Μία μόλις ημέρα πριν την επίσκεψη του πρωθυπουργού της Ελλάδος στην Τουρκία, η Άγκυρα επικήρυξε με 700.000 ευρώ το κεφάλι τους οκτώ Τούρκους, στους οποίους η Ελληνική Δικαιοσύνη έχει αποφασίσει να δώσει πολιτικό άσυλο! Εάν αυτό δεν είναι πρόκληση, τότε τι είναι;

Στην κοινή συνέντευξη Τύπου, ευθέως ο Ερντογάν έβαλε στην ίδια μοίρα το ζήτημα της εκλογής των μουφτήδων στην Θράκη, μιλώντας ευθέως για “τουρκική” μειονότητα, με την λειτουργία της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης, ψευδόμενος ασύστολα, λέγοντας ότι έκλεισε επειδή είχε... λίγους μαθητές (!), ενώ είναι γνωστό ότι η Σχολή έκλεισε με νόμο του τουρκικού κράτους του 1971.

Καμία απάντηση δεν έλαβε και δεν περιμέναμε άλλωστε να λάβει από τον πρωθυπουργό της συμφωνίας των Πρεσπών Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος είχε καθήκον να θέσει τα σοβαρά ζητήματα των ελληνοτουρκικών σχέσεων και να απαντήσει στην τουρκική επιθετικότητα, η οποία ευθέως απειλεί την εθνική μας κυριαρχία. Δυστυχώς, στο μοιραίο δόγμα της ελληνοτουρκικής “φιλίας”, το οποίο ακολουθούν και μαρξιστές και φιλελεύθεροι, θυσιάζονται τα εθνικά δίκαια του Ελληνισμού για έναν σχεδόν αιώνα! Την επόμενη ημέρα ο Αλέξης Τσίπρας επισκέφτηκε το κτήριο της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης και δήλωσε:

«Πιστεύω βαθύτατα ότι οι θρησκείες, η πίστη στις διαφορετικές θρησκείες μας -μονοθεϊστικές θρησκείες που έχουν στο επίκεντρο τον άνθρωπο και άρα την αγάπη προς τον άνθρωπο και στον συνάνθρωπο, ανεξαρτήτως του πού και σε ποιον πιστεύει- τόσο οι θρησκείες όσο όμως και οι μειονότητες, η μουσουλμανική μειονότητα στην Ελλάδα και η Ελληνική μειονότητα στην Τουρκία, πρέπει να αποτελούν όχι πεδίο διαμάχης και εντάσεων, αλλά γέφυρες ανάμεσα στους λαούς μας».

Ώστε έτσι λοιπόν, το ίδιο είναι η μουσουλμανική μειονότητα στην Ελλάδα και η ανύπαρκτη σήμερα στην ουσία Ελληνική μειονότητα στην Τουρκία; Ξεχνά ή δεν γνωρίζει ή θέλει να μην γνωρίζει ο Αλέξης Τσίπρας ότι η Κωνσταντινούπολη από μία Ελληνική πόλις που ήταν μέχρι το 1453, είναι σήμερα μία πόλις καθαρά τουρκική!

Αμέσως μετά την Άλωση του 1453 και σύμφωνα με την απογραφή του 1477, η Κωνσταντινούπολις αριθμούσε εκείνη την εποχή 16.324 νοικοκυριά, με το μουσουλμανικό στοιχείο να αντιστοιχεί μόνον στο 60% του συνολικού αριθμού (αρχεία Topkapi Sarayi, D 9524). Δηλαδή και τότε ακόμη το 40% των κατοίκων της Πόλεως ήταν Έλληνες! Πολλά χρόνια αργότερα και συγκεκριμένα το 1914 όταν ξέσπασε ο Α’ παγκόσμιος πόλεμος, ο μουσουλμανικός πληθυσμός της Πόλης ήταν μόλις 560.000. Τότε η Πόλις είχε έναν πληθυσμό κοντά στο ένα εκατομμύριο από τον οποίο περισσότεροι από 200.000 ήταν Έλληνες. Το 1923 με την συνθήκη της Λωζάνης περισσότεροι από 200.000 Έλληνες επετράπη να παραμείνουν στην Τουρκία μετά την ανταλλαγή των πληθυσμών. Οι περισσότεροι από αυτούς έμεναν στην Κωνσταντινούπολη. Σήμερα σύμφωνα με εκτιμήσεις του έτους 2008 του Τουρκικού Υπουργείου Εξωτερικών οι Τούρκοι πολίτες Ελληνικής καταγωγής κυμαίνονται στον αριθμό των 3.000-4.000 ατόμων. Στην πραγματικότητα σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη ο αριθμός αυτός ήταν πολύ μικρότερος και έφτανε το 2012 τα 1.826 άτομα.

Μόλις 1.826 άτομα, λοιπόν, σε μία πόλη που έχει σήμερα σχεδόν 15 εκατομμύρια πληθυσμό! Και ύστερα ο Αλέξης Τσίπρας μιλάει για “μειονότητες” και “γέφυρα φιλίας”, μιλάμε για την πολιτική του “σφάξε με αγά μου ν’ αγιάσω” σε όλο της το θλιβερό μεγαλείο!