Η κ. Κατερίνα Νοτοπούλου, Υφυπουργός Εσωτερικών (Τομέας Μακεδονίας-Θράκης) δεν μπορεί να πατάει σε δύο βάρκες. Με το ένα πόδι στη βάρκα της Κεντρικής Εξουσίας (Υφυπουργός) και το άλλο πόδι στη βάρκα της υποψηφίας Δημάρχου Θεσσαλονίκης. Αυτή είναι η ουσία του πράγματος, δηλαδή η ταμπακιέρα, για την οποία δε μας λέει τίποτε. 

Πρέπει να είναι πολύ προσεκτική όταν η ίδια ως Υφυπουργός ενεργεί και όταν αναφέρεται σε αιρετούς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, όντας η ίδια διορισμένη -μη εκλεγμένη.

Επαναλαμβάνω ότι, δυστυχώς, πρόκειται για παλαιοκομματικού τύπου συμπεριφορά από νέο άνθρωπο, που χρησιμοποιεί, 100 μέρες πριν από τις εκλογές, τη θέση της για να υποστηρίξει την υποψηφιότητα της για το Δήμο Θεσσαλονίκης, χρησιμοποιώντας δημόσιο χρήμα.

Θα έπρεπε να έχει ήδη παραιτηθεί από τη θέση της υφυπουργού για λόγους στοιχειώδους πολιτικής δεοντολογίας. Προκαλεί λύπη το γεγονός ότι αντί να συνέλθει και να συναισθανθεί τί έκανε, έχει το θράσος να επιτίθεται και να προσπαθεί να δικαιολογηθεί κι από πάνω. Τί δεν αντιλαμβάνεται ή προσποιείται ότι δεν αντιλαμβάνεται η κυρία Υφυπουργός;

Αντί της επιλεκτικής αναφοράς σε οκτώ (8) μόνο φορείς στο συγκεκριμένο δελτίο τύπου της κυρίας Υφυπουργού, καλό θα ήταν να δοθούν στη δημοσιότητα και οι υπόλοιποι 35 χρηματοδοτηθέντες φορείς (όπως «Φίλοι ΕΡΤ Σερρών» κλπ.), ώστε να γίνει καλύτερα αντιληπτό αν πραγματικά πρόκειται για «νεανικές δράσεις».

Φυσικά, δεν γνωρίζει ποια είναι η κοινωνικοπρονοιακή  προστασία που παρέχει ο Δήμος Αμπελοκήπων–Μενεμένης στον τοπικό πληθυσμό και πόσο έχει υποστηρίξει τις κοινωνικοπρονοιακές δομές και τους φορείς (Εκκλησία, Συσσίτια Εκκλησιών, «Φάρος του Κόσμου», Αθλητικούς και Πολιτιστικούς Συλλόγους κτλ.) του δήμου μας. Για τους Ρομά μέχρι στιγμής, επί 4 χρόνια από την κυβέρνηση, ακούμε μόνο λόγια. Αντίθετα ο δήμος έχει επιδείξει πλούσιο έργο για τους Ρομά (σχολεία, ιατρεία, ΚΔΑΠ κλπ.)

Σε ό,τι αφορά στο Καλλιτεχνικό σχολείο στο οποίο αναφέρεται, αν  η κ. Νοτοπούλου και η κυβέρνηση ακολουθούσαν το σχέδιο και την πρόταση του Δήμου Αμπελοκήπων– Μενεμένης, το σχολείο  θα είχε χτιστεί δυο φορές έως τώρα.