Τη γλώσσα μου έδωσαν Ελληνική. Το σπίτι φτωχικό στις αμμουδιές του Ομήρου…  Μοναχή έγνοια η γλώσσα μου  στις αμμουδιές του Ομήρου…  (Από το «Άξιον Εστί Του Οδυσσέα Ελύτη 1911-1996).

«Μήγαρις ἔχω ἄλλο στό νοῦ μου, πάρεξ ἐλευθερία καί γλῶσσα;»

Δ. Σολωμός (8 Απριλίου 1798 − 9 Φεβρουαρίου 1857).

Η αξία της ελληνικής γλώσσας αποτυπώνεται στην ίδια τη δύναμή της. Την ιστορικότητα και διαχρονικότητα. Πρόκειται για μια γλώσσα που μιλιέται αδιαλείπτως εδώ και 40 αιώνες! Επί 28 αιώνες γράφεται με την ίδια γραφή και το ίδιο ελληνικό αλφάβητο, ενώ επί 24 αιώνες γράφεται με την ίδια ορθογραφία. Είναι η γλώσσα μέσω της οποίας μας άφησαν το έργο τους σπουδαίοι φιλόσοφοι, ποιητές και συγγραφείς. Πλάτων, Θουκυδίδης, Αισχύλος, Αριστοφάνης, Ιπποκράτης και τόσοι άλλοι. Είναι η γλώσσα που στοιχειοθέτησε την ιστορία του ανθρώπινου πολιτισμού και που διαχωρίζει όλους τους προελληνικούς από τους μεθελληνικούς πολιτισμούς. Είναι η πλούσια γλώσσα της λογοτεχνίας και η ακριβής γλώσσα της επιστήμης.

Καμία γλώσσα στον κόσμο όσο η ελληνική δεν διακρίνεται από αρτιότητα, πλαστικότητα και άριστη απόδοση όσο και αξιοθαύμαστη ευκρίνεια της ουσίας όλων των δημιουργημάτων του στοχασμού των ανθρώπων. Είναι μία γλώσσα καθαρά αιτιατή και όχι συμβατή, καθόσον εκφράζει πλήρως αυτό το οποίο υποδηλώνει. Με τον τεράστιο πλούτο λεξιλογίου, γραμματικής και συντακτικής δομής κέρδισε επάξια τον τίτλο της μητέρας των γλωσσών. Η ελληνική γλώσσα, όπως ένας ζωντανός οργανισμός, έχει την τάση να εξελίσσεται σταδιακά στο διάβα του χρόνου, να προσαρμόζεται στις ιστορικές, κοινωνικές και πολιτισμικές μεταλλάξεις και να προσδίδει την ιδιαιτερότητα κάθε εποχής. Ποιος άραγε δεν γνωρίζει ότι τα πρώτα λογοτεχνικά αριστουργήματα, που αποκρυπτογραφούν την ανθρώπινη ψυχοσύνθεση, είναι δείγματα του ελληνικού λόγου και διανόησης; Τα Ομηρικά έπη αποτελούν το απόσταγμα ενός ανώτερου στοχασμού καθώς συνδέονται αρμονικά με τις ποιητικές συλλογές του Δ. Σολωμού, του Κ. Παλαμά, του Γ. Σεφέρη, του Οδ. Ελύτη και τόσων άλλων επιφανών δημιουργών του νεοελληνικού μας πολιτισμού.

Για όλους αυτούς τους λόγους η γνώση και η κατανόηση της γλώσσας θα πρέπει να βασική εκπαιδευτική επιδίωξη. Διότι το πνευματικό επίπεδο ενός λαού δεν είναι άσχετο με το επίπεδο γνώσης της γλώσσας του. Επομένως, η γνώση της γλώσσας αποτελεί και τον όρο επιβίωσης της ελληνικότητάς μας.

Ο Περιφερειακός  Διευθυντής                                                                                          Α/θμιας & Β/θμιας  Εκπ/σης

    Κεντρικής Μακεδονίας        

  Παναγιώτης Ζ. Ανανιάδης

    Γεωλόγος-Θεολόγος