Με ιδιαίτερη λαμπρότητα εορτάσθηκε και εφέτος το «Πάσχα του καλοκαιριού», η Κοίμηση της Παναγίας μας και στην Εκκλησία των Σερρών και ειδικώς στην ομώνυμη ενορία της πόλεως, που τιμάται στο σεπτό όνομά Της. Σήμερα, Σάββατο 15 Αυγούστου 2020, ημέρα λειτουργικής μνήμης της μεγάλης Θεομητορικής εορτής, τελέσθηκε η πανηγυρική, Αρχιερατική θεία Λειτουργία, στον ως είρηται εορτάζοντα Ιερό Ναό, ιερουργούντος του Σεβ. Μητροπολίτου Σερρών και Νιγρίτης κ. Θεολόγου.

Στις ευλογημένες στιγμές της λειτουργικής ευχαριστιακής συνάξεως, προστέθηκε και η χαρά της εις πρεσβύτερον χειροτονίας του επί διετία και πλέον ιερολογιωτάτου διακόνου π. Προδρόμου Αραμπατζή, πτυχιούχου της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ., τον οποίο ο Σεβασμιώτατος, λίγο πριν την απόλυση της θείας Λειτουργίας, προχείρισε εις Αρχιμανδρίτη.

Στην ομιλία του προς τον νέο πρεσβύτερο της Εκκλησίας των Σερρών, ο Σεβ. απηύθυνε πατρικές νουθεσίες και πνευματικές προτροπές, τονίζοντας ότι: «Σήμερα παιδί μου, που η ελπίδα, η οποία υποστασιάζεται στο πρόσωπο της Παναγίας μας, ανθίζει και πάλιν στις κουρασμένες καρδιές μας, θέλω να σε προτρέψω πατρικώς να μιμηθείς το ήθος και την πολιτεία της κεχαριτωμένης Θεοτόκου, η οποία μετά βαθιάς ταπεινοφροσύνης και υπακοής ήκουε πάντοτε τον λόγον του Θεού. Κατά ένα τρόπο μυστικό αλλά και πραγματικό συγκαταλέγεσαι κι εσύ σήμερον στην οικογένεια των αδελφών σου, των κληρικών της τοπικής μας Εκκλησίας που τα τελευταία 18 χρόνια χειροτονήθηκαν αυτή την αγία ημέρα και καθίστασαι κι εσύ παιδί της Παναγίας, η οποία σε θέτει υπό την σκέπη και προστασία Της. Η σημερινή εορτή έχει τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του Πάσχα, διότι η Παναγία μας είναι ο πρώτος καρπός του μεγάλου θαύματος και της δωρεάς της Αναστάσεως του Χριστού. Εκείνη είναι το πρωτογέννημα, εμείς η συγκομιδή. Μετέστη στους ουρανούς σωματικώς και ευρίσκεται δοξασμένη «ἐν ἰματισμῷ διαχρύσῳ», με το πλήθος δηλαδή των θείων αρετών Της, εκ δεξιών του θρόνου της μεγαλοσύνης του Θεού, κατά το ψαλμικό χωρίο του προφητάνακτος Δαυΐδ. Έχουμε λοιπόν Μητέρα ενδύναμον και φιλόστοργον, η οποία απολαμβάνει της δόξης του Θεού, απαστράπτουσα ως λαμπάδα ολόφωτη και ακοιμήτως πρεσβεύουσα υπέρ όλων των ανθρώπων.

Μέσα στην πολυφωνία, ενίοτε και κενοφωνία της σημερινής πραγματικότητος και τον θόρυβο, ο οποίος σκοτίζει την γαλήνη στις ψυχές των ανθρώπων, εσύ να ανοίξεις στον ουρανό τα ώτα και την ψυχή σου. Να ακούεις με διάθεση μαθητείας τον λόγο του Θεού, για να μπορείς να λαμβάνεις δύναμη εξ ύψους, δύναμη Δαμασκού, ώστε να καταθέτεις την σώζουσα μαρτυρία του Ιησού Χριστού. Να είσαι κατά το πρότυπο της Παναγίας, ο ακούων. Η αποστολή των ιερέων στον κόσμο είναι να αγιάζουν, να διδάσκουν, αλλά και να ακούουν ως πατέρες φιλόστοργοι, των ανθρώπων τις πικρίες, τους λογισμούς, τα βάσανα, τις πτώσεις. Οι άνθρωποι αναζητούν στην Εκκλησία το λιμάνι το απάνεμο, στο οποίο θα ξεκουράζονται πνευματικά.

