Ο Υπεύθυνος ΚΤΕ Αγροτικής Ανάπτυξης της Δημοκρατικής Συμπαράταξης και Βουλευτής Ν. Σερρών, κ. Μιχάλης Τζελέπης παρευρέθηκε και πραγματοποίησε Ομιλία στην Ημερίδα που διοργάνωσε η Διεπαγγελματική βάμβακος, ημέρα Τρίτη 5-3-2019, αναφορικά με: «την Εθνική Στρατηγική και τις Προοπτικές στην Βαμβακοκαλλιέργεια».

Ο Υπεύθυνος ΚΤΕ Αγροτικής Ανάπτυξης της Δημοκρατικής Συμπαράταξης και Βουλευτής Ν. Σερρών, κ. Μιχάλης Τζελέπης παρευρέθηκε και πραγματοποίησε Ομιλία στην Ημερίδα που διοργάνωσε η Διεπαγγελματική βάμβακος, ημέρα Τρίτη 5-3-2019, αναφορικά με: «την Εθνική Στρατηγική και τις Προοπτικές στην Βαμβακοκαλλιέργεια».

Ακολουθεί ολόκληρη η τοποθέτηση του Βουλευτή

«Ιδιαίτερα χρήσιμη η σημερινή Εσπερίδα, για τις προοπτικές, της σημαντικότερης, ίσως, Μεγάλης Καλλιέργειας της Ελληνικής υπαίθρου,  σε Εθνικό και σε Περιφερειακό επίπεδο. 

Το βαμβάκι αποτελεί την προμετωπίδα των εξαγωγών της εγχώριας αγροτικής παραγωγής, με εισροές που αγγίζουν το 0.5 δις ευρώ/έτος και παρά τις δυσμενείς συγκυρίες και προκλήσεις, τα τελευταία χρόνια, στο διεθνές περιβάλλον, εξακολουθεί να παραμένει η κυριότερη επιλογή για τους αγρότες, καταλαμβάνοντας περίπου 2.5 εκ. στρέμματα και προσφέροντας σημαντικό εισόδημα και ταυτόχρονα υψηλή προστιθέμενη αξία που διαχέεται και ενισχύει τις τοπικές κοινωνίες, όπου παράγεται.

Η καλλιέργεια έχει μακρά ιστορία στην χώρα μας και για τον λόγο αυτό μπορούμε εύκολα και να εξάγουμε ασφαλή συμπεράσματα για την μέχρι τώρα πορεία της αλλά και να επισημάνουμε και αξιολογήσουμε τόσο τα θετικά χαρακτηριστικά του όσο και τις υπάρχουσες, οργανωτικές, κυρίως, αδυναμίες, αυτής της, σημαντικότατης για όλους τους παραγωγικούς τομείς, καλλιέργειας.

Ερχόμενος στο σήμερα, το πρώτο που θέλω να επισημάνω, είναι πως η περιφρούρηση και ανάδειξη των συγκριτικών μας πλεονεκτημάτων στην βαμβακοκαλλιέργεια, σε κάθε επίπεδο, πρέπει και επιβάλλεται να αποτελέσει κοινό στόχο όλων μας.

Η ποιότητα της εγχώριας παραγωγής βαμβακιού, (λόγω της μοναδικότητας του εδαφοκλιματικού μας περιβάλλοντος) μπορεί να είναι αδιαμφισβήτητη, πρέπει όμως και να πιστοποιηθεί και να προβληθεί κατάλληλα, με την δημιουργία εμπορικού σήματος και ταυτότητας.

Η συσσωρευμένη εμπειρία, χρόνων, των παραγωγών μας, στην βαμβακοκαλλιέργεια και η  ύπαρξη κατάλληλων υποδομών, είναι επίσης δεδομένη, πρέπει όμως να αξιοποιηθεί και ενισχυθεί ανάλογα, ώστε να συνεχίσει να έχει και προοπτικές και μέλλον, μέσω των δυνατοτήτων που προσφέρουν, το Π.Α.Α 2014-2020 και οι διαθέσιμοι πόροι της Κ.Α.Π, που πρέπει και να διατηρηθούν αλλά και να διασφαλιστούν.

Το γεγονός ότι παραμένουμε, παγκόσμια, μια από τις ελάχιστες χώρες που συνεχίζουν να παράγουν συμβατικό βαμβάκι όταν όλοι οι άλλοι έχουν στραφεί στο γενετικά τροποποιημένο,  πρέπει να το εκμεταλλευτούμε με τον βέλτιστο τρόπο, ώστε να διαφοροποιηθούμε από την υπόλοιπη αγορά, κερδίζοντας υπεραξία.

