Συμπληρώνονται 47 χρόνια από την αιματοβαμμένη εξέγερση του Πολυτεχνείου, όταν καιεπήλθεη αρχή του τέλους μιας από τις πιο σκοτεινές περιόδους της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας.Της περιόδουτης επταετούς δικτατορίας των συνταγματαρχών, που σημαδεύτηκε από διώξεις, βασανισμούς και εξορία δημοκρατικών πολιτών, αναστολή συνταγματικών δικαιωμάτων, μετατροπή του Κράτους Δικαίου σε Κράτος Καταστολής. Τότε, μέσα σε αυτές τις συνθήκες, η δίψα του ελληνικού λαού για ελευθερία και δημοκρατία γέννησε την αντίσταση στη δικτατορία και ο αγώνας των Ελλήνων μέσα από τους φοιτητικούς συλλόγους και τα συνδικάτα, μέσα από τις οργανώσεις της Αριστεράς και του Δημοκρατικού Κέντρου οδήγησε στην πρώτη μεγάλη ήττα του απάνθρωπου αυτού καθεστώτος, που σημαδεύτηκε από τη θυσία των αγωνιστών του Πολυτεχνείου κάτω από τις ερπύστριες των δυνάμεων καταστολής. Έτσι, το τέλος της Χούντας επήλθε λίγους μήνες μετά, δυστυχώς με μια μεγάλη εθνική καταστροφή, την απώλεια της μισής Κύπρου και το θάνατο χιλιάδων Ελλήνων και Κυπριών.

Σήμερα, έπειτα από 47 χρόνια, οι αγώνες του Πολυτεχνείου μας δείχνουν το δρόμο για την προστασία της δημοκρατίας μας, για την διαρκή προσπάθειά μας να την κάνουμε πιο δυνατή, να την εμβαθύνουμε, να την διευρύνουμε.Αποτελούν πυξίδα για κάθε δημοκράτισσα και κάθε δημοκράτη που ζητάνε έναν κόσμο πιο δίκαιο, πιο ελεύθερο, πιο δημοκρατικό για τους ίδιους και τα παιδιά τους.

Αυτή τη χρονιά, όμως, η επέτειος του Πολυτεχνείου συμπίπτει με μια πολύ κρίσιμη στιγμή για τη χώρα μας, εν μέσω μιας περιόδου οξυμμένης υγειονομικής κρίσης. Μέσα στο ιδιαίτερο καθεστώς της πανδημίας, η απόδοση τιμών στους αγωνιστές που έδωσαν τη μάχη για μια άλλη Ελλάδα δεν μπορεί να γίνει όπως τις άλλες χρονιές, με μαζικές συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις.Προτεραιότητά μας, φέτοςείναι μια άλλη μάχη που αφορά στη διαφύλαξη της δημόσιας υγείας. Και η μάχη αυτή δεν δίνεται στο δρόμο, αλλά με την παραμονή στο σπίτι και την τήρηση των μέτρων προστασίας.

Έτσι, σε αυτή την κρίσιμη φάση καλούμαστε όλοι οι πολίτες να δείξουμε υπευθυνότητα και να σηκώσουμε στους ώμους μας το βάρος της επέλασης του covid - 19, ένα βάρος που όφειλε αλλά δεν κατάφερε να σηκώσει η Κυβέρνηση, αφήνοντας αθωράκιστο το Εθνικό Σύστημα Υγείας και εμάς του ίδιους, πηγαίνοντας από τη μία παλινωδία στην άλλη, επενδύοντας κυρίως στη διατήρηση ενός ανερμάτιστου αφηγήματος επιτυχίας. Δεν θα διαδηλώσουμε λοιπόν, όμως,δεν θα ξεχάσουμε την εγκληματική αβελτηρία της Κυβέρνησης στη διαχείριση της πανδημίας.

Όπως δεν θα ξεχάσουμε και τις προκλητικές μεθοδεύσεις της,που ξεπερνούν τα όρια της συνταγματικής νομιμότητας, με την καταφυγή σε μια προκλητική καιακραία αντιδημοκρατικήαπόφαση για την αναστολή του άρθ. 11 του Συντάγματος. Μια απόφαση που καταδίκασε ρητά και απερίφραστα η συντριπτική πλειοψηφία του νομικού και πολιτικού κόσμου της χώρας.Φέτος τιμούμε το Πολυτεχνείο χωρίς εκδηλώσεις και πορείες και καταδικάζουμε την κυβερνητική πολιτική της πλημμελούς διαχείρισης της πανδημίας και των αχρείαστων «παιχνιδιών» με το Σύνταγμα. Τιμούμε από την καραντίνατους ήρωες της βραδιάς της 17ης Νοέμβρη, δεν μένουμε, όμως, σιωπηλοί απέναντι στην κυβερνητική επικινδυνότητα.Συνεχίζουμε τον αγώνα μας για τη Δημοκρατία των πολλών, για τη Δημοκρατία των ανθρώπων του μόχθου, για τη Δημοκρατία όσων επιθυμούν μια Ελλάδα σύγχρονη, ισχυρή και ελεύθερη.