Τα τέσσερα χρόνια που υπηρέτησα μέσα στη βουλή με δίδαξαν πολλά πράγματα. Με πλησίασαν πολλοί μόνο για να επωφεληθούν. Αυτοί σιγά-σιγά με πρόδωσαν. Από τα άλλα κόμματα γνώρισα την υποκρισία και την υπονόμευση. Εγώ ωστόσο έκανα το καθήκον μου, τολμώ να πω ότι έκανα στη βουλή ομιλίες με παρρησία και ειλικρίνεια. Μακάρι να βρεθούν και άλλοι να μιλούν χωρίς χειρόγραφο στη βουλή και να υποστηρίζουν αγνά και με την ίδια θέρμη τις ιδέες τους. 

     Παρά την αποτυχία του Ιουλίου του 2019, συνεχίζω τον αγώνα της Ένωσης Κεντρώων και καλώ τη νεολαία να εμβαθύνει και να αναλύσει προσεκτικά, ποιες δυνάμεις με πολέμησαν και εργάστηκαν για την εξόντωσή μου. Τότε στις δυνάμεις αυτές θα διακρίνει, τους διαπλεκόμενους καναλάρχες, το διεφθαρμένο πολιτικό κατεστημένο και δύο ξένες πρεσβείες που είδαν με κακό μάτι ένα πολιτικό να υπερασπίζεται τη χώρα του και τη δικαιοσύνη. 

Ο Βασίλης Λεβέντης δεν είναι αλάνθαστος, όμως ένα τέτοιο πολιτικό οφείλει η νεολαία να τον στηρίξει και να του δώσει τη δεύτερη μεγάλη ευκαιρία που χρειάζεται.