναντι στον Ελληνικό Λαό, ψηφίζοντας υπέρ της αντισυνταγματικής αυτής Συμφωνίας, η οποία παραβιάζει και απειλεί ζωτικά συμφέροντα κυριαρχίας της Ελλάδας.”
Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες προσθέτουμε στα παραπάνω ότι η Συμφωνία δεν έχει την υπογραφή του Προέδρου της Δημοκρατίας των Σκοπίων, κάτι που αποτελεί προσβολή προς κάθε δημοκρατικό θεσμό και προς το δικό μας Πρόεδρο της Δημοκρατίας, που οφείλει να την επιστρέψει πίσω στα Σκόπια.
Κυρίες και κύριοι, Είναι φανερό από όλα αυτά, ότι η Συμφωνία των Πρεσπών αποτελεί απαράδεκτη μεθόδευση κατά των εθνικών συμφερόντων και μεγάλη εκτροπή από τις αρχές της Δημοκρατίας. Οι δημιουργοί της, είτε είναι εξαιρετικά αφελείς, κάτι για το οποίο αμφιβάλλουμε, είτε προχωρούν σε έναν ιδιαίτερα επικίνδυνο και σκοτεινό σχεδιασμό. Για αυτό, και οι Έλληνες Βουλευτές, πριν ψηφίσουν την Συμφωνία των Πρεσπών, ας αναλογιστούν (πριν ψηφίσουν), πού θα οδηγήσουν όλα αυτά.
Επειδή κανένας δεν μπορεί να αναλάβει μια τόσο μεγάλη ιστορική ευθύνη, για να εξασφαλιστεί ότι η οποιαδήποτε Συμφωνία με τα Σκόπια θα εξυπηρετεί τα εθνικά συμφέροντα και θα έχει την ευρύτερη δυνατή κοινωνική και πολιτική αποδοχή, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες θεωρούμε ότι κάθε Έλληνας έχει δικαίωμα να εκφράσει τη γνώμη του για το σκοπιανό για αυτό και ζητάμε Δημοψήφισμα.
Είναι δεδομένο ότι το Κίνημα των Ανεξάρτητων Ελλήνων δεν θα στηρίξει τη Συμφωνία – την καταψηφίζει κάθετα και αποφασιστικά. Και απαιτούμε από την κυβέρνηση είτε να την ακυρώσει, είτε να προχωρήσει στο Δημοψήφισμα ώστε να αποφασίσει ο Ελληνικός λαός. Με τη δέσμευση ότι θα κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν, ώστε να να μην εφαρμοστεί αυτή η Συμφωνία. Δεν χρειάζεται η Ελλάδα έναν άλλο ακρωτηριασμό, από άλλη μια αστοχία της Ελληνικής Εξωτερικής πολιτικής.
