Βάρβαρο και σκληρό, είναι για την  Ε.Σ.Α.μεΑ. και το ελληνικό αναπηρικό κίνημα το μέτρο του ειδικού τέλους ακινήτων, ειδικά από τη στιγμή που συνδέεται με τη διακοπή ρεύματος. Τα περισσότερα άτομα με αναπηρία και οι οικογένειές τους βρίσκονται σε δεινή οικονομική θέση, και πολλοί από αυτούς βρίσκονται στα όρια οικονομικής εξαθλίωσης. Πως θα αντιμετωπίσει την κατάσταση ο συνταξιούχος που ζει με μία πενιχρή σύνταξη και αδυνατεί να καταβάλλει το ενιαίο τέλος ακινήτου; Θα διακοπεί το ρεύμα του; Και τι θα γίνει με όσους αδυνατούν να το καταβάλλουν λόγω αντικειμενικών συνθηκών και έχουν παθήσεις των οποίων η θεραπευτική αγωγή απαιτεί μηχανική υποστήριξη, όπως κωφοί που χρησιμοποιούν οπτικοακουστικές συσκευές ή νεφροπαθείς με περιτοναϊκή κάθαρση, άτομα με αναπνευστικά προβλήματα… και ο κατάλογος δεν έχει τέλος.

Η ΕΣΑμεΑ, πριν δοθεί στη δημοσιότητα η τροπολογία που αφορά στο μέτρο επιβολής τους νέου ενιαίου τέλους ακινήτων, είχε ήδη ζητήσει την πλήρη εξαίρεση των ατόμων με αναπηρία και των οικογενειών τους.

Με τη δημοσίευση όμως της τροπολογίας διαπιστώνεται ότι τα άτομα με αναπηρία και οι οικογένειές τους δεν εξαιρούνται στο σύνολό τους, αφού προστατεύονται μόνο δύο κατηγορίες αναπηρίες : αυτή των ατόμων με ολική τύφλωση και των ατόμων με βαρύτατες κινητικές αναπηρίες, που σύμφωνα με το νόμο το ποσοστό τους προσδιορίζεται πάνω του 80%.

Με αυτή τη διάταξη δεν προστατεύονται και άλλες βαρύτατες κατηγορίας αναπηρίας, όπως πάμπολλα άτομα με νοητική αναπηρία, αυτισμό ή σύνδρομο down έχουν ποσοστό 67% και άνω. Τι θα γίνει με τις οικογένειες αυτών των ατόμων; Τι θα γίνει ειδικά με τις οικογένειες των βαριά αναπήρων, στις οποίες συνήθως δουλεύει ένας εκ των δύο γονέων για  να παρέχεται η απαραίτητη φροντίδα και υποστήριξη στο παιδί τους; Τι θα γίνει με τους παραπληγικούς, οι οποίοι ενώ λαμβάνουν το εξωϊδρυματικό επίδομα γιατί έχουν παράλυση των κάτω άκρων έχουν ποσοστό αναπηρίας 67% και άνω; Τι θα γίνει με τους νεφροπαθείς τελικού σταδίου, οι οποίοι έχουν ποσοστό αναπηρίας 80% και άνω, αλλά δεν είναι ανάπηροι κατά την έννοια της περιπτώσεως θ΄ του άρθρου 6 του ΚΦΕ (!!!); Τι θα γίνει με τα άτομα με ομόζυγο β΄ μεσογειακή αναιμία και δρεπανοκυταρρική αναιμία, τους αιμορροφιλικούς, τα άτομα με σακχαρώδη διαβήτη, άτομα με ψυχική αναπηρία, οι οποίοι ενδεχομένως να ζουν με το χαμηλό προνοιακό επίδομα και τυχαίνει να έχουν σπίτι στο οποίο ιδιοκατοικούν;

Τα παραδείγματα δεν έχουν τέλος. Η ουσιαστική όμως πρόνοια που πρέπει να ληφθεί τουλάχιστον την ύστατη αυτή στιγμή, για λόγους ηθικής και κοινωνικής δικαιοσύνης, είναι μία: Πλήρης εξαίρεση όλων των ατόμων με αναπηρία με ποσοστό αναπηρίας 67% και άνω και των οικογενειών τους που βαρύνονται φορολογικά από άτομο με βαριά αναπηρία με ποσοστό 67% και άνω από το ενιαίο τέλος ακινήτου εφόσον είναι ιδιοκτήτες ενός ακινήτου στο οποίο ιδιοκατοικούν.