Δεν θα ασχοληθούμε με ανάλυση της απαράδεκτης απόφασης του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου γιατί δεν αξίζει να χάνουμε τον χρόνο μας με αποφάσεις που δεν έχουν νόημα και που οδηγούν την ΕΕ στην διάλυσή της, μιας και είναι ανίκανη να λειτουργεί αποτελεσματικά. Υπενθυμίζεται πάλι ότι όταν η Αργεντινή εισέβαλε στα νησιά Falklands το 1982, χρειάστηκαν  μόλις τρεις εβδομάδες για να επιβληθούν οι κυρώσεις στις 15 Απριλίου 1982. Η Ελλάδα υποστήριξε τότε  την λήψη κυρώσεων που περιλάμβαναν την  απαγόρευση των εξαγωγών όπλων στην Αργεντινή και την διακοπή των εμπορικών σχέσεων με τη χώρα αυτή. Καμία σχέση με την χθεσινή απόφαση που μεταχειρίζεται την Ελλάδα και την Κύπρο  σαν να ήταν τρίτες χώρες και όχι κράτη-μέλη της ΕΕ.

Η Ελλάδα θα πρέπει να κινηθεί ως εξής τώρα:

1. Να καταγγείλει το μνημόνιο του 2010 με βάση τις διαδικασίες που προβλέπει η Συνθήκη της Βιέννης περί Συνθηκών. Η Συνθήκη αυτή προβλέπει τη δυνατότητα καταγγελίας για σφάλματα που έγιναν (αρθρο 48), απάτη (άρθρο 49), διαφθορά αντιπροσώπου κράτους (άρθρο 50), εξαναγκασμός αντιπροσώπου κράτους (άρθρο 51), ουσιαστική αλλαγή καταστάσεων (άρθρο 62β).

2. Να θέσει το θέμα της παύσης πληρωμών λόγω πανδημίας γιατί μέχρι το 2028 πρέπει να πληρώσει 66,7 δις ευρώ στους δανειστές.

3. Να τεθεί με επιμονή στο Βερολίνο η πληρωμή του κατοχικού δανείου, η αξία του οποίου κυμαίνεται σε σημερινές τιμές μεταξύ 13 μεχρι 422 δις ευρώ,  ακόμη και με απειλή κατάσχεσης γερμανικών περιουσιακών στοιχείων που βρίσκονται στην Ελλάδα.

4. Να ανακοινώσει επισήμως ότι δεν θα συμφωνήσει στην επέκταση των κυρώσεων κατά της  Ρωσίας όταν είναι να ανανεωθούν και γενικά να τηρεί αρνητική στάση σε θέματα κυρώσεων κατά άλλων τρίτων χωρών.

Τα ανωτέρω θα πρέπει να τεθούν ταυτόχρονα στην ΕΕ και στό Βερολίνο από την Ελλάδα και με τον τρόπο αυτό θα ασκηθεί από την Αθήνα αφόρητη πίεση που ίσως καταλήξει στην επιβολή ουσιαστικών κυρώσεων στην Τουρκία. Διαφορετικά δεν έχει νόημα η παραμονή της Ελλάδας στην ΕΕ.

Λεωνίδας Χρυσανθόπουλος 

Πρέσβης επί τιμή – Μέλος του ΙΗΑ