Θα πρέπει επίσης παιδί μου, να καλλιεργήσεις στην ψυχή σου την μεγάλη αρετή της σιωπής. Η Παναγία μας μέσα στην ταπείνωσή Της, επεφύλαξε για την ίδια την κληρονομία της σιωπής. Ο πολύς κόσμος θεωρεί ότι η σιωπή αποτελεί απραξία, αδυναμία, ανικανότητα, αυτοπαραίτηση, έλλειμμα. Κάνουν λάθος! Η ευαγγελική σιωπή, κατά τους ιερούς Πατέρες της Εκκλησίας μας, είναι η γλώσσα των αγγέλων, η γλώσσα του μέλλοντος αιώνος. Η σιωπή έχει δύναμη, έχει φωνή και πλούτο πνευματικό και οδηγεί τον άνθρωπο στην κατά Χριστόν ησυχία. Ο Θεός αναπαύεται στις ψυχές που είναι στολισμένες με την καθαρότητα, την πραότητα, την γαλήνη και την ησυχία. Η σιωπή σου παιδί μου, να είναι μέρος του κηρύγματός σου μέσα στην αναστατωμένη εποχή μας. Να ξέρεις πότε πρέπει να μιλάς και πότε να σιωπάς. Φύλαξε την διακονία σου, από τον φλύαρο και ανούσιο λόγο αλλά και από την συμβιβασμένη και ιδιοτελή σιωπή. Τα δύο αυτά γεγονότα τα γευθήκαμε άλλωστε στην υπερβολή τους κατά την πικρά αυτή περίοδο της κρίσεως και της δοκιμασίας που διανύουμε. Υπήρξαν ορισμένοι που ομίλησαν αμετροεπώς και ασεβώς για το μυστήριο της Εκκλησίας και εκτόξευσαν βέλη πικρά εναντίον και αυτού του Μυστηρίου της θείας Κοινωνίας. Η Εκκλησία όμως μας στήριξε και προφύλαξε τον λαό. Και συνεχίζει να το πράττει με υψηλό αίσθημα ευθύνης. Υπήρξαν όμως και εκείνοι που «ομίλησαν» με την ακατανόητη σιωπή τους, η οποία δυνατόν να φανεί και ως συμβιβασμός και υποχωρητικότητα. Ο λαός μας θέλει τους ποιμένες του να είναι εμπνευσμένοι οδηγοί προς τον Χριστό και διάκονοι πνευματικοί, με λόγο καθαρό και ευαγγελικό, με ήθος φιλάνθρωπο και αγωνιστικό, με όραμα που θα έχει την ευωδία του ουρανού, που θα υπερασπίζονται χωρίς εκπτώσεις, το μυστήριο της πίστεως. Χωρίς κενούς λόγους και υπερβολές, αλλά και χωρίς συμβιβασμούς ιδιοτέλειας και συμφερόντων.

Να εργάζεσαι παιδί μου, για την πρόοδο και την οικοδομή του λαού του Θεού. Η εργασία σου η πνευματική θα δίδει νόημα στην ιερατική σου ζωή, θα σου δίδει χαρά και θα εμπνέει τον αγώνα σου. Ο κόσμος δυστυχώς είναι δηλητηριασμένος χρόνια τώρα με το φαρμάκι της αθεΐας, της αμφισβητήσεως, των αδίκων προκαταλήψεων κατά της Εκκλησίας. Είναι όμως παρήγορο ότι ένα μεγάλο μέρος συνεχίζει να αντιστέκεται. Για εμάς του κληρικούς, δύναμη και απολογία μας στον κόσμο είναι ο Σταυρός του Χριστού, χαρά και κατάπαυσή μας είναι η λειτουργική και ευχαριστιακή τράπεζα του Κυρίου μας, στήριγμα και παρηγορία μας η αγάπη του πιστού λαού.

Η αποστολή των κληρικών έχει τα χαρακτηριστικά του Σταυρού και της Αναστάσεως του Κυρίου μας. Δια τούτο παιδί μου, μη φοβού, μόνον πίστευε στην ακαταγώνιστη δύναμη του Εσταυρωμένου και Αναστάντος Κυρίου μας, στην άσβεστη φλόγα της Πεντηκοστής, που συγκροτεί την Εκκλησία μας. Αυτός ο Κύριός μας, εύχομαι να είναι πάντοτε βοηθός σου σε όλα».

Τέλος, ο Σεβασμιώτατος ευχήθηκε πατρικώς, κάθε ευλογία του αγίου Θεού και επικαλέσθηκε την κραταιά προστασία της Παναγίας μας στο ταλαιπωρημένο έθνος μας, στη ζωή των πιστών και προσκυνητών, επαίνεσε δε το κατά πάντα φιλότιμο και καρποφόρο έργο του προϊσταμένου του Ιερού Ναού, Αρχιμ. Γαβριήλ Παλιούρα και των συνεργατών του, κληρικών και λαϊκών στον πνευματικό, λειτουργικό και φιλανθρωπικό τομέα της πολυανθρώπου αυτής ενορίας της πόλεως.