1)     Μπαχαλάκηδες:

Ο χαρακτηρισμός, ως γνωστόν, χρησιμοποιείται για κάποιους ψυχανώμαλους «τύπους», οι οποίοι εκ συστήματος και κατά συρροήν και πολλές φορές ειδεχθώς, διαμαρτυρόμενοι, λέει, εναντίον της εξουσίας και του «κράτους» (στην ουσία, όλοι αυτοί στρέφονται εναντίον αθώων πολιτών, οικογενειαρχών, καταστηματαρχών και των περιουσιών όλων των ανωτέρω ακόμη και κατά της σωματικής ακεραιότητος τους και της ζωής τους – το προπατορικό αμάρτημα όλων αυτών των εγκληματιών η πυρπόλησι και η καταδίκη στον διά πυράς θάνατο των αθώων θυμάτων της MARFIN) προβάλλοντες τα εθνομηδενιστικά και αμοραλιστικά ιδεολογήματα τους.
Ο όρος «Μπαχαλάκηδες» γι’ αυτούς τους εγκληματικούς τύπους μάλλον θυμίζει κάτι υποκοριστικό και κολακευτικό.
Προτείνουμε λοιπόν ως πλέον χαρακτηριστικό εκ των εγκλημάτων τους εναντίον της φιλελεύθερης προοδευτικής κοινωνίας τον όρο :
ΜΠΑΧΑΛΟ-ΤΟΜΑΡΑ
ΜΠΑΧΑΛΟ-ΤΣΟΓΛΑΝΑ
ή ό,τι τέλος πάντων πιο αρμόζον και προσδιοριστικό των εγκλημάτων τους θα μπορούσε κάποιος πλέον ειδικός στα γλωσσολογικά να προτείνη.

2)     Αλληλέγγυοι:

Η αλληλεγγύη είναι μια απόλυτα σεβαστή, χριστιανική ανθρωπιστική ενέργεια και πράξι δεν μπορεί να έχει σχέσι με όσους παραπλανημένους η μη σπεύδουν ως εγκάθετοι και συντεταγμένα στρατιωτάκια της «πολιτιστικής επανάστασης του Μάο» (δεν νομίζω ότι θα πικράνουμε τους φίλους μας τους Κινέζους οι οποίοι και αυτοί έχουν αποκηρύξει κατά πως ξέρω εκείνες τις εγκληματικές ορδές) στην υποστήριξι αυτών των κοινών εγκληματιών – των μπαχαλοτόμαρων.

Γι’ αυτούς ταιριάζει όχι βεβαίως το «αλληλέγγυοι» αλλά το :
Συνοδοιπόροι-Συνεργοί-Συνένοχοι των πολλαπλώς αλητήριων μπαχαλοτσόγλανων..

Απόστολος Σιώκος,

Χειρουργός, Μαιευτήρ-Γυναικολόγος