Πρός τό φιλόχριστο πλήρωμα τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.

 «Νενίκηνται τῆς φύσεως οἱ ὅροι ἐν σοί Παρθένε Ἄχραντε. Παρθενεύει γάρ τόκος, καί ζωή προμνηστεύεται θάνατος. Ἡ μετά τόκον Παρθένος καί μετά θάνατον ζῶσα, σώζοις ἀεί, Θεοτόκε τήν κληρονομίαν σου.»

(Εἱρμὸς θ' Ὠδῆς)

            Ἀγαπητοί μου χριστιανοί,

            Μέ ἱερό θάμβος, δέος καί ὑπό πρωτόγνωρες, ἕνεκα τῆς πανδημίας συνθῆκες, στεκόμεθα σήμερον ἐνώπιον τῆς ὁλόφω­της μορφῆς τῆς Παναγίας καί ἐπιποθοῦμε μέ ὅση δύναμη ἔχουμε νά ὑμνήσουμε, νικώντας τόν φόβο μέ τόν πόθο, τήν ὑπερευλογημένη Θεοτόκο Μαρία. Ἐκείνη πού εἶναι τό «πανάρ­ρητον τῆς οἰκονο­μίας κειμήλιον» κατά τόν ἅγιον Ἐπιφάνιον Κύπρου, «τό κάλλος τῆς ἀνθρώπινης φύσεως» κατά τόν ἅγιο Ἰωάννη τόν Δαμασκη­νό καί «τό μεθόριον κτιστοῦ καί ἀκτίστου» κατά τόν Ἅγιο Γρηγόριο τόν Πα­λα­μᾶ.

            Ἡ εὐκλεής μνήμη τῆς ἐνδό­ξου Κοιμήσεως τῆς παναχράντου Παρθένου εἶναι, παρά πᾶσαν ἀν­θρωπίνη λογική, χαρμόσυνη ἑορτή καί παγκό­σμια πανήγυρις, καθώς ὄχι μόνο ἀνα­νεώνει τή μνήμη τῶν θαυμα­σίων Της, ἀλλά καί ἐπιχορη­γεῖ μέ ἐλπίδα καί δύναμη ὁλόκληρη τήν ζωή μας. Αὐτῆς τῆς μεγάλης παγκο­σμίου πνευματικῆς χαρᾶς καλούμεθα σήμερον ὅλοι μας νά γίνου­με μέτοχοι καί κοινωνοί. Τήν ἁγία καί φωτο­φόρο χάρη Της ἐπιζητοῦμε ἐκ βάθους ψυχῆς πάντοτε. Μέ πί­στη προσ­τρέχουμε στήν ἁγία σκέπη Της, γιά νά ἀντλήσουμε δύναμη, ἔμπνευση, χαρά, εὐλογία. Σέ αὐτήν μέ ἐμπιστοσύνη ἀναθέτουμε τίς ἐλπί­δες μας γιά τήν πα­ροῦσα καί γιά τήν μέλλουσα ζωή. Αὐτῆς τίς φιλό­στοργες καί μητρικές προσευχές πρός τόν φιλάνθρωπο Θεό ἐπικα­λούμεθα ὡς προ­στασίαν ἀπό πάσης ἐπιβουλῆς «ὁρατῶν καί ἀορά­των ἐχθρῶν», ἱδιαιτέρως σήμερον πού ἡ Πατρίδα μας ἀλλά καί ὁ κόσμος ὁλόκληρος διατελοῦν ὑπό τό κράτος μεγάλης ἀνησυχίας.

            Στούς ἀποκαλυπτικούς καί σκληρούς καιρούς μας, τῶν μεγάλων πειρασμῶν καί τῶν σοβαρῶν κρίσεων, ἄς ὑψώσουμε ἱκετευτικῶς νοῦν καί καρδίαν πρός τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο, ἐπαναλαμβάνοντας μέ ὅση δύναμη ἔχουμε τήν προσευχή τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ πρός Ἐκείνη: «Χάρισε, Δέσποινα πλουσιοπάροχα στόν λαό σου, στόν δικό σου αὐτό κλῆρο, τό ἔλεος καί τήν χαρά. Δώσε λύση σέ ὅλα αὐτά τά δεινά πού σκιάζουν τήν ζωή μας. Ἐσύ βλέπεις πόσες καί ποιάς σκληρότητας θλίψεις μᾶς δοκιμάζουν. Ἐσύ μέ τήν δύναμή σου μπορεῖς νά μεταβάλλεις τίς θλίψεις μας πρός τό καλύτερο, χαρίζουσα εἰρήνη καί ἀγάπη. Ἀντιστάθμισε εὐσπλαχνικά τίς δικές μας ἁμαρτίες καί τά λάθη μέ τόν πλοῦτο τῆς βοηθείας σου καί τῆς θεραπείας, χαρίζουσα στίς ψυχές καί τά σώματά μας πλούσια καί συνεχῆ τήν χάρη σου».

Ἀγαπητοί μου,

Ἡ ἁγία τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία ἑορτάζει σήμερα ἀγλαοφανῶς τήν ἔνδοξη καί πάνσεπτη Κοίμηση τῆς Παναγίας μας καί ὑμνεῖ ὀφειλετικῶς τό θεῖο καί ἄρρητο κάλλος Της. Μέ εὐλάβεια, σεβασμό, τιμή καί ἀγάπη, ἄς τιμήσουμε σήμερα καί πάντοτε καί ἐμεῖς τά πνευματικά Της παιδιά, ἐκείνη πού εἶναι τό ἀσφαλέστατο κατάφύγιο τῶν ἀπελπισμένων, ἡ ἑτοίμη ἰατρός τῶν νοσούντων, ἡ κραταιά προστασία καί τό καύχημα τῶν πιστῶν, ἡ ἀνεξάντλητη βοήθεια τῶν ἀβοήθητων, ἡ φιλόστοργη παρηγορία καί ἡ ἐλπίδα τῶν ἁμαρτανόντων, ἡ παράκλησις τῶν θλιβομένων, ἡ σκέπη τοῦ κόσμου, ἡ ἀκένωτος πηγή τοῦ θείου ἐλέους, ὁ ἀστείρευτος ποταμός τῶν θαυμάτων, τό ἀπροσμάχητον τεῖχος γιά τό εὐλογημένο ἔθνος μας. Ἄς τήν παρακαλέσουμε τέλος, μέσα ἀπό τήν καρδιά μας νά πρεσβεύῃ συνεχῶς πρός τόν Υἱόν Της, τόν μοναδικό Σωτῆρα τοῦ κόσμου, τόν Κύριόν μας καί Θεόν μας Ἰησοῦν Χριστόν, νά ἁγιάζῃ, νά περιφρουρῇ καί νά προστατεύῃ «τήν κληρονομίαν Της». Ἀμήν!

Χρόνια πολλά, εὐλογημένα καί θεοχαρίτωτα.

Διάπυρος εὐχέτης πάντων ὑμῶν πρός τόν Κύριον.

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

Ο ΣΕΡΡΩΝ ΚΑΙ ΝΙΓΡΙΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