Με το ποσό αυτό και τη συνδεδεμένη ενίσχυση των 25 ευρώ περίπου ανά στρέμμα, η κυβέρνηση θα προσπαθήσει να ξεπεράσει τα 100.000 στρέμματα για να καλυφθεί η ποσόστωση, σημείωσε ο υφυπουργός.

Από την πλευρά της, τα πυρά της σε κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση για τη σημερινή κατάσταση στη Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης και στην κάθετη πτώση της τευτλοπαραγωγής, με αποτέλεσμα η χώρα να μην μπορεί ούτε κατά προσέγγιση να καλύψει ούτε τις εθνικές ανάγκες, ούτε καν την εθνική ποσόστωση στη ζάχαρη, έστρεψε η βουλευτής Λάρισας του ΣΥΡΙΖΑ Ηρώ Διώτη, στο πλαίσιο επίκαιρης ερώτησης προς το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, για την απαξίωση της ΕΒΖ και της τευτλοκαλλιέργειας.

«Οι παρούσες συζητήσεις κι εξελίξεις για αποκρατικοποίηση της ΕΒΖ, με τη πώληση του μεριδίου συμμετοχής της ΑΤΕ σε αυτή –82,33%- μέσω διαγωνισμού, έχουν μία κοινή συνιστώσα: δείχνουν την έλλειψη πολιτικής βούλησης και την απουσία στρατηγικού σχεδιασμού –σε όλο το φάσμα της αγροτικής παραγωγής- από τις κυβερνήσεις που διαχρονικά εναλλάσσονται στην εξουσία» τόνισε η βουλευτής, αναφέροντας ότι η φετινή καμπάνια κατέρριψε αρνητικά τους στόχους της διοίκησης για επίτευξη της ποσόστωσης.

Η βουλευτής κατηγόρησε το ΥΠΑΑΤ ότι «δε δίνει κανένα κίνητρο στους τευτλοπαραγωγούς να καλλιεργήσουν, σε μία χρονιά που η ποιότητα των τεύτλων ήταν η καλύτερη της τελευταίας 20ετίας», επισημαίνοντας ότι το μερίδιο της ΑΤΕ θα πωληθεί «για ένα κομμάτι ψωμί», ζητώντας την επίσημη θέση του Υπουργείου για τη διασφάλιση της λειτουργίας των εργοστασίων, των υφισταμένων θέσεων εργασίας –μόνιμων κι εποχικών εργαζομένων-, αλλά και για τα μέτρα στήριξης της τευτλοκαλλιέργειας στην χώρα, επίτευξης της εθνικής ποσόστωσης και κάλυψης των εγχώριων αναγκών σε ζάχαρη.

Ο υφυπουργός παραδέχτηκε στην πρωτολογία του ότι στα 2 εργοστάσια Λάρισας και Ξάνθης έχει ξεκινήσει η διαδικασία αποξήλωσης και επεσήμανε ότι «η κυβέρνηση κάνει αυτό που πρέπει σε δύσκολες συγκυρίες, τώρα που δεν υπάρχουν και χρήματα, παρά τις δεσμεύσεις που είχαμε από την Ευρωπαϊκή Ένωση, λόγω κακής πολιτικής της Νέας Δημοκρατίας. Να μην ανησυχούν οι τευτλοπαραγωγοί της Θεσσαλίας, της Μακεδονίας και της Θράκης», προέτρεψε.

Αναφερόμενος στον εν εξελίξει διαγωνισμό για την πώληση της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης κι αφού ανέδειξε τη σημασία της κατάθεσης προσφορών από 12 εταιρείες απ’ από όλο τον κόσμο, ο κ. Γιάννης Δριβελέγκας προέβη στην εκτίμηση ότι «θα βρεθεί η καλύτερη προσφορά για να διασφαλίσει και την παραγωγή, που δεν την είχαν διασφαλίσει (ενν. οι κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας), αλλά θα διασφαλίσει και τους εργαζόμενους.

Οι εργαζόμενοι της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης όχι μόνο δεν περισσεύουν αλλά είναι πολλοί λίγοι. Επομένως, όταν αυτή θα περάσει στα χέρια των ιδιωτών θα χρειαστούν και άλλοι εργαζόμενοι. Ιδιαίτερα σε ορισμένες ειδικότητες θα χρειαστούν πάρα πολλοί. Άρα, δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας. Και αυτό στις διαπραγματεύσεις θα το διασφαλίσουμε», διαβεβαίωσε ο υφυπουργός σημειώνοντας ότι «μένουν ελάχιστοι στη Βιομηχανία» αφού το περασμένο καλοκαίρι ψηφίστηκε στη Βουλή διάταξη, σύμφωνα με την οποία «εντός πενταετίας όσοι θα βγουν στη σύνταξη θα διασφαλιστούν και θα αποχωρίσουν με πλήρη δικαιώματα, με 80% του μισθού τους».

Η Λαρισαία βουλευτής υποστήριξε ότι «θα περιμένουμε να δούμε αν πραγματικά θα τηρήσετε τις δεσμεύσεις σας, διότι από το βήμα της Βουλής διάφοροι υπουργοί σε όλα τα υπουργεία έχουν δεσμευτεί ότι θα κάνουν πράγματα και στο τέλος δεν γίνεται τίποτα», επισημαίνοντας ότι «το κόστος εισαγωγής ζάχαρης από τη Γερμανία και τη Γαλλία, για να μπορέσουν να καλυφθούν οι εθνικές ανάγκες, είναι περίπου 12 εκατομμύρια ευρώ».