 Οι παραγωγοί πρέπει να έχουν κίνητρα και να κατευθύνονται σωστά για να επιλέξουν, συγκεκριμένες, κατάλληλες για την περιοχή τους ποικιλίες αλλά και να πριμοδοτούνται σε ένα πλαίσιο που θα βρίσκεται σε πλήρη αντιστοιχία ποιότητα και τιμή.

 Ζητήματα που πρέπει να αντιμετωπιστούν προς αυτή την κατεύθυνση είναι:

Μεγάλος αριθμός ποικιλιών βάμβακος (Πανσπερμία) που δημιουργεί πρόβλημα στην τυποποίηση του προϊόντος (πρέπει να καταγραφούν και ομαδοποιηθούν οι ποικιλίες με βάση την ποιότητα)

Αξιοποίηση του διαθέσιμου γενετικού υλικού με βάση τα ποιοτικά χαρακτηριστικά

Αδυναμία δημιουργίας και σχεδιασμού κατάλληλων ζωνών καλλιέργειας με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, γεωγραφικό προσδιορισμό και εμπορικό σήμα.

Ακριβής καταγραφή εκτάσεων και ποικιλιών βαμβακιού κάθε έτος

Στην μεταποίηση, δεν μπορώ να μην επισημάνω, την ανάγκη επαναδημιουργίας, μιας ισχυρής βιομηχανίας κλωστοϋφαντουργίας, στην χώρα, με σκοπό την παραγωγή υψηλής ποιότητας προϊόντων, με συγκεκριμένες προδιαγραφές, που θα τα κάνουν ανταγωνιστικά, έτσι ώστε, οι Έλληνες βαμβακοπαραγωγοί να μην αμείβονται με την διεθνώς διαμορφωμένη τιμή του εκκοκκισμένου βαμβακιού αλλά με την προστιθέμενη αξία που θα έχει διαμορφωθεί στο τελικό προϊόν (άριστης ποιότητας νήμα, ύφασμα ή ρούχο). 

Παρόλα αυτά, όμως, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε ότι ο Πρωτογενής, κυρίως, Τομέας, σήμερα, αντιμετωπίζει τόσο εξωγενείς όσο και ενδογενείς προκλήσεις που επηρεάζουν άμεσα όλες τις αγροτικές παραγωγές και όχι μόνο το βαμβάκι.

Ο ισχυρός παγκόσμιος ανταγωνισμός, η υποβάθμιση των οικοσυστημάτων ως απόρροια της εντατικοποίησης της γεωργίας αλλά και η κλιματική αλλαγή είναι μερικές, μόνο, από τις λεγόμενες, εξωγενείς.  

Από την άλλη, η μείωση του αυξημένου κόστους παραγωγής στο βαμβάκι, η διασφάλιση και σταθεροποίηση της τιμολογιακής πολιτικής του, όπου παρατηρείται το απαράδεκτο φαινόμενο των ανοιχτών τιμών  (το προϊόν πρέπει να τιμολογείται με βάση την τρέχουσα τιμή της ημέρας και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά που έχει κατά την ημέρα παράδοσης), η καλύτερη οργάνωση του στον τομέα της ποιοτικής ταξινόμησης και τυποποίησης, όπως και ο περαιτέρω τεχνολογικός εκσυγχρονισμός του, (συμπεριλαμβανομένης και της ευφυούς γεωργίας) είναι κυρίως ενδογενής, προκλήσεις που αδιαμφισβήτητα πρέπει να αντιμετωπιστούν, κυρίως από την πλευρά της Πολιτείας.

Η αμφίδρομη σχέση της επιστημονικής γνώσης με την πράξη και η σύνδεση τους σε κάθε επίπεδο, θεωρητικό, ερευνητικό αλλά και εμπειρικό είναι μονόδρομος.

Υπό αυτό το πλαίσιο, χαιρετίζω την σημερινή ενημερωτική εσπερίδα, θέλοντας να συγχαρώ ιδιαίτερα τους διοργανωτές, για αυτήν τους την σημαντική πρωτοβουλία και να ευχηθώ, τα χρήσιμα συμπεράσματα που θα προκύψουν σήμερα, να βοηθήσουν, ουσιαστικά, όλους όσους εμπλέκονται με την βαμβακοκαλλιέργεια, συμπεριλαμβανομένων και των πολιτικών (για να τα προωθήσουν ώστε να γίνουν και πράξη).

Η βαμβακοκαλλιέργεια, διαθέτει τα υψηλότερα εχέγγυα για να αποτελέσει την αιχμή της παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας μας, γιατί έχει, αδιαμφισβήτητα, σημαντικό παρελθόν, αξιόλογο παρόν και είναι στο χέρι όλων μας να δημιουργήσουμε, εκείνες τις προϋποθέσεις που θα της εξασφαλίσουν και ένα λαμπρό μέλλον».