Η Ηρώ Διώτη καταλόγισε «έλλειψη πολιτικής βούλησης και απουσία στρατηγικού σχεδιασμού σε όλο το φάσμα της αγροτικής παραγωγής από τις κυβερνήσεις που διαχρονικά εναλλάσσονται στην εξουσία». Κάνοντας αναφορά στην καμπάνια που ολοκληρώθηκε στα τρία εργοστάσια επεξεργασίας ζαχαρότευτλων που έχουν μείνει, υπενθύμισε ότι η παραγωγή ανήλθε μόλις στους 35.000 τόνους, «καταρρίπτοντας τους όποιους στόχους της διοίκησης για την επίτευξη της ποσόστωσης των 158.000 τόνων.

Λέμε – εξήγησε - για διαχρονική απαξίωση διότι οι ανάγκες της χώρας –και το γνωρίζετε- ανέρχονται σε 300.000 τόνους, όμως η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας έκλεισε δύο εργοστάσια σε Λάρισα και Ξάνθη και περιόρισε την ποσόστωση στο 50% των αναγκών της χώρας. Το ΠΑΣΟΚ, που τότε κοπτόταν και ωρυόταν, έρχεται σήμερα και κάνει τα εξής απλά πράγματα: Πρώτον, δεν δίνει κανένα κίνητρο στους τευτλοπαραγωγούς να καλλιεργήσουν. Όποιον και να ρωτήσετε –και νομίζω ότι εσείς το ξέρετε καλά- θα σας πει ότι με την ενίσχυση 25 ευρώ ανά στρέμμα κανείς δεν πρόκειται να σπείρει τεύτλα ούτε και το επόμενο έτος. Η φετινή χρονιά, όπως λένε οι εργαζόμενοι, είχε την καλύτερη ποιότητα τεύτλων της τελευταίας εικοσαετίας.

Δεύτερον, με τις ευλογίες της Αγροτικής Τράπεζας της Ελλάδος ξεκινάει μία διαδικασία να πουλήσει για λιγότερο από ένα κομμάτι ψωμί το ποσοστό της και οι κολοσσοί που έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον, γιατί άραγε λέτε να το κάνουν; Να σας πω: Επειδή η τιμή της ζάχαρης είναι στο ζενίθ αφενός και αφετέρου επειδή η τιμή στην οποία αναμένεται να διαμορφωθεί η πώληση της πάλαι ποτέ κραταιάς Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης είναι στο ναδίρ».

Ακόμα, η βουλευτής στηλίτευσε «τα μεγάλα αντιπολιτευτικά λόγια του ΠΑΣΟΚ για την Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης και τα κλειστά εργοστάσια πριν από τον Οκτώβριο του 2009, οι μύδροι που εκτόξευαν κατά μόνας –θα σας καταθέσω μάλιστα και μια επίκαιρη ερώτηση του τότε Βουλευτή του ΠΑΣΟΚ κ. Έκτορα Νασιώκα- ή όλοι μαζί, όταν 46 Βουλευτές είχατε καταθέσει μια επίκαιρη επερώτηση, το σημερινό ξεπούλημα της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης μέσω της Αγροτικής Τράπεζας για λόγους δημοσιονομικού συμφέροντος, οι παραπεμπτικές δηλώσεις διά στόματος υπουργού για επαναλειτουργία των εργοστασίων σε Ξάνθη και Λάρισα, σας ερωτώ: Ποιο εργοστάσιο Λάρισας, κύριε Υπουργέ; Το ίδιο για το οποίο επίκειται, όπως είπατε και εσείς, η αποξήλωση των μηχανημάτων, άρα και το τέλος κάθε προοπτικής επαναλειτουργίας ως παραγωγική μονάδα;

Όλα αυτά, λοιπόν, είναι έργα του ΠΑΣΟΚ. Οπότε καλύτερα να μη φιλονικείτε και να μη λογομαχείτε για το ποιος έβλαψε περισσότερο την Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης, γιατί οι ευθύνες σας είναι κοινές.

Κύριε Υπουργέ, το 2008 οι Βουλευτές του Κόμματός σας ισχυρίζονταν –συμπεριλαμβάνεται και η δική σας υπογραφή- ότι η υπολειτουργία των τριών εργοστασίων που παρέμειναν ανοικτά έχει αρνητικές επιπτώσεις στην εργασιακή ασφάλεια των εργαζομένων σε αυτά, το κλείσιμό τους δε θα προσθέσει ακόμη μεγαλύτερα προβλήματα σε περιοχές που ήδη πλήττονται από τη βιομηχανοποίηση και την ανεργία. Την επερώτηση αυτή την υπογράφετε και εσείς. Δεν ασπάζεστε σήμερα αυτήν την άποψη;

Σήμερα τόσο οι μόνιμοι όσο και οι εποχικοί εργαζόμενοι δεν κινδυνεύουν να μείνουν στο δρόμο, αν η Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδας φύγει από την Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης; Αν μπει μέσα με τα τσαρούχια, όπως λένε στα μέρη μου, ιδιώτης, ποιος εγγυάται σε αυτούς τους ανθρώπους το μέλλον τους; Ποιος εγγυάται στις τοπικές κοινωνίες και στις τοπικές οικονομίες, κλίμακες που ήδη αντιμετωπίζουν ανισορροπίες και χασούρα, τι θα συμβεί, εφόσον κλείσουν τα εργοστάσια ή αλλάξουν τελείως παραγωγικό προσανατολισμό;

Η Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης πρέπει να παραμείνει ανοικτή και υπό δημόσιο έλεγχο και θα πρέπει να αξιοποιηθούν από το δημόσιο οι παραγωγικές δυνατότητές της που σήμερα δεν αξιοποιούνται, αν θέλετε, να μιλάμε για ανάπτυξη», υποστήριξε η κα Ηρώ Διώτη.